Ep.110
หญิงสาวในชุดแดงและคนอื่นๆ ต่างหวาดกลัวแทบอกแตกตาย
ความแข็งแกร่งที่ซูเฉินแสดงให้เห็นนั้นทรงพลังอย่างไม่น่าเชื่อ สร้างความตื่นตกใจให้แก่พวกเขาอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
ในตอนนี้ พวกเขาทั้งหมดผุดความคิดหนึ่งขึ้นมา นั่นคือต้องการจะหนีออกไปจากที่นี่ให้เร็วที่สุด
ซูเฉินหยิบ [ดาบเสริมมนตรา] ออกมา หันหน้าไปทางชายสูงวัย มุมปากของเขายกโค้งขึ้นเล็กน้อย
“ในเมื่อไม่มีใครอยากไป งั้นก็อยู่กันที่นี่เถอะ”
“ช้าก่อน พวกเรากำลังจะถอยแล้ว ขออาวุโสโปรดยั้งมือ!”
เมื่อเห็นว่าซูเฉินกำลังจะลงมืออีกครั้ง สีหน้าของชายสูงวัยก็เปลี่ยนเป็นขาวซีด ตะโกนด้วยเสียงอันดัง
แม้ว่าซูเฉินยังเด็ก แต่กำลังรบของเขาแข็งแกร่งมาก เรียก ‘อาวุโส’ ไม่ใช่คำยกยอที่เกินเลย
ซูเฉินบอกไว้ตั้งแต่ต้นแล้วว่าจะไม่ปล่อยเขาไป แต่ดูเหมือนตอนนี้ชายสูงวัยจะจำไม่ได้
“ไม่ต้องมายกยอฉันว่าอาวุโส ต่อให้เรียกฉันท่านปู่ วันนี้ก็อย่าหวังว่าจะมีใครรอดไปได้!”
ซูเฉินไม่หวั่นไหว สะบั้นดาบในมือ กวาดออกไปเป็นแนวนอน
เพียงชั่วพริบตา ใบมีดสายลมขนาดยักษ์กวาดไปข้างหน้า แห่งหนใดที่มันผ่าน ชั้นอากาศจะถูกตัดจนสั่นสะท้าน
“พี่น้องทั้งหลาย สู้มัน!” ชายสูงวัยกู่คำราม สร้างลูกไฟขึ้นอย่างรวดเร็ว
ซูเฉินไม่ต้องการปล่อยพวกเขาไป ฉะนั้นมีหรือที่พวกเขาจะนั่งรอความตายเฉยๆ ทั้งหมดทุ่มต่อสู้สุดชีวิต
ใบดาบสะท้อนแสงแวววาวถูกยกขึ้นในมือพวกเขา ฟาดฟันปะทะกับใบมีดสายลมเสียงดังชิ้ง ชิ้ง
“ก็แค่ฝูงตั๊กแตนคิดต้านรถเข็น!” ซูเฉินเยาะเย้ย มองพวกเขาเหมือนคนที่ตายไปแล้ว
วินาทีถัดมา ท่ามกลางเสียงกรีดร้อง ชายสูงวัยและฝูงชนถูกซัดกระเจิงไปทุกทิศทาง อาวุธของพวกเขาหักเป็นสองท่อน
อำนาจที่ระเบิดออกมาในคมดาบเดียว ช่างน่าสะพรึงนัก!
ผู้แข็งแกร่งสิบกว่าคนพ่ายแพ้โดยไม่ทันได้โจมตีถึงตัวซูเฉินแม้แต่ครั้งเดียว ทั้งหมดถูกกำจัดสิ้น
กำลังรบอันทรงพลังของซูเฉิน เป็นที่ประจักษ์แล้วอย่างชัดเจน
แม้ว่าหวู่หยางจะเคยเห็นพลังของซูเฉินมาก่อน แต่ในตอนนี้เขาก็ยังอดรู้สึกตกใจไม่ได้
ในเวลาเดียวกัน เขายังตระหนักว่า ความแข็งกร่งที่ซูเฉินสำแดงให้เห็นในคฤหาสน์ของหวงจวินหลินก่อนหน้านี้ เป็นเพียงส่วนเล็กของยอดภูเขาน้ำแข็งเท่านั้น
“สมควรแล้ว! กล้ามาหาเรื่องพี่เฉิน? เป็นไง ให้มันรู้ซะบ้าง ความเก่งกาจของพี่เฉินไม่ใช่สิ่งที่พวกแกจะหายั่วโมโหได้!” เฉาหรานถ่มน้ำลายลงบนศพ กล่าวอย่างผู้มีชัย
ซูเฉินเก็บ [ดาบเสริมมนตรา] เอ่ยเบาๆว่า “ฝูงแมลงวันหายไปแล้ว ขุดหินพลังงานกันต่อได้”
หวู่หยางพยักหน้า คนอื่นๆเริ่มลงมืออีกครั้ง
ส่วนซูเฉิน เขาเดินไปเก็บเศษชิ้นส่วนต่อ
ยังเหลือชิ้นส่วนอีกห้าชิ้นบนพื้นดิน สามชิ้นเป็นสีเหลือง อีกสองชิ้นเป็นสีดำ
ชิ้นแรกเป็น [หินบดดาราเทียนกัง] นานแล้วที่ไม่ได้ดรอป จนถึงตอนนี้ก็ยังไม่ครบจำนวน
ซูเฉินไม่คิดมาก หยิบชิ้นส่วนต่อไป
“คุณได้รับ [ร้านค้าวันสิ้นโลก] *1 , ชิ้นส่วนที่ต้องการ (10/10) , จำนวนองค์ประกอบครบแล้ว สามารถปลดล็อคได้ในทันที ต้องการปลดล็อคเลยหรือไม่?”
ซูเฉินเริ่มตื่นตัว [ร้านค้าวันสิ้นโลก] เก็บได้เก้าชิ้นตั้งนานแล้ว แต่ชิ้นสุดท้ายไม่ยอมดรอปเสียที
เขาไม่คิดเลย ว่าจะรวบรวมมันได้ครบตอนนี้
หลังจากเอ่ยคำ ‘ปลดล็อค’ จู่ๆซูเฉินรู้สึกใจสั่นขึ้นมา จากนั้น แผงช้อปปิ้งก็ปรากฏขึ้นในใจเขา
ในเวลาเดียวกัน ข้อมูลเกี่ยวกับ [ร้านค้าวันสิ้นโลก] ก็ถูกป้อนเข้ามา
อธิบายง่ายๆก็คือ [ร้านค้าวันสิ้นโลก] เทียบได้กับซูเปอร์มาร์เก็ต
แน่นอน ของที่ขายไม่ใช่ของใช้ในชีวิตประจำวัน แต่เป็นสิ่งของที่ดรอปจากชิ้นส่วน
ซูเฉินกวาดสายตามองแผงหน้าปัด เห็นว่าด้านบนสุดของแผงมีตัวอักษรสีทอง ‘จุดแลกเปลี่ยนร้านค้าวันสิ้นโลก’ กำลังกะพริบอยู่
ด้านล่างของตัวอักษรถูกแบ่งออกเป็นหลายช่อง ด้านบนสุดสองสามช่องถูกแสดงว่าปลดล็อคแล้ว
เจ็ดช่องด้านล่างแบ่งออกเป็นเจ็ดสี ได้แก่ : ทอง , น้ำเงิน , เหลือง , ขาว , ม่วง , หลากสี และดำ แต่ละช่องจะมีแถบสีแตกต่างกัน ซึ่งทั้งหมดซูเฉินเคยเห็นมาก่อนแล้ว
ตัวอย่างเช่น ช่องแถบสีเหลืองคือเมล็ดพันธุ์ทั้งหมด มี [เมล็ดพันธุ์ไม้ผลแข็ง] , [เมล็ดพันธุ์ต้นขนมปัง]
ราคาแลกเปลี่ยนอยู่ระหว่าง 1 – 10 แต้มพลังงาน
