3/10
Ep.377
“มนุษย์ สัตว์กลายพันธุ์ทั้งหมดนี้มอบให้แก่เจ้า ทีนี้ถอยออกไปได้หรือยัง?”
หลังจากถูกซูเฉินรีดไถสัตว์กลายพันธุ์ห้าตัว เผ่าราชวงศ์อสูรหัวเสียเล็กน้อย มันพยายามระงับความโกรธตน เปล่งเสียงอู้อี้เล็ดลอดผ่านไรฟัน
“จะรีบร้อนอะไรนักหนา? แกยังต้องเตรียมหินพลังเลเวล 4 ให้ฉันอีก 100 ก้อน” ซูเฉินกล่าวอย่างสบายๆ
ก่อนจะกวาดล้างเผ่าราชวงศ์อสูร ยังไงก็ขอกรีดเลือดกรีดเนื้อพวกมันให้สาแก่ใจก่อนเถอะ
หากอีกฝ่ายยังยอมประนีประนอม ก็ถือว่าเป็นกำไรเพิ่มเติม
แต่หากอีกฝ่ายไม่ยอม เขาก็จะได้ใช้เรื่องนี้เป็นข้ออ้างในการโจมตีพวกมัน
“เจ้าต้องการหินพลังงานเลเวล 4 อีก 100 ก้อน?”
ดวงตาของเผ่าราชวงศ์อสูรหัวเล็กเบิกกว้าง ฟันบนและล่างที่ขบกันส่งเสียงเอี๊ยดอ๊าด บ่งบอกถึงความรู้สึกโกรธที่ใกล้ระเบิดเต็มที
ณ ขณะนี้ มันแทบอดใจไม่ไหวที่จะกลืนซูเฉินทั้งเป็น
หลังจากรีดไถสัตว์กลายพันธุ์ห้าตัวจากพวกมันแล้ว อีกฝ่ายก็ยังไม่ยอมเลิกรา ยังคงอ้าปากเป็นสิงโตตะกละ คิดว่าเผ่าราชวงศ์อสูรโง่เง่าหรือไร? ถึงต้องยกผลประโยชน์ให้ตามที่เจ้าต้องการ?
เผ่าราชวงศ์อสูรตนอื่นๆก็ไม่พอใจเช่นกัน บรรยากาศคุกรุ่นรุนแรงแผ่ซ่านไปทั่วบริเวณ
แม้ว่าเผ่าราชวงศ์อสูรจะไม่มีสายพันธุ์ที่ทรงพลังที่สุด แต่ตลอดมา ก็ไม่มีเผ่าพันธุ์ใดกล้ายั่วโมโหพวกมันแบบนี้
แต่ปัจจุบัน พวกมันกลับถูกคุกคามโดยผู้ฝึกตนจากเผ่าพันธุ์ที่แสนอ่อนแออย่างมนุษย์มาเย้ยถึงหน้าบ้าน
เรื่องนี้ทำให้พวกมันรู้สึกอัปยศเป็นอย่างยิ่ง และไม่คิดจะประนีประนอมอีกต่อไป
“พูดมาแค่คำเดียว จะ ‘ให้’ หรือ ‘ไม่ให้’ ? ” ซูเฉินหรี่ตาลง จับจ้องอีกฝ่ายไม่วางตา
“มนุษย์! เจ้ามันไม่รักษาคำพูด คิดหรือว่าเผ่าราชวงศ์อสูรอย่างพวกเราจะยอมให้รังแกได้ง่ายๆ?” เผ่าราชวงศ์อสูรหัวเล็กคำรามด้วยความโกรธ บางทีอาจเป็นเพราะมันโกรธมากเกินไป เวลานี้กล้ามเนื้อบนใบหน้าเลยกำลังเต้นตุบๆ
“ทำไมฉันจะไม่รักษาคำพูดเล่า?” ซูเฉินเบ้ปาก แสยะยิ้มว่า “ก่อนหน้านี้ก็บอกไปแล้ว ว่าฉันจะยอมรามือก็ต่อเมื่อได้รับสิ่งที่น่าพอใจ ถ้าแกไม่มอบหินพลังงานให้ฉัน ฉันก็จะไม่พอใจ และไม่มีวันจากไป!”
“ช่างเป็นมนุษย์จอมเจ้าเล่ห์เสียจริง!” เผ่าราชวงศ์อสูรหัวเล็กขมกราามแน่น
ถึงจุดนี้ มันกระจ่างแล้วว่ากำลังถูกซูเฉินปั่นหัว
และมั่นใจได้เลย ว่าหากส่งมอบหินพลังงานออกไป ซูเฉินก็ยังคงเรียกร้องเงื่อนไขที่ไม่สมเหตุสมผลออกมาอยู่ดี
คิดได้แบบนี้ ความโกรธของมันก็ทะลุเกินขีดจำกัด
“ใจคนไม่ใหญ่พอเฉกเช่นงูที่คิดกลืนช้าง มนุษย์ เจ้ามันตัวบัดซบจอมหลอกลวง!” เผ่าราชวงศ์อสูรหัวเล็กคำรามเสียงต่ำ
แต่ขณะที่มันกำลังจะเปิดฉากสู้ตายกับซูเฉิน เสียงอันน่าเกรงขามก็ดังออกมาจากทางผ่านเขตแดนอีกฝั่งหนึ่ง
“ทามู มอบหินพลังงานให้เขา”
ซูเฉินเลิกคิ้วเล็กน้อย เขารู้ว่าผู้ที่เอ่ยจะต้องเป็นผู้แข็งแกร่งของเผ่าราชวงศ์อสูรอย่างไม่ต้องสงสัย บางทีอาจเป็นการดำรงอยู่ในเลเวล 9 ที่ถูกกล่าวถึงก็เป็นได้
“ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ มนุษย์ผู้นี้ช่างเจ้าเล่ห์นัก ผู้น้อยเกรงว่าเขาจะไม่รักษาคำพูด” เผ่าราชวงศ์อสูรหัวเล็กที่ชื่อทามูกล่าว หันไปยังทิศทางผ่านเขตแดน กล่าวอธิบายอย่างนอบน้อม
“ไม่เป็นไร ข้าอยู่ที่นี่แล้ว เขาไม่กล้าหรอก” เสียงอันน่าเกรงขามดังขึ้นอีกครั้ง
“ขอรับ”
ทามูไม่กล้าลังเล หยิบถุงผ้าออกมาจากเอวมันแล้วโยนให้กับซูเฉิน
ซูเฉินปล่อยพลังจิตเข้าตรวจสอบเพื่อให้แน่ใจว่าปริมาณถูกต้อง จากนั้นก็ใส่มันลงในถุงเก็บของอย่างมีความสุข
เขามองไปทางทามูอีกครั้ง กล่าววาจาตำหนิ “ทามู หัดเรียนรู้จากตาแก่เผ่าราชวงศ์อสูรของแกบ้างนะ ว่าเมื่อเจอผู้แข็งแกร่งกว่าต้องก้มหัว ทำแบบนี้ถึงจะสามารถรักษาชีวิตสุนัขของแกเอาไว้ได้”
คำพูดของซูเฉินช่างแหลมคม กรีดใจทามู สร้างความอัปยศแก่มัน อีกทั้งในประโยคยังแอบเหน็บแนมท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าราชวงศ์อสูรเช่นกัน
“บังอาจ!”
ทามูโกรธเกรี้ยวเป็นอย่างมาก
ซูเฉินจะทำให้มันอับอายเพียงใดก็ไม่เป็นไร แต่กล้าดียังไงถึงมาเยาะเย้ยแม้กระทั่งท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ของพวกมัน
แบบนี้มีหรือจะทนไหว
ณ ขณะนี้ ความโกรธของมันใกล้ระเบิดออกมาเต็มทีแล้ว
ขอแค่ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์เอ่ยปากอนุญาต มันจะกระโจนเข้าสังหารซูเฉินอย่างไม่ลังเล แม้จะรู้ว่าสู้ไม่ได้ ก็ช่างหัวมัน
“เจ้าได้ของที่ต้องการแล้ว รีบจากไปโดยเร็ว ความโกรธของเผ่าราชวงศ์อสูรเรา มิใช่สิ่งที่มนุษย์ต่ำต้อยเช่นเจ้าจะทานรับไหว”
เผ่าราชวงศ์อสูรที่ถูกเรียกว่าท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ตวาดเสียงเย็น แรงกดดันมหาศาลลุกฮือออกมาจากทางผ่านเขตแดน กวาดไปทางซูเฉิน
ซูเฉินแม้ถูกแรงกดดันนี้ แต่สีหน้าของเขากลับไม่แสดงออกถึงความหวาดกลัว เอ่ยอย่างเฉยเมยว่า “ตอนแรกฉันก็กะจะไปอยู่หรอก แต่พอถูกแก่ขู่ขึ้นมา ตอนนี้ชักอารมณ์เสียซะแล้วสิ”
“เจ้ายังต้องการอะไรอีก?” ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์เผ่าราชวงศ์อสูรเอ่ยถาม
“ง่ายมาก” ซูเฉินขดริมฝีปาก กล่าวติดตลกว่า “จงคุกเข่าและตะโกนท่านปู่ แล้วฉันจะยอมยกโทษให้!”
4/10
Ep.378
ทันทีที่คำนี้เปล่งออกมา ทั่วทั้งสนามรบพลันตกอยู่ในความเงียบสงัดชวนขนหัวลุก
ทามูอึ้งไป
ความเย่อหยิ่งและจองหองของซูเฉิน เกินกว่าจินตนาการของเขาไปอย่างสิ้นเชิง
ต้องรู้นะว่า ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ของพวกเขาคือสิ่งมีชีวิตขั้นสูงสุดในเลเวล 9 ขณะที่ซูเฉินเป็นเพียงเลเวล 4 เท่านั้น ใครกันหนอที่มอบความกล้าแก่เขา? จนกลายเป็นคนก้าวร้าวถึงขนาดนี้?
แล้วอีกอย่าง ต่อหน้ากองกำลังเผ่าราชวงศ์อสูร กลับกล้าด่าทอสร้างความอัปยศให้แก่ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ของพวกมัน โทษนี้ต่อให้ตายเป็นหมื่นครั้งก็ไม่สาสม
“ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ ได้โปรดให้พวกเราสังหารชายเย่อหยิ่งผู้นี้ด้วยเถิด”
ทามูและพวกเผ่าราชวงศ์อสูรเดือดดาล ลอบสาบานว่าจะต้องฆ่าซูเฉิน เพื่อรักษาหน้าของท่านเทพศักดิ์สิทธิ์
ในที่สุด ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ของเผ่าราชวงศ์อสูรก็ไม่สามารถระงับความโกรธของเขาได้อีกต่อไป เอ่ยเฉียบขาดว่า “ฆ่ามัน แล้วชิงสมบัติทั้งหมดกลับมาซะ!”
“ฆ่า!”
เสียงตะโกน ‘ฆ่า’ ดังกึกก้องไปทั่วฟ้า
ชาวเผ่าราชวงศ์อสูรทั้งหมดควบสัตว์ขี่เข้าหาซูเฉินด้วยดวงตาแดงก่ำ
“ช่วงไม่รู้จักประมาณตน!”
ซูเฉินแค่นเสียงฮึ่มในลำคอ กวาด [ดาบเสริมมนตรา] เป็นแนวนนอน ปลดปล่อยพลังเวทย์น้ำแข็งออกไป
เห็นแค่เพียงกระแสคลื่นสีขาวสายหนึ่งพัดผ่าน เจตจำนงแห่งความหนาวเหน็บอันน่าสะพรึงแผ่กระจายออกมา
อุณหภูมิระหว่างสวรรค์และปฐพีลดต่ำลง ราวกับทุกคนถูกโยนเข้าสู่โลกแห่งน้ำแข็ง ทุกสรรพสิ่งแม้กระทั่งอากาศเริ่มถูกแช่แข็ง
ทามูและเผ่าราชวงศ์อสูรตนอื่นๆเป็นกลุ่มแรกที่โดนแช่แข็ง หลังจากถูกกระแสคลื่นสีขาวกลืนเข้าไป พวกมันก็เริ่มกลายเป็นประติมากรรมน้ำแข็ง
เห็นสิ่งนี้ เปลือกตาของเทพศักดิ์สิทธิ์เผ่าราชวงศ์อสูรต้องสั่นไหว
ซูเฉินอยู่แค่เลเวล 4 แต่เวทย์น้ำแข็งที่ปลดปล่อยออกมานั้น มันเกินกว่าเลเวล 6 ไปแล้ว นี่ทำให้มันรู้สึกเหลือเชื่อนัก
ในเวลาเดียวกัน มันยังตระหนักว่าซูเฉินคือผู้ฝึกฝนมนตราที่หาได้ยากยิ่งในโลกอย่างไม่ต้องสงสัย
หากกาลเวลาผ่านไป แล้วเขาเติบโตขึ้น ย่อมกลายเป็นการดำรงอยู่อันดับต้นๆของเผ่าพันธุ์นับหมื่น
“สารเลว!”
รังสีของความเป็นปรปักษ์ห้อมล้อมรอบกายเทพศักดิ์สิทธิ์เผ่าราชวงศ์อสูร เปลวไฟแห่งความโกรธลุกโชนในดวงตาของมัน
หากปล่อยให้ซูเฉินเติบโตต่อไป ในอนาคตเขาจะกลายเป็นศัตรูตัวฉกาจของเผ่าราชวงศ์อสูร
ช่วงเวลานี้ มันแทบอดใจไม่ไหวที่จะบดซูเฉินให้ตายด้วยมือเดียว
อย่างไรก็ตาม ติดที่มีอำนาจเขตแดนคั่นกลางอยู่เนี่ยสิ! เมื่อคิดถึงเรื่องนี้ มันก็ถอนหายใจอย่างช่วยไม่ได้
ทำได้เพียงฝังจิตสังหารอันน่าสยดสยองนี้ไว้ในใจเท่านั้น
ชาวเผ่าราชวงศ์อสูรที่เหลือตกอยู่ในสภาวะกลืนไม่เข้าคายไม่ออก
การตายของทามูและสหายคนอื่นๆ ทำให้พวกมันตระหนักถึงความแข็งแกร่งของซูเฉินอย่างลึกล้ำ ก่อให้เกิดความหวาดกลัวตามสัญชาตญาณ
อย่างไรก็ตาม ท่านเทพศักดิ์สิทธิ์กำลังเฝ้าดูพวกมันอยู่จากอีกฟากหนึ่งของทางผ่านเขตแดน
หากพวกมันหวาดกลัวที่จะก้าวไปข้างหน้า จักต้องทานรับความพิโรธของท่านเทพศักดิ์สิทธิ์ สุดท้ายก็จะพบจุดจบไม่ต่างกัน
“พวกเจ้ามัวทำอะไรอยู่ จงเร่งสังหารมันให้ข้า!”
เมื่อเห็นผู้ใต้บังคับบัญชาตนยืนนิ่งอยู่กับที่ เทพศักดิ์สิทธิ์เผ่าราชวงศ์อสูรตะโกนด้วยความโกรธ
ภายใต้แรงกดดันมหาศาล เผ่าราชวงศ์อสูรที่เหลือทำได้เพียงกัดฟัน ควบสัตว์ขี่เข้าโจมตีซูเฉิน
“เสี่ยวจือ จัดการพวกมัน” ซูเฉินตะโกน
มีเผ่าราชวงศ์อสูรเหลืออยู่มากกว่า 1,000 ตัว ฉะนั้นเพื่อให้การต่อสู้จบลงอย่างรวดเร็ว ซูเฉินเลยสั่งให้ [รถศึกอัจฉริยะ] เข้าช่วยเหลือ
[รถศึกอัจฉริยะ] ได้รับคำสั่ง ปลดปล่อยตาข่ายพายุแม่เหล็กออกมาอย่างรวดเร็ว
คลื่นกระแสไฟฟ้าเริ่มเชื่อมต่อกัน สุดท้ายผูกพันกลายเป็นตาข่ายสีฟ้าขนาดยักษ์ เคลื่อนเป็นแนวตั้งตรงเข้าหาพวกเผ่าราชวงศ์อสูร
ซูเฉินไม่คิดอยู่เฉยเช่นกัน กระแทกหมัดออกไปทันที
ฟุบ ฟุบ ฟุบบบ!
เงาหมัดทองคำนับร้อยผุดพรายขึ้นในอากาศ ส่งสือหวือหวา ซัดเข้ากลางกลุ่มเผ่าราชวงศ์อสูร
ครืน ครืนนนน!
ท่ามกลางเสียงปะทะสะเทือนเลือนลั่นแผ่นดิน ทุกหย่อมหญ้าระงมไปด้วยเสียงโอดร้องครวญครางของเผ่าราชวงศ์อสูร พวกมันกว่าครึ่งตายลงในทันทีที่โดนโจมตี ส่วนใหญ่ที่เหลือได้รับบาดเจ็บสาหัส
กลุ่มเล็กๆของเผ่าราชวงศ์อสูรที่เหลืออยู่ไม่มีใจสู้อีกต่อไป กระบวนทัพพังทลายลงอย่างสิ้นเชิง ในเวลานี้พวกมันไม่สนใจคำสั่งของท่านเทพศักดิ์สิทธิ์อีกแล้ว หันหลังและวิ่งหนีกลับไปยังทางผ่านเขตแดน
เป็นธรรมดาที่ซูเฉินจะไม่ยอมปล่อยให้พวกมันหนีไป ระเบิดยิงพลังเวทย์ไล่จี้หลังตามไปติดๆ สังหารพวกมันทั้งหมดไม่มีหลงเหลือ
**เรื่องนี้ทางผมได้แปลจนจบแล้วนะครับ 1154 ตอน สามารถอ่านล่วงหน้าได้โดยทักเพจได้ครับ คลิ๊ก
