5/5

 

Ep.75

 

แต่ในตอนนั้นเอง ซูเฉินฉุกคิดบางอย่างขึ้นมาได้ ว่าเป้าหมายการเคลื่อนย้ายของ [เครื่องเทเลพอร์ต] นั้นไม่คงที่

 

ครั้งแรกเป็นซอมบี้ธรรมดา แต่ครั้งต่อไปอาจเป็นซอมบี้เลเวล 1 หรือซอมบี้เลเวล 2 ก็เป็นได้

 

อีกอย่าง การติดตั้งหินพลังงานธรรมดาก้อนหนึ่ง สามารถเคลื่อนย้ายได้สิบครั้ง 

 

เขาส่งซอมบี้เข้ามา จากนั้นก็ส่งศพออกไป รวมๆแล้วจะได้ 5 ตัว หักลบหินพลังงานที่ใช้ ถือว่ากำไร 4 ก้อน

 

ประเด็นก็คือในการเคลื่อนย้ายซอมบี้เข้ามาสังหารแต่ละครั้ง ไม่เพียงมีโอกาสได้รับหินพลังงานระดับสูงเท่านั้น แต่ยังมีโอกาสดรอปชิ้นส่วนได้เช่นกัน

 

กล่าวได้ว่านี่คือธุรกิจชั้นเลิศ สามารถทำกำไรได้อย่างมั่นคง

 

เมื่อคิดได้แบบนี้ ซูเฉินรู้สึกอารมณ์ดีขึ้นมาก 

 

เขาเทเลพอร์ตศพซอมบี้หญิงออกไป แล้วเรียกซอมบี้อีกตัวเข้ามา

 

อย่างไรก็ตาม ซอมบี้ตัวที่สองก็ยังเป็นซอมบี้ธรรมดาเหมือนเดิม และไม่ดรอปชิ้นส่วนหลังถูกสังหาร

 

ซูเฉินไม่ใจร้อน ยังคงเคลื่นย้ายซอมบี้ออก และนำตัวใหม่เข้ามา

 

ตัวที่สามที่ถูกส่งเข้ามาเป็นสัตว์กลายพันธุ์เลเวล 1 และมีชิ้นส่วนสีดำดรอปจากมัน

 

ซูเฉินก้มลงคว้าด้วยความปิติยินดี

 

“คุณได้รับ [แท็ปเล็ตแผนที่ทวีปเสวียนเทียน] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (1/3)  , จำนวนองค์ประกอบยังไม่ครบ ไม่สามารถปลดล็อคได้”

 

ถูกส่งมาอยู่ในโลกใบนี้นานกว่าหนึ่งปี แต่จนถึงตอนนี้ซูเฉินยังไม่ทราบเลย ว่าพื้นที่ของโลกกว้างใหญ่ขนาดไหน และแต่ละแห่งมีชื่อเรียกว่าอะไร

 

ตอนนี้ พอได้ชิ้นส่วนแผนที่มาอยู่ในมือ เขาก็เกิดข้อสงสัยเล็กน้อย ว่าโลกที่เขาอยู่นั้น มันมีชื่อเรียกว่า ‘ทวีปเสวียนเทียน’ ใช่หรือไม่

 

เพื่อที่จะได้รู้ความจริงข้อนี้ ซูเฉินจึงรีบเคลื่อนย้ายซอมบี้ต่อ ต้องการรวบรวม [แท็ปเล็ตแผนที่ทวีปเสวียนเทียน] ให้ครบโดยเร็วที่สุด

 

คนอื่นๆต่างตกตะลึงกับการกระทำของซูเฉิน

 

แม้อยู่ในถ้ำ แต่กลับสามารถเรียกซอมบี้ให้เข้ามาได้อย่างลึกลับ นี่มันจะน่าเหลือเชื่อเกินไปแล้ว

 

อย่างไรก็ตาม เมื่อย้อนนึกไปถึงเรื่องที่ว่า เดิมในตัวซูเฉินก็มีสิ่งมหัศจรรย์อยู่ในครอบครองมากมายอยู่แล้ว แต่ละคนจึงค่อยๆทำใจยอมรับได้อย่างไม่ยากเย็น

 

นอกจากนี้ ถ้ำหินที่อาศัยอยู่มีความปลอดภัยมาก มันมีทั้งน้ำและอาหาร เมื่อมีอุปกรณ์คอยเรียกซอมบี้มาสังหารแบบไม่ต้องไปเสี่ยงอันตราย มันก็ทำให้พวกเขารู้สึกสะดวกสบายไปอีกแบบหนึ่งในวันสิ้นโลก

 

“พี่เฉิน ให้ผมช่วยฆ่าซอมบี้ด้วยไหม?”  หยางฮ่าวหักกระดูกนิ้วมือเสียงดังเป๊าะๆ เดินไปมาข้างๆซูเฉิน

 

ปัจจุบันเขาเป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 1 แล้ว ดังนั้นการสังหารซอมบี้ธรรมดาเป็นเรื่องง่ายมาก

 

นอกจากนี้ ตอนแรกที่ซอมบี้โผล่เข้ามาในเครื่องเทเลพอร์ต หยางฮ่าวแสดงท่าทีตกใจออกไป เวลานี้พอได้สติก็รู้สึกกระดากอาย เลยต้องการแก้ตัว และถือโอกาสนี้พิสูจน์ความสามารถของตน

 

“ไม่ได้หรอก ซอมบี้ที่ถูกเทเลพอร์ตในนี้ อาจมีเลเวล 2 ติดมาด้วย นายรับหน้าที่ช่วยขุดหินพลังงานไปแล้วกัน” ซูเฉินปฏิเสธ 

 

ตามหลักเหตุผลแล้ว การให้หยางฮ่าวออกกำลังเสียบ้างเป็นเรื่องที่ดีก็จริง ต่อให้มีซอมบี้เลเวล 2 ปรากฏตัวขึ้น แต่เมื่อมีซูเฉินเฝ้าอยู่ใกล้ๆ ย่อมไม่เกิดอุบัติเหตุใดๆ

 

แต่ประเด็นก็คือ หยางฮ่าวไม่สามารถดรอปเศษชิ้นส่วนได้ ขณะที่หากซูเฉินฆ่าซอมบี้ เขายังคงดรอปชิ้นส่วนมาเสริมความแข็งแกร่งให้กับตัวเอง ดังนั้นเป็นธรรมดาที่ไม่อยากให้หยางฮ่าวเข้ามายุ่ง

 

“โอเค ก็ได้ครับ”

 

หยางฮ่าวรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย แต่เนื่องจากซูเฉินเอ่ยปากว่าจะเป็นคนจัดการเรื่องนี้เอง เขาก็ได้แต่ทำตาม

 

จากนั้น ซูเฉินยังคงล่าซอมบี้ และเก็บชิ้นส่วนไปเรื่อยๆ

 

หยางหลิงเทียนกับหยางฮ่าวรับผิดชอบในการขุดหินพลังงาน และนำศพของซอมบี้ไปวางใน [เครื่องเทเลพอร์ต] แล้วส่งออกไป

 

หยางเฉียนไม่มีอะไรทำ หลังจากกิน ‘ผลโยวหราน’ สองอันที่หยางหลิงเทียนมอบให้ เธอก็ซ่อนตัวอยู่ในมุมหนึ่ง ค่อยๆซึมซับ รับรู้พลังของมัน

 

เวลาผ่านไปทีละเล็ก ทีละน้อย ซูเฉินสังหารซอมบี้ไปแล้วกว่า 100 ตัวติดต่อกัน และมีชิ้นส่วนดรอปมากกว่าสิบชิ้น

 

และโชคของเขาค่อนข้างดี ในบรรดาชิ้นส่วนกว่าสิบชิ้น มีองค์ประกอบของ [แท็บเล็ตแผนที่ทวีปเสวียนเทียน] สองชิ้นพอดี พวกมันพร้อมใช้งานแล้ว

 

หลังจากซูเฉินเอ่ยคำ ‘ปลดล็อค’ ก็ปรากฏแท็บเล็ตสีขาวในมือเขา

 

หลังจากนั้น เขาสั่งให้ [นักรบจักรกล] และหมาป่ากลายพันธุ์ล่าซอมบี้ต่อ ส่วนตัวเองหยิบแท็บเล็ตและเดินแยกออกไป