…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………

ท่าทางของถังซิ่วเปลี่ยนไปเป็นเย็นชาทันทีและเขามองไปที่เฉินซีซ่งด้วยท่าทางที่เฉยเมยไม่แยแสผู้ที่กำลังนั่งคุกเข่าอยู่ข้างหน้าเขาในมุมมองของเขาแม้ว่าเฉิงซีซ่งจะบูชาเขาเป็นอาจารย์เขาก็จะไม่มีความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่ในชีวิตของเขาอย่างเขาจะทำได้แค่เป็นนิรันดร์ธรรมดาด้วยความยากลำบาก

ในชีวิตก่อนหน้านี้ …

กี่นิรันดร์ที่แข็งแกร่งแล้วได้ขอร้องให้รับพวกเขาเป็นศิษย์ของถังซิ่วในโลกดินแดนแห่งนิรันดร์?และอะไรเกิดขึ้นในตอนท้ายงั้นหรอ?เขารับแค่เพียงบางคนที่มีพรสวรรค์ในหมู่พวกเขาเป็นศิษย์อย่างไม่เป็นทางการเท่านั้น

“ฉันขอปฏิเสธ!”

ถังซิ่วปฏิเสธอย่างเด็ดขาดจากนั้นเขาก็ลุกขึ้นยืนขณะที่มองไปที่หลงฮานเหวินและพูดว่า

“ลุงหลงผมยังมีอีกหลายอย่างที่ต้องทำฉันจะกลับไปก่อน ”

“…”

หลงฮานเหวินมองไปที่ถังซิ่วด้วยการแสดงออกแปลกๆขณะที่เขามองไปที่เฉินซีซ่งที่กำลังคุกเข่าบนพื้นปากของเขากระตุกสองสามครั้งก่อนที่เขาจะพูดด้วยรอยยิ้ม

“ดีในเมื่อเธอมีสิ่งที่ต้องงั้นก็ไปทำมันก่อนเถอะ!โปรดจำไว้ว่าถ้าเธอมีเวลาว่างในภายหลังให้โทรหาหยูน้อยและหลินน้อยมาเยี่ยมที่บ้านของเราและร่วมรับประทานอาหารด้วยกัน ”

ถังซิ่วพยักหน้าขณะที่เขาทักทายหลงเซ้งหยูและจากนั้นตรงไปทางออก

“พ่อผมจะไปส่งถังซิ่วกลับ”

หลงเซ้งหยูรีบตอบกลับหลังจากที่เขาได้เห็นสถานการณ์ที่น่าตกใจและยากที่จะเชื่อนี่

ในห้องมีเพียงหลงฮานเหวินและเฉินซีซ่งเท่านั้นที่เหลืออยู่เฉินซีซ่งยืนขึ้นช้าๆพร้อมด้วยท่าทางรู้สึกผิดหวังที่สามารถมองเห็นได้ในสายตาของเขา จากนั้นเขาก็นั่งเงียบๆบนโซฟา

หลงฮานเหวินยิ้มออกมาแบบเหยๆและพูดว่า

“พี่เฉินทำไมคุณถึงทำแบบนี้ล่ะ? ถึงแม้ถังซิ่วจะมีพลังมากแต่คุณก็ไม่ต้องไปนั่งคุกเข่าบูชาเขาเป็นอาจารย์ซะหน่อย,ไม่ใช่? ”

เฉินซีซ่งส่ายหัวและตอบด้วยความรู้สึกขมขื่นว่า

“น้องหลงคุณไม่เข้าใจหรอกการฝึกวิทยายุทธเป็นงานอดิเรกที่ใหญ่ที่สุดของฉันและเป็นความฝันที่จะทำให้ชีวิตของฉันสมบูรณ์ฉันรู้จักกันดีในฐานะนักมวยที่ไม่ยอมใครง่ายๆของผู้ฝึกวิทยายุทธอย่างไรก็ตามเนื่องจากครอบครัวของฉันยากจนเกินไปฉันจึงเริ่มรับผิดชอบในการดูแลครอบครัวและเริ่มต้นธุรกิจของฉันแต่ความหลงใหลในวิทยายุทธของฉันไม่เคยลดน้อยลงไปเลยแต่กลับมากขึ้นเรื่อยๆฉันแก่มากขึ้นฉันหลงใหลมากขึ้นฉันสามารถบอกได้ว่าคุณถังนั้นมีพลังมากถึงจุดที่ฉันอยากจะบูชาเขาในฐานะอาจารย์ ”

หลงฮานเหวินถามด้วยความรู้สึกอยากรู้อยากเห็น

“ไม่ใช่ว่าถังซิ่วพึ่งบอกว่าพลังของเขาอยู่ต่ำกว่าคุณ?”

เฉินซีซ่งส่ายหัวอีกครั้งและตอบว่า

“คุณเข้าใจผิดความแข็งแกร่งของเขาอยู่เหนือฉันมาก!คุณจำฉากที่เขารักษาอาการบาดเจ็บฉันได้ไหม?การเคลื่อนไหวของเขาเป็นไปอย่างรวดเร็วและมีการควบคุมแรงที่แม่นยำมากและที่สำคัญที่สุดทั้งหมดคุณสามารถเดาได้หรือไม่ว่าเป็นอะไร ?  ”

หลงฮานเหวินก็สับสน

“มันคืออะไร?”

เฉินซีซ่งตอบด้วยน้ำเสียงลึก

“วิธีการบ่มเพาะของฉันเป็นมรดกของครอบครัวและเป็นวิธีการบ่มเพาะพลังและความคิดภายในฉันมาถึงขั้นที่2เมื่อ10 ปีก่อนแล้วอย่างไรก็ตามไม่ว่าจะเป็นการฝึกซ้อมหนักแค่ไหนก็ตามแต่ก็ไม่สามารถก้าวสู่ขั้นที่3ได้แต่ตอนนี้ถังซิ่วนั้นไม่เพียงแต่รักษาอาการบาดเจ็บภายในของฉันและช่วยชีวิตฉันด้วยการรักษาของเขาแต่เขาก็ได้ทำประโยชน์แก่ฉันเป็นอย่างมากตอนที่ฉันเดินออกไปฉันพึ่งค้นพบว่าฉันได้ผ่านเข้าสู่ขั้นที่3แล้ว ”

“ฮิสสสสสส … ”

หลงฮานเหวินตกใจมาก

เฉินซีซ่งได้ติดแหงกอยู่ในขั้นที่2และไม่สามารถพัฒนามานานกว่า10ปีแต่เนื่องจากการรักษาของถังซิ่วเขาได้ตัดผ่านอย่างง่ายดาย?

เฉินซีซ่งพูดอีกครั้ง

“น้องชายหลงคุณไม่ทราบความหมายสำหรับการตัดผ่านขั้นที่2ในเทคนิคการบ่มเพาะของฉัน ฉันขอแสดงให้คุณดูว่าอำนาจของผมแข็งแรงขึ้นหลายเท่าเทียบกับก่อนที่อาจารย์ถังจะให้การรักษา ”

ตอนที่เขาพูดเสร็จแล้วเขาก็ค่อยๆนั่งลงแล้วก็ปล่อยหมัดไปที่พื้นอย่างแรง

“บู๊มมมมมมมมม …”

กระเบื้องปูพื้นแตกละเอียดและกระเด็นออกไปทั่วทุกหนทุกแห่งพร้อมปรากฏรูที่เป็นรูปกำปั้นลึกลงไปเป็นนิ้วถูกแกะสลักไว้บนพื้นก่อนหน้านี้ที่แข็งแรงและเรียบลื่นอย่างไรก็ตามกำปั้นของเฉิงซีซ่งนั้นไม่เกิดความเสียหายแม้เพียงเล็กน้อย

หลงฮานเหวินก็กระโดดออกจากโซฟาเขาตกใจราวกับว่าเขาเห็นเอเลี่ยนและร้องออกมาดังๆว่า

“มันเป็นไปได้อย่างไร? พลังของคุณ … ”

เฉินซีซ่งตอบอย่างเคร่งขรึมว่า

“ถ้าฉันจะเปรียบเทียบก็คือพลังของฉันก่อนหน้านี้มีเพียง100ปอนด์แต่ตอนนี้อย่างน้อยก็300ปอนด์พร้อมกับการฝึกฝนต่อไปในอนาคตความแข็งแกร่งของฉันจะเพิ่มขึ้นอย่างก้าวกระโดดน้องชายหลงตอนนี้คุณเข้าใจถึงโชคลาภที่ฉันบอกว่าอาจารย์ถังให้มาหรือยัง? ”

ท่าทางของหลงฮานเหวินกลายเป็นโง่งมในทันทีและทำได้เพียงพยักหน้าเท่านั้นเขาตะลึงอยู่อีกนานความตกใจที่เขาได้รับในวันนี้เป็นเรื่องที่มากเกินไป

ที่วิลล่าในเมืองประตูทิศใต้

ถังซิ่วได้กลับมาถึงบ้านเขาเดินตรงไปที่ห้องนอนบนชั้น2แล้วก็ยืนอยู่ที่ระเบียงเขามองไปที่ทิวทัศน์อันงดงามในวิลล่าก่อนที่เขาจะเอาโทรศัพท์มือถือของเขาออกมาและทาหาหมายเลขโทรศัพท์ของ “คังเซี่ยน” นิ้วหัวแม่มือลูบไล้ที่ปุ่มโทรออกแต่ก็ยังไม่กดลงไป

การแสดงออกที่เต็มไปด้วยความคิดปรากฏบนใบหน้าเขาขณะที่เขากำลังคิดถึงวิธีที่จะได้รับความไว้วางใจจากตำนานนักธุรกิจระดับโลกและรับสมัครเธอเพื่อจุดประสงค์ของเขาหลงเซ้งหยูได้ให้ข้อมูลเขาเกี่ยวกับคังเซี่ยนพร้อมกับหมายเลขและวิธีติดต่อกับเธอดังนั้นเขาจึงมีความรู้เกี่ยวกับลักษณะและสถานการณ์ของคังเซี่ยน

“เย็นชาและเด็ดเดี่ยวมีจิตวิญญาณรักการผจญภัยที่จะยอมรับความเสี่ยงที่ยิ่งใหญ่ชอบที่จะทำอะไรแหวกแนวมีความกระตือรือร้นและระยะเวลาที่ถูกต้องในการคว้าโอกาสเช่นเดียวกับความสามารถในการตัดสินใจที่เด็ดขาดและตอบสนองต่อสถานการณ์ต่างๆได้ในเวลาที่สั้น … ”

ถังซิ่วกำลังระลึกถึงลักษณะนิสัยของคังเซี่ยนจากข้อมูลที่เขาจดจำไว้รอยยิ้มค่อยๆเบ่งบานบนใบหน้าของเขาในขณะที่นิ้วหัวแม่มือของเขากดปุ่มโทรออกทันที

ไม่กี่วินาทีหลังจากเสียงเรียกเข้าดังขึ้นโทรศัพท์ก็ถูกหยิบขึ้นมา

“คังเซี่ยนพูดนี่ฉันพูดกับใคร?”

ขณะมองดูทิวทัศน์ที่สวยงามด้านหน้าถังซิ่วพูดว่า

“ผมชื่อว่าถังซิ่วคุณไม่เคยได้ยินเกี่ยวกับผมแต่ผมจะตรงไปตรงมากับคุณเป้าหมายของผมในการโทรหาคุณนั้นง่ายมากผมให้โอกาสคุณในการต่อสู้เพื่ออนาคตคุณสนใจไหม?”

คังเซี่ยนเงียบๆไปไม่กี่วินาทีและค่อยๆตอบว่า

“ถ้าพูดแบบตรงไปตรงมา,คำพูดง่ายๆและเรียบง่ายของคุณกระตุ้นความอยากรู้อยากเห็นของฉัน บอกฉันหน่อยว่าคุณจะเสนอเส้นทางแบบไหนให้? ”

ถังซิ่วกล่าวว่า

“ก่อนที่ผมจะบอกคุณ,คุณต้องตอบคำถามของผมก่อนถ้าบอกว่ามีผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางสองชนิดซึ่งหนึ่งในนั้นมีผลทำให้ผิวขาวและชุ่มชื่นและสามารถปรับปรุงสภาพผิวของผู้หญิงได้ดีขึ้นและมีประสิทธิภาพมากกว่าผลิตภัณฑ์ระดับสูงถึง10เท่าเมื่อผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางนี้ได้รับการทดสอบและถูกนำออกสู่ตลาดแล้วคุณคิดว่าจะมีโอกาสเกิดอะไรขึ้นบ้าง? ”

“ผลิตภัณฑ์ตัวที่สองคือเครื่องสำอางที่ทำให้ลบรอยแผลเป็นซึ่งช่วยขจัดสิวและฝ้ากระโปรดฟังอย่างชัดเจนผลของผลิตภัณฑ์นี้เป็นของจริงและยังมีผลทางการรักษาเมื่อผลิตภัณฑ์นี้ได้รับการทดสอบและจำหน่ายออกสู่ตลาดแล้วคุณคิดว่าจะมีโอกาสเกิดอะไรบ้าง? ”

ที่รีสอร์ทระดับสูงในปักกิ่ง …

รูปร่างที่ยั่วยวยพร้อมใบหน้าของนางฟ้าคังเซี่ยนกำลังสวมชุดสุดเซ็กซี่ในขณะที่เธอนั่งลงบนโซฟาริมสระว่ายน้ำมือของเธอกำลังเช็ดผมที่ยาวและเปียกขณะที่อีกมือถือโทรศัพท์มือถือของเธอขณะที่การแสดงออกถึงความรู้สึกอึ้งเล็กน้อยถูกวางไว้บนใบหน้าของเธอ

การแสดงออกที่เย็นชาและคลอนแคลนที่เธอมักมีเมื่อต้องการวางสายโทรศัพท์ในตอนนี้นั้นต่างไปจากเดิมอย่างสิ้นเชิง

คำถามสองข้ออาจจะง่ายแต่ก็ยังเป็นปัญหาอยู่

หากผลิตภัณฑ์ดังกล่าวมีประสิทธิภาพเช่นเดียวกับที่ผู้โทรบอกว่า,เมื่อผลิตภัณฑ์เหล่านั้นผ่านการทดสอบแล้วโฆษณาและได้รับการยอมรับจากตลาดแล้วจะทำให้เกิดการสั่นไหวในสังคมปัจจุบันเป็นอย่างมากธุรกิจนั่นจะต้องดังระเบิดได้อย่างแน่นอน

อย่างไรก็ตามผลิตภัณฑ์เครื่องสำอางดังกล่าวอาจมีอยู่ในโลกได้จริงหรือไม่?

คังเซี่ยนอาจไม่ได้ตระหนักว่าตัวเองเป็นผู้หญิงที่มีโอกาสที่ดีเธอเงียบเป็นเวลา2นาทีก่อนที่เธอจะตอบอย่างช้าๆว่า

“จากหมายเลขของคุณดูเหมือนว่าคุณจะมาจากเมืองสตาร์ซิตี้,ดีฉันจะให้เวลาคุณ2วันในการส่งตัวอย่างผลิตภัณฑ์ให้ฉันเนื่องจากคุณได้รับหมายเลขและที่อยู่ของฉันแล้วรอให้ฉันทดลองและทดสอบตัวอย่างก่อนแล้วเราจะคุยกันอีกครั้ง ”

ถังซิ่วตอบด้วยน้ำเสียงไม่แยแส

“ฉันไม่ชอบคนที่บอกฉันว่าให้ทำอะไรคนที่ฉันจะว่าจ้างแม้ว่าฉันให้สิทธิพิเศษแก่พวกเขาแต่ก็ไม่ควรหยิ่งและทำตัวเป็นเจ้านายได้ฟังไหมว่าฉันต้องการตั้งบริษัทแต่ฉันไม่มีเวลามากพอที่จะบริหารได้สิ่งที่ฉันหมายถึงคือฉันต้องการทราบเกี่ยวกับความสามารถและสติปัญญาของคุณดีฉันจะรอคุณอยู่ในเมืองนี้ถ้าคุณมาถึงกรุณาติดต่อฉัน ”

หลังจากที่ได้พูดจบถังซิ่ววางสายโทรศัพท์ทันที

ที่สระว่ายน้ำของรีสอร์ทในกรุงปักกิ่งคังเซี่ยนกำลังฟังเสียงที่”ตู๊ดๆ”จากโทรศัพท์มือถือของเธอขณะที่ใบหน้าที่ว่างเปล่าและไม่อยากจะเชื่อก็ปรากฏขึ้นบนหน้าของเธอหลังจากที่ผู้โทรวางสายโทรศัพท์

เธอเป็นใคร? เธอคือคังเซี่ยน!

เธอเป็นคนที่ผู้คนนับไม่ถ้วนปฏิบัติต่อเธอด้วยการเลียแข้งเลียขาเสมอด้วยความปรารถนาที่จะรับสมัครเธอเธอเป็นคนที่เก่งที่สุดซึ่งเป็นผู้ที่ต้องการตัวมากที่สุดในโลกธุรกิจก่อนหน้านี้เธอเป็นคนที่วางสายโทรศัพท์ก่อนเสมอเมื่อมีคนอื่นโทรหาเธอแต่กรรมได้ตามสนองเธอในเวลานี้และคนนี้วางโทรศัพท์ใส่เธอ!ชายคนนั้นเป็นคนบ้า?หรือความมีเสน่ห์และคุณค่าของเธอหายไปหมดแล้ว?

และทำไมมันดูเหมือน … ว่า … เธอเป็นคนหนึ่งที่ขอร้องเขา?

คังเซี่ยนโกรธมากขณะที่เธอโยนโทรศัพท์ไปยังโต๊ะกาแฟข้างๆเธอช่วยไม่ได้ที่จะนึกถึงคำพูดของชายคนนั้นในใจของเธอ

หยิ่งมาก! หยิ่งผยองมาก!

คังเซี่ยนกำลังขบคิดและวิเคราะห์คำถาม2ข้อที่ชายคนนั้นได้ให้ไว้เธอไม่แน่ใจว่านี่เป็นโอกาสหรือไม่ถ้ามันเป็นความจริงและเธอก็เอาคว้ามันไว้การตัดสินใจของเธอนั้นจะทำให้ทุกคนตกใจอย่างแน่นอน แต่ถ้าไม่ใช่ก็หมายความว่าเธอได้โดนเล่นแล้ว

“ถังซิ่ว? จากเมืองสตาร์ซิตี้ ?? ”

คังเซี่ยนเดินไปเก็บโทรศัพท์มือถือของเธอกลับมาและโทรออกไปที่หมายเลขหนึ่งจากนั้นเธอก็พูดด้วยน้ำเสียงลึกๆว่า

“แอนดี้ช่วยฉันตรวจสอบคนหน่อยฉันมีเพียงเบาะแส5ข้อคือชื่อของเขา,ที่อยู่อาศัยอยู่ในสตาร์ซิตี้,เป็นผู้ชายที่หยิ่งและหมายเลขโทรศัพท์ของเขา,ใช้เวลานานเท่าไรที่เธอจะพบเขา? ”

“1 วัน”

เสียงที่มีเสน่ห์ตอบทางโทรศัพท์

คังเซี่ยนตอบกลับว่า

“ครึ่งวัน”

“…”

ที่เมืองประตูทิศใต้

หลังจากวางสายถังซิ่วก็โทรหาฮั่นชิงหวูและหยวนชูหลิงเนื่องจากแม่ของหยวนชูหลิงได้รับการช่วยเหลือเขานั้นได้ถามถังซิ่วว่าคนที่ช่วยแม่ของเขาคือ ถังซิ่วใช่ไหม? ถังซิ่วหลีกเลี่ยงการตอบคำถามเขาสำหรับฮั่นชิงหวูนี้ค่อนข้างลำบากมากมาย

ความรู้สึกที่ซับซ้อนและหมดหนทางเต็มหัวใจของเขาไปหมดทุกอย่างของฮั่นชิงหวูนั่นดูคล้ายกับภรรยาของเขาในดินแดนแห่งนิรันดร์เหลือเกินและเขาก็ไม่สามารถบอกได้ว่าเขารู้สึกอะไรกับเธอเขาขอโทษเธอทางโทรศัพท์และสัญญาว่าจะไปโรงเรียนและเข้าเรียนในวันพรุ่งนี้ หลังจากได้ถูกโถมกระหน่ำด้วยห่าฝนของคำตำหนิและวิจารณ์อย่างรุนแรงเขาก็ได้รับการให้อภัยจากเธอชั่วคราว

หลังจากที่ได้รับมือกับทุกสิ่งทุกอย่างแล้วถังซิ่วก็คิดถึงเรื่องที่เฉินซีซ่งได้ไปเจอ

“เขาพบสมุนไพรสมุนไพรอันล้ำค่าในตลาดสมุนไพรของเมืองนี้นี้คงเร็วเกินไปที่จะได้รับประโยชน์จากการทวงบุญคุณนี้ฉันควรจะไปที่ตลาดสมุนไพรดีไหม? ”

ถังซิ่วมีบุคลิกที่เด็ดขาดและแน่วแน่เมื่อความคิดเกิดขึ้นในใจของเขา,เขาก็จะดำเนินการทันทีเขาได้เงินหลายหมื่นหยวนจากพวกอาชญากรที่ตั้งใจจะให้ยายของตาเดียวและเขาตั้งใจที่จะยืมเงินก่อนเพราะเขาขาดเงิน (โห ชั่วร้าย )

“เอิ๊กกกกก… ”

ท้องของถังซิ่วร้องเตือนในขณะที่เขานึกได้ว่ายังไม่ได้ทานอาหารเช้าและเที่ยง