บทที่ 219 วรยุทธ์ระดับ 50 ปี แล้วยังไง?

เมื่อตระหนักได้ว่าเด็กหนุ่มคนนี้คือเย่เฟิงตามข่าวลืออย่างไม่คาดคิด ใบหน้าเหี่ยวย่นของแม่เฒ่าเจวี๋ยฉิงก็พลันเปลี่ยนไปทันที

ตามที่ได้ยินมา เมื่อเจ้าเด็กนี่ร่วมมือกับพวกของมัน ไม่เพียงแค่สามารถต้านทานหัวหน้าตระกูลหลง หลงโม่หรันได้ แต่ยังตัดแขนข้างหนึ่งของอีกฝ่ายได้ด้วย หากพวกของมันซ่อนตัวอยู่ที่ใดที่หนึ่งในบริเวณนี้ นั่นไม่ได้หมายความว่าเธอกำลังพบกับความหายนะงั้นหรือ?

หญิงชราคิดได้ดังนั้นก็รีบหันมองไปรอบๆ หลังจากตรวจสอบดูหลายครั้งจนมั่นใจ เธอก็ค่อยถอนหายใจด้วยความโล่งอก ที่ใจกลางเมืองน้ำแข็งนี้มีเพียงแค่เจ้าเด็กเย่เฟิงคนเดียว แล้วแบบนี้จะมีสิ่งใดที่ต้องหวาดกลัว?

“งั้นฉันจะจัดการแกเป็นอย่างแรก!”

ดวงตาคู่เล็กแวววับด้วยเจตนามุ่งร้ายจนสามารถสังเกตเห็นได้ หญิงชรากล่าว “ไอ้หนู! แกคงไม่รู้สินะว่าแม่เฒ่าคนนี้มีวรยุทธ์ระดับ 50 ปี ลำพังแค่ตัวแกคนเดียวจะทำอะไรได้!”

น้ำเสียงของหญิงชราดังก้อง และในเวลาต่อมา ร่างแคระก็พลันพุ่งเข้าหาชายหนุ่มด้วยความเร็วสูง!

วรยุทธ์ 50 ปี?

เย่เฟิงเค้นเสียงในใจเมื่อได้ยินถ้อยคำของหญิงชรา ตัวเขานั้นครอบครองเจินชี่ระดับ 15 ปี ซึ่งเทียบเท่ากับพลังชี่ภายในระดับ 30 ปี ทั้งยังมีทักษะเซียนให้ใช้อีกนับไม่ถ้วน แล้วเขาจะถูกหญิงชราจัดการได้ง่ายๆงั้นหรือ?

“หึ วรยุทธ์ 50 ปีงั้นหรือ? แล้วไงล่ะ!”

ชายเค้นเสียงพร้อมกับกระทืบเท้าลงบนพื้นแห้ง ตามมาด้วยเสียงคำรามของมังกร และกรงเล็บมังกรระดับ 3 ที่พุ่งออกไป!

โลกยุทธภพในปัจจุบันนี้ ผู้ที่สามารถปลดปล่อยพลังชี่ภายในออกมานอกร่างกายได้ย่อมถือว่าเป็นผู้มีพรสวรรค์ แต่สำหรับหลงโม่หรันและเย่เฟิงที่ยังสามารถสำเร็จถึงทักษะวรยุทธ์ระดับ 3 ด้วยนั้น ถือว่าเป็นหัวกะทิในกลุ่มผู้มีพรสววรค์

เมื่อเป็นเช่นนี้แล้ว เป็นไปได้หรือที่เย่เฟิงจะต้องเกรงกลัวผู้ฝึกยุทธ์ระดับ 50 ปี ธรรมดาๆคนหนึ่ง?

แน่นอนว่าไม่มีทาง!

ในเวลานี้ แม่เฒ่าเจวี๋ยฉิงแสดงกระบวนท่าฝ่ามือไร้ใจเข้าใส่ชายหนุ่มอย่างรวดเร็วและดุดัน

โชคไม่ดีที่หญิงชราไม่สามารถปลดปล่อยพลังชี่ออกมาภายนอกร่างกายได้ กระบวนท่าฝ่ามือนี้จึงไม่อาจทำอันตรายต่อเย่เฟิงได้ ทักษะกรงเล็บมังกรระดับสามก็สามารถปัดป้องการจู่โจมไว้ได้ทั้งหมด พร้อมกับจับยึดฝ่ามือทั้งสองข้างของแม่เฒ่าเจวี๋ยฉิงไว้แน่น

“ไอ้หนู! แกใช้ทักษะกรงเล็บมังกรระดับสามได้อย่างไรกัน!”

ในเวลานี้ หญิงชรากรีดร้องเสียงแหลม ขณะที่พลังชี่ภายในร่างสั่นสะท้านพร้อมกับวรยุทธ์ 50 ปีที่พลันปะทุขึ้นมา เธอพยายามสลัดมือทั้งสองข้างออกจากกรงเล็บสีทองนี้!

ความแตกต่างของระดับวรยุทธ์แสดงออกมาอย่างเห็นได้ชัด แต่นี่ไม่ใช่สิ่งสำคัญสำหรับเย่เฟิง เพราะเขาบังคับทักษะกรงเล็บมังกรได้อย่างชำนาญ กรงเล็บสีทองทั้งสองข้างเปลี่ยนไปจับร่างของหญิงชราเอาไว้แน่น จากนั้นจึงค่อยยกขึ้น

เจินชี่ที่พวยพุ่งออกจากร่างของเย่เฟิง ทำให้กรงเล็บสีทองสว่างวาบขึ้นมาในทันที มันจับร่างแคระของหญิงชราที่ลอยอยู่บนอากาศทุ่มลงพื้นอย่างแรง

ตู้ม!

Bang!

ร่างแคระกลมประทับลงกับพื้นจนทำให้เกิดหลุมลึก ดูเหมือนว่าแม่เฒ่าเจวี๋ยฉิงคนนี้จะเดินตามรอยหลงโม่หรันเสียแล้ว

หากเป็นการต่อสู้ที่มีผู้สามารถใช้พลังชี่นอกร่างกายได้ สถานการณ์ทั้งหมดจากแตกต่างออกไปอย่างสิ้นเชิง

ตู้ม!

แม่เฒ่าเจวี๋ยฉิงลุกขึ้นมาด้วยความเกรี้ยวกราด พลังชี่ภายในร่างพลันปะทุขึ้นมาจนสามารถสลัดตัวให้หลุดจากกรงเล็บมังกรได้ ทันทีหลังจากนั้น หญิงชรากระโดดออกมาจากหลุมพร้อมทั้งหลบหลีกกรงเล็บมังกรเพื่อหมายจะพุ่งเข้าหาชายหนุ่ม

‘นึกว่าจะเร็วกว่านี้เสียอีก’

เย่เฟิงจ้องมองหญิงชราพร้อมกับใช้ทักษะย่างก้าวไร้เงาระดับสอง และในเวลาถัดมา ร่างของเขาก็เคลื่อนไหว้โดยทิ้งไว้เพียงภาพติดตา เมื่อแม่เฒ่าเจวี๋ยฉิงปล่อยฝ่ามือเข้าใส่ภาพติดตา ชายหนุ่มก็หลบหลีกออกไปอีกด้านหนึ่งแล้ว

ถึงแม้จะมีวรยุทธ์ในระดับสูง รวมทั้งทักษะตัวเบาที่ไม่เลว แต่อาจเป็นเพราะขนาดของร่างกายที่ทำให้หญิงชราไม่สามารถเข้าถึงตัวเย่เฟิงได้ เธอตระหนักได้ว่าความเร็วที่มีไม่อาจเทียบกับเด็กหนุ่มได้เลย

‘ฮืมม’

เมื่อเป็นเช่นนี้ หญิงชราก็ได้แต่เค้นเสียงอยู่ในใจ หากเรื่องที่วิ่งไล่กวดเด็กหนุ่มคนหนึ่งไปทั่วแบบนี้กระจายออกไป เธอจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหนกัน? แต่ด้วยที่มีประสบการณ์การต่อสู้มาอย่างโชกโชน หญิงชราจึงรีบเปลี่ยนวิธีการ

แม่เฒ่าเจวี๋ยฉิงพลันเปลี่ยนทิศทางและพุ่งเข้าหาร่างของซูเฟยหยิ่งที่ถูกแช่แข็งแทน ไม่ต้องสงสัยเลยว่าหญิงชราคิดจะใช้ร่างงดงามนี้เป็นโล่สำหรับการจู่โจมของเย่เฟิง และทำให้ชายหนุ่มไม่อาจลงมือได้เต็มที่

“แกกล้าหรอ!”

ทันทีที่เย่เฟิงเห็นหญิงชราพุ่งเข้าหาซูเฟยหยิ่ง แววตาของชายหนุ่มก็เต็มไปได้ด้วยเกรี้ยวกราด

สำหรับเขาแล้ว การแตะต้องซูเฟยหยิ่งก็เหมือนกับการยั่วโมโหฮ่องเต้!

หากใครคนใดกล้าแตะต้องเธอ เขาจะบดขยี้กระดูกของมันให้แหลกเป็นผุยผงอย่างไม่ลังเล!

ในชั่วพริบตา เย่เฟิงอาศัยทักษะล่องหนผสานกับทักษะย่างก้าวไร้เงา ทำให้เขาเข้าถึงด้านหลังของแม่เฒ่าเจวี๋ยฉิงด้วยความเร็วสูง

ถึงแม้หญิงชราจะโฟกัสร่างของเย่เฟิงไว้ตลอด แต่เมื่อพบว่าร่างของเด็กหนุ่มพลันหายไปต่อหน้าต่อตา สีหน้าของเธอก็เปลี่ยนไปทันที

นี่มันเกิดอะไรขึ้น?

เจ้าเด็กนั่นหายไปได้อย่างไร?

มันทำให้ตัวเองล่องหนงั้นหรือ? ไม่! นี่มันเป็นไปไม่ได้!

ชั่วขณะที่หญิงชราตกอยู่ในความสงสัย กระแสความร้อนอันเดือดพล่านก็พลันเข้ามาประทับกับแผ่นหลังในทันที

ทักษะเซียน – เพลิงสุดขั้ว!

เพื่อความร้อนแรงระดับสูงสุด เย่เฟิงรีดเค้นเจินชี่ภายในร่างมาไว้ที่ฝ่ามือทั้งสองข้าง ทำให้มันมีความรุนแรงเพิ่มขึ้นเป็นสิบเท่า หลังจากนั้นจึงปลดปล่อยบอลไฟสีขาวออกไป

ตู้ม!

ก่อนที่แขนสั้นๆของแม่เฒ่าเจวี๋ยฉิงจะได้สัมผัสกับร่างของซูเฟยหยิ่ง บอลไฟจากทักษะเพลิงสุดขั้วก็พุ่งเข้ามาปะทะกับแผ่นหลังก่อให้เกิดเพลิงไหม้ที่ปกคลุมไปทั่วร่าง

เทียบกับความรุนแรงของเปลวเพลิงธรรมดาแล้ว อุณหภูมิของทักษะนี้สูงกว่านับร้อยเท่า

0.1 วินาที

0.2 วินาที

หญิงชราไม่มีเวลาแม้แต่จะได้กรีดร้อง เปลวเพลิงสีขาวได้เผาผลาญร่างแคระให้เป็นเถ้าถ่านโดยไม่เหลือแม้แต่กระดูก

“หึ นี่ถือว่าฉันปราณีแล้ว”

ชายหนุ่มถอนมือกลับพร้อมกับเค้นเสียงเย็น

ภายใต้อุณหภูมิที่สูงยิ่งของเพลิงสุดขั้ว แม่เฒ่าเจวี๋ยฉิงจึงสิ้นชีพในที่สุด อาจบอกได้ว่าหญิงชราไม่ทันได้รู้สึกถึงความเจ็บปวดใดๆเลยด้วยซ้ำ ความจริงแล้ว ผู้สูงอายุเช่นนี้ควรจะได้ใช้ชีวิตในบั้นปลายอย่างมีความสุข เหตุใดหญิงชราคนนี้จึงเลือกลงจากภูเขาแล้วออกมาท่องข้ามโลกแบบนี้กันนะ?

โลกยุทธภพช่างแสนอันตราย

นี่เป็นตัวอย่างที่แสดงให้เห็นถึงความโลภของมนุษย์อย่างแท้จริง แม่เฒ่าเจวี๋ยฉิงไม่เพียงต้องการน้ำแข็งพันปีอย่างเดียว แต่กลับต้องการกำจัดเย่เฟิงเพื่อตำราวรยุทธ์ของตระกูลเย่อีกด้วย สุดท้ายแล้วจึงต้องสิ้นชีพในที่สุด

สิ่งที่เกิดขึ้นนั้นตกอยู่ในสายตาของหลงหวางเอ๋อที่อยู่ภายนอกด้วยเช่นกัน

เหตุใดเย่เฟิงจึงจัดการแม่เฒ่าเจวี๋ยฉิงได้อย่างง่ายดายแบบนี้? ดวงตาคู่สวยเบิกกว้างด้วยความประหลาดใจในความแข็งแกร่งอันเหลือเชื่อของชายหนุ่ม ความร้ายกาจของแม่เฒ่าเจวี๋ยฉิงนั้นเป็นที่รู้จักกันดีในโลกยุทธภพ แต่เย่เฟิงกลับสังหารหญิงชราอย่างง่ายดายราวกับสุนัขตัวหนึ่ง!

เป็นไปตามที่เธอคิดไว้เลย ผู้ฝึกเซียนนั้นแข็งแกร่งยิ่งกว่าผู้ฝึกยุทธ์ทั่วไปอย่างเห็นได้ชัด

ถึงแม้หลงหวางเอ๋อจะไม่อยากยอมรับว่าทักษะวรยุทธ์ทั่วไปนั้นอ่อนด้อย แต่เมื่อความจริงปรากฏขึ้นต่อหน้าต่อตา เธอก็ไม่อาจไม่ยอมรับสิ่งที่เกิดขึ้นนี้ได้อีก

กระแสความอบอุ่นค่อยๆก่อตัวขึ้นในหัวใจของหญิงสาวและหลั่งไหลไปทั่วร่าง เย่เฟิงต้องการจะสอนให้เธอเป็นผู้ฝึกเซียน นั่นหมายความว่าเขาเชื่อมั่นในตัวเธออย่างมาก แต่ไม่รู้ว่าเมื่อหญิงสาวอันงดงามในน้ำแข็งได้ตื่นขึ้นมา เธอจะดุด่าชายหนุ่มเรื่องนี้หรือไม่?

เย่เฟิงยังคงอยู่ภายในเมืองน้ำแข็ง และหลังจากเวลาครึ่งชั่วโมงผ่านไป ศรดาราที่หลงหวางเอ๋อรวบรวมไว้ในมือก็พร้อมจะยิงออกไปแล้ว

เวลานี้ในเมืองน้ำแข็ง เย่เฟิงกำลังพิจารณากระบวนการของทักษะเพลิงสุดขั้วที่เขาสามารถใช้ได้อย่างบังเอิญก่อนหน้านี้ ก่อนจะลืมตาขึ้นมา

“ตอนนี้ หวางเอ๋อคงรวบรวมศรดาราเสร็จแล้ว……..”

ชายหนุ่มมองผ่านชั้นน้ำแข็งทั้งสามออกไป และมองเห็นลูกศรสีน้ำเงินเข้มซ่อนอยู่ในดงปะการังที่กำลังรอคอยเวลาที่เหมาะสม

เย่เฟิงตั้งใจว่าจะรีบไปจากที่นี่พร้อมกับร่างของซูเฟยหยิ่ง จากนั้นเขาจะใช้ทักษะเพลิงสุดขั้วหลอมละลายน้ำแข็งเพื่อช่วยหญิงสาวออกมา!

ประกายตาของชายหนุ่มเต็มไปด้วยความคาดหวัง ในเวลานี้ เขาหันกลับไปมองร่างของซูเฟยหยิ่งที่อยู่ภายในน้ำแข็ง

“รอผมก่อนนะ อาจารย์!”

……………………..

แปลโดย Solar Spark