2/5
Ep.77
ก้มลงเก็บชิ้นส่วนสีม่วง เสียงแปลกๆสะท้อนขึ้นในใจของซูเฉิน
“คุณได้รับ [เพลิงทะเลทราย] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (2/10) , จำนวนองค์ประกอบยังไม่ครบ ไม่สามารถปลดล็อคได้”
จากประสบการณ์ที่เคยสะสมชิ้นส่วน [สายฟ้าศักดิ์สิทธิ์แห่งความป่าเถื่อน] จนครบ ซูเฉินอดคิดไม่ได้ ว่า [เพลิงทะเลทราย] น่าจะเป็นเทคนิคที่หลอมรวมเข้ากับเวทมนต์ธาตุไฟเช่นกัน
เมื่อสะสมได้ครบตามจำนวน เวทมนต์ไฟจะต้องทรงอานุภาพเหมือนกับเวทมนต์สายฟ้าอย่างไม่ต้องสงสัย และอำนาจทำลายล้างของมัน คงพุ่งทะยานไปอยู่ในระดับที่น่าสะพรึงกลัว
ซูเฉินไม่เสียเวลา ก้มเก็บชิ้นส่วนต่อไป ชิ้นที่สองก็ยังคงเป็นสีม่วง
“คุณได้รับ [เกล็ดแขนทองคำ] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (9/10) , จำนวนองค์ประกอบยังไม่ครบ ไม่สามารถปลดล็อคได้”
ชื่อของชิ้นส่วนนี้เหมือนจะไม่เกี่ยวกับธาตุ ซูเฉินเลยยังไม่ทราบว่า [เกล็ดแขนทองคำ] มีไว้ใช้ทำอะไรเริ่มเก็บชิ้นส่วนสีฟ้าต่อ
“คุณได้รับ [ปืนใหญ่เพาส์ เลเวล 1 ] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (2/3) , จำนวนองค์ประกอบยังไม่ครบ ไม่สามารถปลดล็อคได้”
“ขาดอีกแค่ชิ้นเดียว” หัวใจของซูเฉินเริ่มเต้นรัว นั่นเพราะเขาพบว่ายังเหลือชิ้นส่วนสีฟ้าอีกชิ้นอยู่บนพื้น ก้มลงคว้ามัน
“คุณได้รับ [ปืนใหญ่เพาส์ เลเวล 1 ] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (3/3) , จำนวนองค์ประกอบครบแล้ว สามารถปลดล็อคได้ในทันที ต้องการปลดล็อคเลยหรือไม่?”
“ปลดล็อค”
ปืนใหญ่เหล็กขนาดเล็กที่มี่ความยาวมากกว่าหนึ่งเมตรปรากฏขึ้นต่อหน้าซูเฉิน ทั่วทั้งตัวของมันเป็นสีเงินวาว ลำกล้องปืนหนาเท่ากับปล่องไฟ
คำอธิบายที่ได้รับคือ [ปืนใหญ่เพาส์ เลเวล 1 ] จะต้องเติมหินพลังงานแทนกระสุนปืนใหญ่ ซึ่งคล้ายคลึงกับ [ปืนพกเพาส์ เลเวล 1]
อย่างไรก็ตาม เมื่อเทียบกับ [ปืนพกเพาส์ เลเวล 1 ] ที่หินพลังงานก้อนเดียวมีค่าเท่ากับกระสุนหนึ่งนัดแล้ว [ปืนใหญ่เพาส์ เลเวล 1 ] กลับต้องใช้หินพลังงานสิบก้อน แทนกระสุนหนึ่งนัด
แน่นอน ว่าอำนาจการทำลายจะมากหรือน้อย ก็ขึ้นอยู่กับปริมาณหินพลังงานที่ใช้เช่นกัน
ยกตัวอย่างเช่น [ปืนพกเพาส์ เลเวล 1 ] สามารถสังหารซอมบี้ได้ครั้งละตัวเท่านั้น ขณะที่ [ปืนใหญ่เพาส์ เลเวล 1 ] สามารถยิงซอมบี้ได้ครั้งละเป็นจำนวนมาก
อาจกล่าวได้เลยว่า ยามใดที่เกิดการปะทะกับคลื่นซอมบี้ [ปืนใหญ่เพาส์ เลเวล 1 ] จะกลายเป็นอาวุธสังหารชั้นยอดอย่างไม่ต้องสงสัย
แต่ในกรณีรับมือกับซอมบี้จำนวนน้อย มันถือว่าสิ้นเปลืองอยู่บ้าง
อย่างไรก็ตาม ด้วยสมบัติมากมายที่ซูเฉินมีอยู่ในครอบครองตอนนี้ [ปืนใหญ่เพาส์เลเวล 1 ] คงมีโอกาสน้อยที่จะได้แสดงฝีมือ ทว่าหากนำมันไปติดตั้งลงใน [รถศึกอัจฉริยะ] คงสามารถสำแดงบทบาทได้ไม่น้อย
เพราะปัจจุบัน [รถศึกอัจฉริยะ] ยังอยู่ในเลเวลต่ำสุด ตัวมันเองไม่มีพลังโจมตีแม้แต่น้อย
ซูเฉินเคยลองคิดว่า หากเขาติดตั้ง [ปืนใหญ่เพาส์เลเวล 1 ] และ [ปืนกลแก็ตลิ่ง (ไม่จำกัดเลเวล)] ลงไป ถึงเวลานั้น [รถศึกอัจฉริยะ] คงกลายเป็นอาวุธสังหารที่โดดเด่นทั้งในด้านโจมตีและป้องกันเลยใช่หรือไม่?
แน่นอน เขายังไม่มั่นใจว่าจะสามารถติดตั้งได้รึเปล่า ประเด็นนี้ยังต้องพูดคุยกับ [รถศึกอัจฉริยะ] ให้ชัดเจนอีกที
จากนั้น เขาเก็บ [ปืนใหญ่เพาส์ เลเวล 1] ลงในถุงเก็บของ คว้าชิ้นส่วนต่อไป
ในบรรดาชิ้นส่วนที่ยังไม่เก็บ มีน้ำยาเพียงขวดเดียว นั่นคือ [โพชั่นต้านไวรัส] ส่วนที่เหลือเป็นเมล็ดพืชทั้งสิ้น มูลค่าไม่สูงมากนัก พวกมันทั้งหมดถูกโยนลงในถุงเก็บของ
หลังจากกอบโกยเสร็จสิ้น ซูเฉินเตรียมที่จะนำ [อัญมณีอัพเกรด] ออกมาเพื่ออัพเกรด [รองเท้าเพิ่มความเร็ว]
แต่กลับถูกขัดจังหวะด้วยเสียงตะโกนของหยางเฉียน เมื่อหันไปก็พบอีกฝ่ายกำลังวิ่งมาหาเขา “ซูเฉิน ตอนนี้ฉันสามารถปลดปล่อยพลังจิตได้แล้ว!”
“จริงๆหรือ?” ดวงตาของซูเฉินเปล่งประกาย
ตั้งแต่หยางเฉียนกิน ‘ผลโยวหราน’ เข้าไป เวลาเพิ่งผ่านมาแค่สองชั่วโมงเท่านั้น
ทว่าในเวลาอันสั้นนี้ เธอกลับสามารถปลดล็อคพลังแห่งจิตวิญญาณได้ นี่แสดงให้เห็นว่า พรสวรรค์ทางพลังจิตของเธอไม่ต่ำต้อยเลย
หากหมั่นฝึกปรือทุกวันไม่ลดละ ในอนาคตมีแนวโน้มมากทีเดียว ว่าเธอจะสามารถกลายเป็นปรมาจารย์พลังจิตระดับสูงได้
“พี่สาว วิเศษไปเลย!” หยางฮ่าวรู้สึกตื่นเต้น แสดงความยินดีกับหยางเฉียนไม่ขาดปาก
หยางหลิงเทียนเองก็มีความสุขเช่นกัน แต่หลังจากเห็นว่าคนแรกที่หยางเฉียนตรงเข้าไปบอกคือซูเฉิน ไม่ใช่ตนเอง สีหน้าเขาก็ดูแปลกไปเล็กน้อย
สถานการณ์นี่มันอะไรกัน?
เขาเป็นพ่อของเธอนะ แถมยังเป็นคนมอบ ‘ผลโยวหราน’ ให้เธอด้วย ฉะนั้นเขาควรเป็นคนแรกที่ได้รู้ไม่ใช่เหรอ?
แล้วทำไม .. ซูเฉินถึงกลายเป็นคนแรกที่เธอนึกถึงไปได้?
