บทที่ 153 พบกันที่ทะเลจีนตะวันออก
รถ BMW สีเงินหยุดลงทันที
เย่เฟิงหันหน้ากลับไปและพบกับหญิงสาวหน้าตาสวยมากในชุดสีแดง นั่งอยู่ในรถสปอร์ตคันสีแดง รูปร่างของเธอดูแล้วให้อารมณ์เหมือนผู้ใหญ่ อายุราวๆ 20-30 ปี
เขากล้าพนันได้เลยว่า ไม่ว่าผู้ชายคนไหน ถ้าได้มองไปยังหญิงสาวคนนี้แล้ว สายตาของพวกเขาต้องถูกดึงดูดไว้ที่น่าอกของเธอแน่นอน!
และแม้แต่ตัวเขาเองก็ไม่ใช่ข้อยกเว้น
ชุดเดรสสีแดงที่ดูร้อนแรง ร่างกายที่ดูทรงสเน่ห์แบบผู้ใหญ่ รูปร่างอันโดดเด่นที่เปล่งประกายชวนมองตั้งแต่หัวจรดเท้า โดยเฉพาะภูเขาสองลูกอันแสนจะน่าดึงดูดที่ถูกรัดไว้ใต้เสื้อผ้า เย่เฟิงยอมรับว่าตัวเขาไม่เคยพบเห็นอะไรที่ชวนมองมากขนาดนี้มาก่อนเลยในชีวิต
ผมยาวสลวยของหญิงสาวพาดอยู่ที่ไหล่ ขณะใบหน้ารูปไข่อันงดงามมีร่องรอยของความโมโหปรากฏอยู่ ชัดเจนว่ามาจากการที่รถสปอร์ตอันแสนหวงของเธอ ไม่เพียงถูกชนเป็นจนเป็นรอย แต่กระจกข้างยังหลุดกระเด็นออกไปด้วย บางทีอาจเป็นเพราะความเสียหายอย่างอื่นเช่นกัน ที่ทำให้เธอคนนี้กำลังรู้สึกอารมณ์เสียอย่างยิ่ง
อย่างไรก็ตาม เมื่อเห็นรถ BMW สีเงินหยุดลง สาวสวยก็เปิดประตูรถลงมา ขณะที่สายตายังคงจับจ้องไปยังเย่เฟิงรวมทั้งชายหน้าบาก ความโมโหทำให้หน้าอกของหญิงสาวกระเพื่อมขึ้นลงอย่างเห็นได้ชัด
“พี่เย่ครับ เรื่องนี้ เราไม่ควร…..”
ชายหน้ากากทำอะไรไม่ถูก
“ฉันจะลงไปต่อรองกับเธอเอง”
เย่เฟิงคิ้วขมวดแน่น ขณะคิดในใจว่าต้องแก้ปัญหาเรื่องนี้ให้เร็วที่สุดเท่าที่เป็นไปได้ ไม่งั้น ชายชราได้ตามเขามาทันแน่
“นี่คือรถ Audi รุ่น TTS-Roadster ราคาราวๆ 7-8 ล้านครับ……..”
ชายหน้าบากคิดว่าเย่เฟิงคงไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับพวกรถยนต์รุ่นต่างๆ เขาจึงอธิบายต่อไปด้วยอาการคิ้วขมวดเล็กน้อย “ประเด็นคือ ผมว่าผู้หญิงคนนั้น ดูแล้วไม่น่าจะใช่คนที่เจารจาด้วยง่าย……”
“เจรจาไม่ง่ายงั้นหรอ แล้วจะให้ทำไงล่ะ?”
เย่เฟิงหัวเราะเล็กน้อย ก่อนจะเปิดประตูรถแล้วก้าวลงจากรถไป
ในการจัดการเรื่องพวกนี้ ชายหน้าบากย่อมมีประสบการณ์มากกว่าเย่เฟิง แต่เขาตัดสินใจจะไม่สอดมือเข้าไปยุ่ง สาเหตุก็เพราะ เขาค่อนข้างมั่นใจว่าเย่เฟิงกำลังสนใจในตัวสาวสวยคนนี้ และกำลังต้องการหาโอกาสจะลงไปสานสัมพันธ์กับเธอ
หากเย่เฟิงได้รู้ว่าชายหน้าบากกำลังคิดอะไรอยู่ เขาคงรู้สึกโมโหจนเส้นเลือดแตก ความจริงแล้วตอนนี้ เขาแค่อยากจะจัดการเรื่องนี้ให้เสร็จไวๆก็เท่านั้น หาโอกาสคุยกับสาวสวยในช่วงเร่งด่วนแบบนี้งั้นหรอ? ตลกล่ะ ถ้าให้ชายหน้าบากจัดการ กว่าจะเสร็จเรื่องนี้คงกินเวลาไปอีกนาน
ด้วยที่กลัวว่าสาวสวยคนนี้จะวีนแตก เย่เฟิงจึงรีบชิงบอกความต้องการของเขาออกไปก่อน
“ผมกำลังรีบ”
สายตาของชายหนุ่มจ้องมองไปยังกระจกข้างของรถ Audi ที่หลุดกระเด็นออกไป “งั้นผมจะทิ้งเบอร์โทรศัพท์ไว้ให้ เรื่องค่าซ่อมรถทั้งหมด ผมจะรับผิดชอบเอง”
ตอนนี้เขากำลังรีบ ถ้าต้องรอจนกว่าจะประเมินค่าซ่อมรถเสร็จก็ไม่รู้ต้องใช้เวลาอีกกี่วัน จนถึงตอนนั้นเขาคงถูกชายชราตามทันพอดี
ดังนั้นเขาต้องรีบไปถึงแถบทะเลจีนใต้ให้เร็วที่สุด!
ถึงแม้สาวสวยจะได้ยินคำพูดของเย่เฟิงอย่างชัดเจน แต่คำพูดเหล่านั้นดูเหมือนกับพวกชอบชนแล้วเบี้ยวค่าซ่อมที่เห็นได้ทั่วไป คิดว่าจะหลอกเธอได้งั้นหรอ? ถึงแม้ว่าคนๆนี้จะนั่งในรถ BMW ซีรี่7 ที่ดูเหมือนพวกคนรวย แต่ใครจะรู้ว่านี่เป็นรถของเขาเองหรือเปล่า? ถ้าราคาประเมิณค่าซ่อมออกมา แล้วเธอตามตัวผู้ชายคนนี้ไม่ได้จะทำอย่างไร?
“ไม่! รอให้ตำรวจมาถึงก่อน”
หญิงสาวจ้องมองเย่เฟิงด้วยสายตาเย็นเยียบ จากนั้นจึงพูดต่อไปด้วยน้ำเสียงที่ดูมีวุฒิภาวะ “ขับรถชนคนอื่น จากนั้นก็ทิ้งเบอร์ติดต่อไว้แล้วทำเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น แบบนี้ก็ได้หรือไง?”
สาวสวยยืนพิงรถยนต์ขณะเอามือกอดอก ท่าทางของเธอขับเน้นหน้าอกที่ใหญ่โตอยู่แล้วให้ดูน่าดึงดูดขึ้นไปอีก จนทำให้เย่เฟิงจ้องมองตาไม่กระพริบ เมื่อเห็นสายตาของชายหนุ่มที่มองมา หญิงสาวก็เค้นเสียงอยู่ในใจ ‘หึ ผู้ชายก็เหมือนกันทั้งโลก ในหัวมีแต่เรื่องเซ็กซ์’
ถึงอย่างนั้นตอนนี้ เย่เฟิงพลันคิดถึงหลงหวางเอ๋อที่รอเขาอยู่ที่แถบทะเลจีนใต้ ชายหนุ่มจึงถอนสายตาออกจากหน้าอกอันใหญ่โตคู่นั้น
เขาคร้านจะสนใจว่าสาวสวยคนนี้จะคิดยังไง ชายหนุ่มจึงถามออกไปตามตรงทันที “งั้นบอกเบอร์ติดต่อคุณมา ผมจะโทรหาคุณแน่นอน”
ความจริงแล้ว อุบัติเหตุครั้งนี้ใครผิดใครถูก และใครต้องรับผิดชอบอะไรยังไง เขาก็ไม่รู้และเบื่อจะโต้เถียงให้เสียเวลา ถ้าได้ราคาประเมิณค่าซ่อมมาแล้ว แค่อีกฝ่ายโทรมา เขาก็พร้อมจะจ่ายให้ทันที
แต่สำหรับหญิงสาวแล้ว สิ่งนี้มันเหมือนกับข้ออ้างอันเลวทรามที่จะขอเบอร์โทรศัพท์จากเธอ และใช้โอกาสนี้พูดคุยสานสัมพันธ์
“ฉันขอบอกอีกครั้งว่าไม่! แค่รอให้ตำรวจมาถึงที่นี่ก็พอ จะรีบร้อนไปทำไม?”
สาวสวยในชุดสีแดงพูดขณะแสดงท่าทางยักไหล่พร้อมด้วยรอยยิ้ม ท่าทางนี้บ่งบอกว่าเธอล่วงรู้กลลวงของเขาหมดแล้ว คิดจะพูดคุยสานสัมพันธ์กับเธอและขอเบอร์โทรศัพท์งั้นหรอ? เจ้าหนุ่มนี่ช่างไร้เดียงสาจริงๆ
“งั้นก็ขอโทษด้วย ผมกำลังรีบ”
เย่เฟิงยักไหล่เช่นกัน จากนั้นร่างของเขาจึงพริวไหวเข้าไปในรถ BMW อย่างรวดเร็ว “หน้าบาก ออกรถ”
โดยไม่คิดให้มากความ ชายหน้าบากเหยียบคันเร่งทันที รถ BMW สีเงินจึงทะยานไปข้างหน้าอย่างรวดเร็ว!
เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นอย่างฉับพลันเปลี่ยนความคิดของหญิงสาวไปทันที เจ้าหนุ่มนี่กำลังรีบจริงหรอ? ขณะที่ยังพูดคุยไม่สำเร็จตามเป้าหมาย เขาก็หนีไปแบบนี้เลย?
หญิงสาวขยี้เท้าด้วยความโมโห หน้าอกของเธอสั่นไหวขึ้นลงด้วยความโกรธและความไม่พอใจ เพราะความประมาทจึงทำให้อีกฝ่ายหนีไปได้อย่างง่ายดาย แต่สำหรับคนอย่างเธอแล้ว คิดว่าเธอจะปล่อยเรื่องนี้ไปง่ายๆงั้นรึ?
ความจริงแล้ว หญิงสาวไม่ได้สนใจเรื่องเงินมากนัก แต่สิ่งที่เธอไม่พอใจคือการที่เขาหนีไปเฉยๆแบบนี้ต่างหาก! ด้วยอารมณ์โมโห มันทำให้เธอรู้สึกอึดอัดที่หน้าอกไปหมด หน้าอกใหญ่ก็ไม่ใช่เรื่องดีเสมอไปสินะ……..
“ป้ายทะเบียนเหยียนจิง? ก็ดี”
เธอยังคงจำป้ายทะเบียนของรถ BMW คันนั้นได้ ในใจของหญิงสาวเต็มไปด้วยความดูถูก แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าเธอดูถูกเมืองเหยียนจิง ความจริงแล้วเธอเคยอาศัยอยู่ที่นั่น แต่แค่ตอนนี้มาทำงานอยู่ที่เมืองเซี่ยงไฮ้
หากต้องให้ตำรวจช่วยจัดการเรื่องนี้ ก็คงไม่รู้ว่าต้องรออีกกี่เดือนกว่าจะฟ้องร้องคดีเสร็จ หญิงสาวจึงตัดสินใจจะจัดการเรื่องนี้ด้วยตัวเองโดยอาศัยเครือข่ายที่มีในการหาตัวว่าเจ้าหนุ่มคนนั้นเป็นใคร
แน่นอนว่าสิ่งที่ต้องทำอย่างแรกคือการเอารถไปซ่อมเสียก่อน เธอต้องทำงานหนักถึงสองปี และใช้เงินที่มีทั้งหมดกว่าจะได้รถ Audi คันนี้มา หญิงสาวจึงไม่อาจทนมองมันในสภาพไม่สมประกอบได้
…………………..
รถ BMW สีเงินวิ่งไปยังทิศใต้อย่างรวดเร็วโดยไม่มีอะไรหยุดยั้งได้ และหลังจากวิ่งมาถึง 3 ชั่วโมง ในที่สุดมันก็มาถึงเขตเซี่ยงซานในแถบทะเลจีนตะวันออก
“หน้าบาก นายหาที่พักก่อนก็แล้วกัน”
เย่เฟิงก้าวเท้าลงจากรถและพูดต่อไป “ถ้าผู้หญิงคนนั้นตามมาคอยรังควานอีก นายก็จัดการไปตามสมควร เสร็จเรื่องนี้แล้วก็กลับไปเมืองเหยียนจิง พาคนที่เชื่อใจได้ของนายไปหาที่กบดานด้วย”
“เข้าใจแล้วครับพี่เย่”
ชายหน้าบากพยักหน้าตอบรับ การเสียเงินเพื่อประโยชน์ไม่ใช่ปัญหาสำหรับเขา แต่การให้เงินคนละหนึ่งล้านทั้งหมด 8 คน ถือเป็นเรื่องลำบากใจอยู่บ้าง เพราะถึงแม้เขาจะมีอดีตเป็นถึงหัวหน้าแก๊งอสรพิษสวรรค์ แต่สภาพปัจจุบันของเขาไม่ได้ร่ำรวยอะไรมากนัก
โดยปราศจากการลังเล เย่เฟิงรีบมุ่งหน้าไปยังสถานที่ที่หลงหวางเอ๋อได้บอกเขาไว้ก่อนหน้านี้ในโทรศัพท์
ศูนย์กลางของเขตเซี่ยงซานนั้นถือว่ามีความเจริญมาก มันสามารถพบเห็นอุตสาหกรรมสมัยใหม่ได้ทั่วไปในเมือง อย่างไรก็ตาม ขณะที่เดินอยู่บนถนน เขาก็มีความรู้สึกประหลาดบางอย่างราวกับว่าจะมีอะไรเกิดขึ้น ชายหนุ่มจึงใช้ทักษะสัมผัสวิญญาณสำรวจไปรอบๆและพบว่าโรงแรมข้างทางที่หนึ่ง มีผู้ฝึกวรยุทธ์หนึ่งหรือสองคนกำลังอาศัยอยู่ที่นั่น!
ถึงอย่างนั้น เขาไม่พบสิ่งบุคคลที่น่าสงสัยคนใดอีกตลอดทาง และไม่นาน ชายหนุ่มก็มาถึงหน้าโรงแรม 5 ดาวเพียงลำพัง ซึ่งหลงหวางเอ๋อพักอยู่ที่นี่
เย่เฟิงคิดว่าเขายังไม่ควรรีบติดต่อไปหาหนานฟางเพราะคืนนี้คงยังไม่มีอะไรเกิดขึ้น ไว้ให้แน่ใจในหลายๆสิ่งเสียก่อน แล้วค่อยโทรไปตอนพรุ่งนี้เช้าก็ยังไม่สาย
ชายหนุ่มขึ้นลิฟท์ไปยังชั้น 7 ของโรงแรม ไม่นานนัก เขาก็มาถึงหน้าห้องของหลงหวางเอ๋อ เย่เฟิงจึงเคาะประตูเรียก
“เย่เฟิง!”
ประตูห้องพลันถูกเปิดออก พร้อมกับร่างบางที่เข้ามายืนอยู่ต่อหน้าเขา
โดยปราศจากความลังเล เย่เฟิงถูกหลงหวางเอ๋อลากตัวเข้าไปในห้อง และทันทีที่ประตูถูกปิดลง ร่างอันหอมหวนของหญิงสาวก็กอดร่างเขาไว้แน่น
…………………..
แปลโดย Solar Spark
Solar Spark: *o*
