Ep.182

 

พอทุกคนเดินลงจากรถ เสียงคำรามของซอมบี้บนถนนฝั่งตรงข้ามก็ยิ่งดุร้ายและโกรธเกรี้ยวมากขึ้น

 

“ลงมือเถอะ”

 

ซูเฉินโบกมือออกคำสั่ง

 

“ฆ่า!”

 

หยางฮ่าวและคนอื่นๆ พุ่งออกไปข้างหน้าอย่างพร้อมเพรียง

 

ตรงกันข้าม ซูเฉินกลับยืนนิ่งอยู่ที่เดิม ไม่เคลื่อนไหวใดๆ

 

ซอมบี้ที่อยู่ตรงหน้าไม่คุ้มค่ากับการลงมือ เขาจะรอให้สถานการณ์บานปลาย จนซอมบี้ที่มีสติปัญญาปรากฏตัวขึ้น

 

นอกจากนี้ จากการตรวจสอบสภาพแวดล้อมโดยพลังจิต

 

เขาพบว่าในอาคารฝั่งด้านซ้ายของถนน มีมนุษย์หลายสิบคนกำลังซ่อนตัวอยู่

 

เมื่อยังไม่มั่นใจว่าอีกฝ่ายจะลอบโจมตีหรือไม่ ดังนั้นเขาต้องเป็นปราการฝ่ายหลัง ระวังภัยให้ทุกคน

 

 

ซอมบี้ที่อยู่ฝั่งขวาจะก็ใช่ว่าจะนั่งรอความตายอยู่เฉยๆ เมื่อเห็นว่ามีมนุษย์คิดกำจัดพวกมัน ทั้งหมดในที่นั้นโกรธเกรี้ยวอย่างสิ้นเชิง ราวกับสันดานดิบถูกเรียกคืนกลับมา พวกมันทั้งหมดพุ่งไปข้างหน้า กางเล็บแยกเขี้ยวโจมตีศัตรู

 

อย่างไรก็ตาม ในบรรดาซอมบี้เหล่านั้น มีซอมบี้เลเวล 1 อยู่เพียงสองตัวเท่านั้น พวกมันถูกหวู่หยางและหยางหลิงเทียนตัดศีรษะอย่างรวดเร็ว

 

ซอมบี้ที่เหลือเป็นซอมบี้ธรรมดา เมื่อต้องเผชิญหน้ากับกลุ่มผู้วิวัฒนาการที่ทรงพลัง มันก็ไร้กำลังจะตอบโต้ ตกเป็นเป้าสังหารฝ่ายเดียว

 

แค่ไม่กี่ลมหายใจ ซอมบี้นับร้อยถูกสังหารลง

 

ดรอปชิ้นส่วนกว่าสิบชิ้น

 

ซูเฉินเห็นชิ้นส่วนปรากฏขึ้นอย่างต่อเนื่อง มุมปากเขาก็อดยกโค้งขึ้นไม่ได้

 

ในขณะที่หวู่หยางและคนอื่นๆกำลังเข่นฆ่าซอมบี้อย่างดุเดือด มนุษย์ในอาคารฝั่งตรงข้ามกลับเกิดข้อถกเถียงกัน

 

“หัวหน้าทีม พวกเขาแข็งแกร่งมาก ดูแล้วน่าจะเป็นผู้วิวัฒนาการ”

 

“โดยเฉพาะสองคนที่มีดาบ พวกเขาเหมือนจะเป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 2”

 

“เมืองหวังเยว่มีกลุ่มคนที่ร้ายกาจเช่นนี้ตั้งแต่เมื่อใด? แต่จะยังไงก็ช่าง พวกเขากล้าเริ่มโจมตีซอมบี้ ทำแบบนั้นไม่กลัวตายหรอ?”

 

คนที่ถูกเรียกว่าหัวหน้าทีม เขาเป็นชายวัยกลางคนที่มีใบหน้าอวบอ้วนและหูใหญ่

 

ชายอ้วนหรี่ตาจนเล็กหยี ครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนหันไปออกคำสั่งกับลูกน้องคนหนึ่งว่า “เสี่ยวฉี ไปรายงานท่านผู้นำ บอกว่าพวกเรามีกลุ่มผู้แข็งแกร่งแวะเวียนมา และพวกเขากำลังต่อสู้กับซอมบี้อยู่”

 

“รับทราบ”

 

“หัวหน้าทีม พวกเรามีข้อตกลงกับซอมบี้ว่าจะไม่สู้กันเอง แบบนี้มันผิดสัญญารึเปล่า พวกเราควรออกไปหยุดดีไหม?” เมื่อเสี่ยวฉีจากไป ชายอีกคนก็กระซิบข้างหูชายอ้วน

 

ชายอ้วนยิ้มเยาะด้วยใบหน้าโหดเหี้ยม กล่าวว่า “มีข้อตกลงกับซอมบี้ก็จริง แต่คนพวกนั้นไม่ใช่คนของเรา ดังนั้นไม่ถือว่าละเมิดกฏ นอกจากนี้เรายังสามารถยืมมือพวกมัน ลดทอนขุมกำลังของพวกซอมบี้ได้ด้วย”

 

“แต่คนพวกนั้นแข็งแกร่งมาก ซอมบี้ไม่ใช่คู่ต่อส-”

 

“หยุดผายลมเสียที!” ชายหน้าอ้วนหน้าบึ้งตึง แค่นเสียงเย็นชา “เดี๋ยวกำลังหลักของซอมบี้ถูกส่งออกมาเมื่อไหร่ ต่อให้เจ้าพวกนั้นจะแข็งแกร่งแค่ไหน ก็คงไม่รอดพ้นจากความตาย!”

 

“หลังจากสถานการณ์สงบลง จะมีซอมบี้จำนวนมากตาย ถึงเวลานั้นพวกเราก็ถือโอกาสนี้กอบโกยหินพลังงาน”

 

ได้ยินเช่นนั้น ดวงตาของลูกน้องเขาสว่างไสวขึ้นทันที

 

ตอนนี้ เขาเข้าใจสิ่งที่ชายอ้วนพูดแล้ว ที่แท้ก็คือการรอให้ซูเฉินกับพวกซอมบี้สู้กันในอวน ส่วนฝ่ายตนเป็นชาวประมงคอยเก็บอวนในตอนท้าย

 

 

อีกด้านหนึ่ง หวู่หยางและคนอื่นๆ สังหารซอมบี้ได้หลายร้อยตัว

 

เมื่อถึงจุดนี้ ปรากฏซอมบี้จำนวนมากเรียงแถวอย่างเป็นระเบียบตรงเข้ามา คำนวณด้วยสายตาน่าจะเกินหลักพัน

 

ซอมบี้ที่ก้าวนำหน้าสุดคือซอมบี้ตัวใหญ่กว่าปกติ เป็นชายที่ใบหน้าเต็มไปด้วยเส้นเลือดสีฟ้า

 

หลังจากได้เห็นความตายอันน่าสลดของซอมบี้ที่อยู่รอบๆ ใบหน้าของเขาก็กลายเป็นมืดมน ตะโกนใส่ซูเฉินและคนอื่นๆ “มนุษย์! กล้าดียังไงถึงได้แหกกฏ และฆ่าประชาชนของฉัน พวกแกคิดว่าเจียงเฉิงเฟิงผู้นี้เป็นสัตว์กินพืช ไม่สู้คนหรือไร?”