6/8
Ep.58
นอกถ้ำ หมีศิลาคลั่งเห็นว่ามีมนุษย์สมัครใจเดินเข้ามาเสิร์ฟถึงที่ ก็ยกสองมือขึ้นทุบอกด้วยความตื่้นตันใจ จากนั้นทุบกำปั้นเข้าใส่ชูเฉิน
ก่อนกำปั้นจะเข้าถึงตัว สายลมแรงกวาดปะทะใบหน้า เสื้อผ้าของซูเฉินถูกเป่าอย่างแรงจนเกิดเสียงดังพรึบ พรึบ
“น่าสนใจนี่ กล้าดียังไงถึงคิดมางัดกับเหล็กกล้าอย่างฉัน!” ซูเฉินยิ้มเหยียดหยาม ปลดปล่อยพลังแห่งจิตวิญญาณห่อหุ้มรอบกำปั้นเขา ชกสวนกลับไป
พริบตานั้น สองหมัด อันหนึ่งเล็ก อันหนึ่งใหญ่ประสานงากันอย่างรุนแรง
กร๊อบ!
ตามมาด้วยเสียงกระดูกแตกร้าวอันคมชัด นิ้วบนกำปั้นใหญ่ของหมีศิลาคลั่งหักทุกนิ้ว แขนหนาของมันคดผิดรูป มีกระดูกขาวแหลมๆทิ่มทะลุออกมาหลายชิ้น
ในหมัดเดียว ฝ่ายไหนมีพละกำลังเหนือกว่า ฝ่ายไหนอ่อนแอกว่า ผลลัพธ์เห็นได้อย่างชัดเจน
ซูเฉินเสมือนดั่งเทพพระเจ้าจุติลงมาจากสรวงสวรรค์ ไม่มีสิ่งใดหยุดเขาได้!
ขณะเดียวกัน ช่วงจังหวะที่ใช้หมัดเดียวหยุดกำปั้นใหญ่ของหมีศิลาคลั่ง เขาโฉบกายไปข้างหน้า แย็บออกไปอีกหนึ่งหมัด ซัดเข้าใส่หัวศัตรู
เกิดเสียงปะทะดังปงงงง!
ศีรษะของหมีศิลาระเบิดเป็นเศษเนื้อ ลอยฟุ้งในอากาศ เลือดสาดกระเซ็นไปทั่ว
“สวรรค์โปรด! นี่เขาจะแข็งแกร่งเกินไปแล้ว!”
หยางหลิงเทียนในถ้ำหิน พอเห็นเหตุการณ์ที่เกิดขึ้น ก็อดสะดุ้งไม่ได้ อุทานออกมาด้วยความตกใจ
ใช้แค่สองหมัด หมีศิลาคลั่งที่เทียบได้เลยกับผู้วิวัฒนาการเลเวล 2 ก็ถูกสังหาร
ณ ขณะนี้ เขาได้ประจักษ์ถึงความแข็งแกร่งของซูเฉินอีกครั้ง
ดวงตาของหยางเฉียนไม่ละไปจากซูเฉินเลย วินาทีที่เห็นหมีศิลาคลั่งล้มลง ประกายแสงสายหนึ่งแวบผ่านเข้ามาในดวงตาเธอ
ในเวลาเดียวกัน ใบหน้าของเธอแดงขึ้นเล็กน้อย คล้ายมีกวางน้อยพุ่งชนเข้าที่หัวใจ
นับแต่สมัยโบราณ วีรบุรุษมักคู่กับสาวงาม และสาวงามที่เย่อหยิ่งเย็นชาจะเปลี่ยนแปลงไปเมื่อพานพบวีรบุรุษ
ควบคู่ไปกับหน้าตาอันหล่อเหลาของเขา ทำให้สามารถกล่าวได้เลยว่าซูเฉินได้กลายเป็นผู้ชายที่หาได้ยากยิ่งในโลกใบนี้
โดยไม่ทันรู้ตัว ปราการในหัวใจของหยางเฉียนถูกสั่นคลอน น้ำนิ่งที่เคยสงบตลอดมาเริ่มเกิดระลอกคลื่น
“พี่เฉินสุดยอดไปเลย!”
ได้เห็นถึงความน่าเกรงขามของซูเฉินอีกครั้ง เนื้อตัวของหยางฮ่าวสั่นสะท้าน กำหมัดแน่นด้วยความตื่นเต้น
อีกด้านหนึ่ง ซูเฉินสังหารหมีศิลาคลั่งไปอีกตัวในชั่วพริบตาเดียว และครั้งนี้มันดรอปชิ้นส่วนสีดำ
อย่างไรก็ตาม ซูเฉินไม่มีเวลาหยิบมันขึ้นมา เพราะตอนนี้มีหมีศิลาคลั่งสามตัวกำลังจับจ้องเขาไม่วางตา
สติปัญญาของหมีศิลาคลั่งใช่จะเลวร้าย หลังจากที่ได้เห็นความแข็งแกร่งของซูเฉิน พวกมันก็ไม่บุกเข้ามาครั้งละตัวอีกต่อไป แต่ร่วมมือกันปิดล้อมซูเฉิน หาจังหวะโจมตีในคราวเดียว
ซูเฉินยังคงไม่สะทกสะท้าน เมื่อเห็นหมีศิลาคลั่งสามตัวพุ่งเข้ามาพร้อมกัน ทันใดนั้นดาบสีดำปรากฏขึ้นในมือเขา มิใช่ใดอื่น เป็น [ดาบเสริมมนตรา] !
หลังจากฉีดพลังเวทย์เข้าไปแล้ว [ดาบเสริมมนตรา] พลันยืดออก กลายเป็นยาวมากกว่าสามเมตร
ซูเฉินกุมด้ามจับ กวาดคมกล้าของมันออกไปข้างหน้า
เห็นแค่เพียงเส้นโค้งสีเทาปรากฏขึ้นในอากาศ ราวกับว่าต่อให้เป็นอากาศว่างเปล่า หากคิดลองดีกับมัน จุดจบคือถูกสับเป็นชิ้นๆ!
หมีศิลาคลั่งสามตัวที่พุ่งเข้ามาราวกับแผ่นกระดาษที่ถูกตัด พวกมันโดนฟันขาดออกเป็นสองส่วนทั้งๆอย่างนั้น ศพกระจายเกลื่อนพื้น
“ซู้ดดด!” หยางเฉียนสูดหายใจลึก เป็นอีกครั้งที่เธอตกใจกับการโจมตีอันทรงพลังของซูเฉิน
“สุดยอดไปเลย!” หยางฮ่าวตะโกนเชียร์ด้วยอารมณ์เดือดพล่าน
นอกเหนือไปจากคำว่า ‘สุดยอด’ แล้ว หยางฮ่าวก็ไม่รู้ว่าจะใช้คำไหนมาอธิบายถึงความแข็งแกร่งของซูเฉินอีก
…
เขาสังหารหมีศิลาคลั่งไป 5 ตัว จนตอนนี้เหลือแค่ 3 ตัวเท่านั้นในหุบเขา
หมีศิลาคลั่งทั้งสามเห็นสหายตนตกตายลงตามลำดับ พวกมันไม่สนใจล่ามนุษย์คนอื่นอีก
ที่เหลือสบตากัน ก่อนแยกย้ายกระจายกันหนีไปตัวละทิศทาง
แม้พวกมันขึ้นชื่อว่าคลั่ง ทว่าก็ยังพอมีสมอง ยังสามารถแยกแยะได้ว่าซูเฉินที่อยู่ตรงหน้า หากคิดบดขยี้พวกมัน ย่อมทำได้อย่างง่ายดาย
