Ep.178
แทบจะในทันที หมัดทั้งสองประสานงากันอย่างรุนแรง
กร๊อบ!
ได้ยินเพียงเสียงกระดูกลั่น นิ้วทั้งห้าและกำปั้นของผู้เฒ่าหมิงแหลกเป็นเสี่ยงๆ
“อ๊าาาาา!!!”
ผู้เฒ่าหมิงร้องโอดโอยด้วยความเจ็บปวด ชักฝีเท้าถอยไปหลายก้าวพร้อมแขนที่หักงอผิดรูป
หลังจากทรงตัวได้แล้ว สีหน้าของเขาก็เต็มไปด้วยความสยดสยอง เอ่ยน้ำเสียงแหบพร่า “แกเป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 3 แท้ๆ แต่ทำไมร่างกายถึงได้แข็งแกร่งนัก?”
เขาไม่คาดคิดมาก่อนเลยว่าซูเฉินจะเป็นผู้วิวัฒนาการเลเวล 3 ทั้งๆที่อายุยังน้อยเช่นนี้
และสิ่งที่น่ากลัวยิ่งกว่านั้นก็คือ ความแข็งแกร่งทางกายภาพของซูเฉิน มันเหนือล้ำกว่าผู้วิวัฒนาการเลเวล 3 อย่างสิ้นเชิง มิได้ด้อยไปกว่าผู้วิวัฒนาการเลเวล 4 เลย
“รู้ตัวเอาตอนนี้ มันก็สายเกินไปแล้ว!”
ซูเฉินยิ้มเยาะ คว้า [ดาบเสริมมนตรา] ออกจากถุงเก็บของ ง้างเสยปลายแหลมของมันไปเบื้องหลัง ก่อนสับฟันลงเหนือศีรษะของผู้เฒ่าหมิง
เมื่อเห็นว่าซูเฉินเริ่มโจมตี คนอื่นๆก็ลงมือด้วยเช่นกัน
[นักรบจักรกล] พุ่งไปข้างหน้า ตวัดฟันผู้วิวัฒนาการเลเวล 2 ตายในดาบเดียว จากนั้นเหวี่ยงหมัดอีกข้างที่มือยังว่าง ระเบิดหัวผู้วิวัฒนาการเลเวล 2 อีกคนในกำปั้นเดียว
สังหารสองผู้วิวัฒนาการกว่า 2 คนในชั่วพริบตา!
กำลังรบน่าสะพรึงกลัวเป็นอย่างยิ่ง!
หวู่หยางและหยางหลิงเทียนก็เข้าร่วมสู้เช่นกัน ไม่ช้าก็สามารถเด็ดหัวจางเฉียงได้
ตันหลินและสาวๆ คว้า [ปืนพกเพาส์] ขึ้นมาในมือ เหนี่ยวไกออกไป
ผู้วิวัฒนาการเลเวล 1 ที่ปรี่เข้าใส่พวกเธอ ถูกยิงหลายนัดติดต่อกัน จนร่างถูกแรงปะทะ ระเบิดเป็นเศษเนื้อหายไปครึ่งนึง จบชีวิตลงอย่างน่าสังเวชยิ่ง
หยางฮ่าวและสหายก็ใช้กลยุทธของตัวเอง ไล่เด็ดหัวคู่ต่อสู้ทีละคน
ส่วนผู้เฒ่าหมิง เขายังไม่ทันแม้จะตอบโต้ ก็ถูกซูเฉินสับดาบผสานอำนาจเวทมนต์ ไม่เหลือแม้เศษเสี้ยว
ในกลุ่มฝ่ายตรงข้าม คนเดียวที่ไม่ได้ลงมือคือหญิงงามในชุดลายดอกไม้
มิใช่ว่าเธอไม่อยากเคลื่อนไหว แต่ก่อนที่จะมีโอกาสได้ทำเช่นนั้น เธอก็พบว่าผู้แข็งแกร่งฝ่ายตัวเองถูกสังหารลงแล้ว
ฉะนั้นจะไปเรียกเอาความกล้าขึ้นมาเผชิญหน้ากับซูเฉินและคนอื่นๆได้อย่างไร?
“พวกเขาเป็นใครกัน ทำไมถึงได้แข็งแกร่งขนาดนี้” หญิงงามในชุดลายดอกไม้ตื่นตระหนก แต่ก็พยายามควบคุมสติอารมณ์
เธอต้องคิดหาทางเอาตัวรอดจากสถานการณ์นี้ไปให้ได้
มิฉะนั้นคงพบจุดจบน่าสังเวชกว่าคนอื่นๆเป็นแน่
หลังจากคิดหาหนทางเอาตัวรอด หญิงงามในชุดลายดอกไม้ก็คว้ากริชขึ้นมา พุ่งเข้าเสียบหน้าอกของหลี่มู่หาว
มีดแรกไม่เท่าไหร่ เธอชักกริชออกมา กัดฟันกรอดแล้วแทงเข้าไปอีกครั้ง แทงซ้ำๆๆๆๆๆ
หลังจากแทงย้ำๆติดต่อกัน แทงจนหลี่มู่หาวกลายเป็นรังผึ้งและสิ้นลมหายใจ เธอถึงค่อยยอมหยุดมือ
ฉากนี้ปรากฏในสายตาของทุกคน พวกเขารู้สึกสับสนมาก
สถานการณ์นี่มันอะไรกัน?
ไม่ใช่ว่าเธออยู่กลุ่มเดียวกับเจ้าพวกนี้หรือ?
ทำไมถึงฆ่าพวกเดียวกันเองซะงั้น?
ระหว่างที่ฝูงชนยังไม่เข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้นหญิงงามในชุดลายดอกไม้ก็โยนกริชในมือเธอทิ้งไป หันมาเผชิญหน้ากับซูเฉินและคนอื่นๆ โค้งหัวคำนับ “ขอบคุณที่ช่วยฉันฆ่าศัตรูคู่แค้น!”
เมื่อคำพูดนี้หลุดออกมา ทุกคนก็ยิ่งสับสน
“คุณหมายความว่ายังไง?” หยางฮ่าวอดไม่ได้ต้องเอ่ยถาม
“ฉันถูกหลี่มู่หาวจับตัวมาเป็นของเล่นของเขา” หญิงงามในชุดลายดอกไม้กัดริมฝีปากเบาๆ กล่าวด้วยสีหน้าขุ่นเคืองว่า “ฉันถูกเขาทรมานมาหลายปีแล้ว ทุกคืนวันเฝ้าคิดที่จะทำลายเขาให้แหลกเป็นเสี่ยงๆ แต่ยังไงก็ตาม ฉันเป็นแค่ผู้หญิงอ่อนแอ ดังนั้นจะกล้าเชิดหน้าขึ้นสู้กับพวกคนพาลได้อย่างไร?”
“เมื่อไม่มีทางเลือก ฉันเลยทำได้แค่แสร้งก้มหน้าว่าเชื่อฟัง โชคดีที่ได้เจอทุกท่านในวันนี้ ในที่สุดฉันก็สามารถแก้แค้น และหนีออกจากทะเลแห่งความทุกข์ตรมนี้ได้เสียที”
ฟังคำอธิบายที่เต็มไปด้วยความชอบธรรมและขุ่นเคืองของหญิงสาว หวู่หยางและคนอื่นๆหันมามองหน้ากันเล็กน้อย
แม้พยายามจับผิดมาพักหนึ่งแล้วแต่ก็ยังไม่ทราบว่าเรื่องที่เล่ามามันจริงหรือเท็จ สุดท้ายจึงมองไปที่ซูเฉิน
เพราะท้ายที่สุดแล้ว ซูเฉินคือหัวหน้าของพวกเขา
จะจัดการกับหญิงงามนางนี้อย่างไร ให้ซูเฉินเป็นคนตัดสินใจ
ซูเฉินเหลือบมองหญิงงามในชุดลายดอกไม้ ลอบเยาะเย้ยในใจ
ต้องขอบอกว่าอุบายของอีกฝ่ายลึกล้ำมาก และการแสดงก็เรียกได้ว่าแทบอยู่ในจุดที่สมบูรณ์แบบอย่างแท้จริง
