Ep.228

 

ไม่นาน ร่างเล็กๆก็ค่อยๆเดินออกมาจากฝูงซอมบี้อย่างช้าๆ เมื่อมาถึงหน้าประตูเมือง มันก็หยุดมองซูเฉิน

 

ซูเฉินเองก็มองสำรวจอีกฝ่ายเช่นกัน

 

ซอมบี้ที่อยู่เบื้องหน้าเขา มีความสูงเพียง 150 เซนติเมตรเท่านั้น ทั้งยังผอมแห้งมาก

 

ใบหน้าของมันแห้งเหี่ยว ผุดพรายไปด้วยเส้นเลือดสีดำ ให้ความรู้สึกสยองขวัญเล็กน้อย

 

“มนุษย์ ทำไมถึงต้องการสังหารพวกเรา?”

 

เมื่อเห็นซูเฉินยังเด็กมาก ซอมบี้ตัวเตี้ยรู้สึกเหนือความคาดหมายอยู่บ้าง

 

ส่วนสาเหตุที่มันไม่กระโจนเข้าโจมตีทันที เป็นเพราะหวาดกลัวในความแข็งแกร่งของซูเฉิน

 

ก่อนหน้านี้ ซูเฉินได้ร่ายเวทย์หลายธาตุติดต่อกัน และทุกธาตุล้วนเป็นเลเวล 3

 

โดยเฉพาะอำนาจของเวทย์สายฟ้า มันเหนือล้ำยิ่งกว่าเลเวล 3 ไปแล้ว พลังทำลายแทบไม่ต่างไปจากเวทย์เลเวล 4 เลย

 

เมื่อต้องเผชิญหน้ากับปรมาจารย์มนตราเลเวล 3 ที่ครอบครองเวทมนต์หลากหลายธาตุ มันก็ไม่กล้าทำอะไรบุ่มบ่าม

 

“นี่แกโง่รึเปล่า?” ซูเฉินเปิดฉากด่า จากนั้นก็แสยะยิ้มและบอกว่า “มนุษย์กับซอมบี้ไม่มีทางอยู่ร่วมกันได้ เพราะเหตุผลนี้ไงฉันถึงต้องฆ่าพวกแก”

 

ได้ยินแบบนั้น ซอมบี้ตัวเตี้ยส่งเสียงฮึ่มๆในลำคอ กัดฟันแน่นจนเกิดเสียงดัง กึด กึด

 

อย่างไรก็ตาม มันยังคงข่มความโกรธแล้วกล่าวว่า “มนุษย์ เราราชารู้ว่าเจ้าแข็งแกร่ง แต่หากต้องการต่อสู้กับเมืองอี้เถียน นั่นมันเรื่องเพ้อฝัน!”

 

พูดถึงจุดนี้ มันก็จ้องมองซูเฉินด้วยความดุร้าย กล่าวเสียงขรึมว่า “ถ้าแกยอมออกไปตอนนี้ ฉันจะยอมเพิกเฉยต่อเรื่องที่ผ่านมา แต่ถ้าแกยังไม่รู้จักกาลเทศะ ก็อย่าหาว่าเราราชาไร้มารยาท!”

 

“อาศัยแค่แกน่ะหรือจะขู่ฉัน?” ซูเฉินเผยสีหน้าดูแคลน กล่าวประชดประชัน “ต่อให้แกเป็นซอมบี้ที่มีสติปัญญา แต่ในสายตาฉัน แกก็ไม่ต่างจากมด! ที่หากต้องการ ก็สามารถบี้ได้ด้วยมือเดียว!!”

 

“ดังนั้น ฉันขอแนะนำแกอย่างนึง ว่าอย่าแสร้งทำเป็นอวดดีต่อหน้าฉัน ทักษะการแสดงของแกยังไม่ผ่านเกณฑ์!”

 

เมื่อเห็นว่าอีกฝ่ายลังเลที่จะเคลื่อนไหว ซูเฉินก็ยั่วโมโหมันอีกครั้ง

 

และเป็นอย่างที่คิดจริงๆ เมื่อถูกซูเฉินเปิดโปง และทำให้อับอาย ซอมบี้ตัวเตี้ยก็สั้นเทิ้มด้วยความโกรธ ขบกรามแน่ ร้องตะโกนว่า “ในเมื่อแกต้องการจะตาย งั้นฉันก็จะจัดให้อย่างสาสม!”

 

สิ้นประโยคนี้ มันโบกมือใหญ่ ส่งสัญญาณให้พวกที่อยู่ข้างหลัง

 

“ฆ่าเขาซะ!”

 

ซอมบี้ในเมืองแสดงอาการบ้าคลั่งทันที พวกมันพุ่งเข้าหาซูเฉินที่อยู่นอกเมืองด้วยความเดือดดาล

 

ซูเฉินกำลังรอโอกาสนี้อยู่แล้ว แต่เนื่องจากประตูเมืองมันแคบ และเขาต้องการให้ศัตรูออกมาเป็นจำนวนมากก่อน จึงยังไม่ลงมือทันที แต่ค่อยๆล่าถอยแทน

 

เมื่อเห็นว่าซูเฉินคิดจะหลบหนี ซอมบี้ตัวน้อยก็เผยสีหน้าดุร้าย “บังอาจทำให้เราราชาโกรธ อย่าหวังเลยว่าจะหนีรอดไปได้!”

 

ซูเฉินล่าถอยออกไปหลายร้อยเมตรถึงค่อยหยุดฝีเท้า

 

ขณะเดียวกัน จำนวนซอมบี้ที่วิ่งออกมาในตอนนี้ ก็มีมากกว่า 4,000-5,000 ตัวแล้ว นับเป็นตัวเลขที่ใกล้เคียงกับความต้องการ ดังนั้นหันไปกวักมือเรียก [รถศึกอัจฉริยะ]

 

[รถศึกอัจฉริยะ] อยู่กับซูเฉินมานาน มันเข้าใจความหมายของซูเฉินทันที

 

เห็นแค่เพียงรถศึกสีเงินส่งเสียงฮึ่มๆไปหยุดเบื้องหน้าซูเฉิน จากนั้น [ปืนกลแก็ตลิ่ง (ไม่จำกัดเลเวล)] และตาข่ายพายุแม่เหล็กก็ถูกปลดปล่อยออกมาพร้อมกัน

 

ในเวลาเดียวกัน หวู่หยางและคนอื่นๆก็รีบลงจากรถ เข้าต่อสู้กับพวกซอมบี้

 

ปัง ปัง ปัง ปัง ปังๆๆๆๆๆ

 

ซี่ ซี่ ซี่ ..!

 

ทุ่งสังหารได้เปิดม่านการแสดงอย่างเป็นทางการแล้ว!

 

ภายใต้อำนาจการยิงของ [ปืนกลแก็ตลิ่ง (ไม่จำกัดเลเวล)] ซอมบี้ล้มตายลงเป็นเบือ

 

ตาข่ายพายุแม่เหล็กที่อัพเกรดแล้ว มีพลังทำลายล้างมากพอที่จะสังหารซอมบี้เลเวล 3 ดังนั้นสามารถกวาดล้างฝูงซอมบี้ได้อย่างเต็มที่

 

เห็นแค่เพียงกระแสไฟฟ้าที่เกาะตัวกันเป็นตาข่าย กวาดผ่านกลุ่มซอมบี้ไป แห่งหนใดที่มันผ่านพ้น แห่งหนนั้นซอมบี้กลายเป็นขี้เถ้า

 

ในชั่วพริบตาเดียว ซอมบี้หลายร้อยตัวถูกฆ่าตาย

 

ความเร็วในการสังหารนั้น ไวมากซะจนเทียบได้เลยกับตอนซูเฉินลงมือ ซอมบี้ตัวเตี้ยเฝ้ามองฉากนี้ด้วยสีหน้าซีดเผือด