mercedes benz limousine https://goo.gl/HmbRQk
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
ความปรารถนาสำหรับความมั่งคั่งนั้นได้ข้ามผ่านการไหลเวียนของเวลาทุกยุคทุกสมัยเปรียบได้ว่าพลังเงินและความมั่งคั่งเป็นตัวขับเคลื่อนความปรารถนาในหัวใจของมนุษย์คนอาจจะบอกว่าทุกคนเกิดมาเหมือนกันแต่เมื่อมีคนมาถึงระดับหนึ่งแล้วในชีวิตพวกเขาก็จะเข้าใจอย่างแท้จริงว่าโลกแบ่งออกเป็นชั้นๆ
แม้ว่ากู่หยูเต่าไม่ได้อยู่ที่ด้านบนสุดของพีระมิดห่วงโซ่อาหารนี้แต่เขาเป็นลูกชายของเลขานุการของพรรคแห่งชาติเขาจึงได้ตระหนักได้ถึงความจริงเหล่านี้
เขาได้แต่กระซิบ
“นายน้อยหลงดูเหมือนจะให้ความสำคัญกับเพื่อนของคุณมากเขาต้องเป็นคนยิงใหญ่มากใช่มั้ย?คุณสามารถแนะนำฉันกับเขาได้หรือไม่? ”
หลงเซ้งหยูพยักหน้าเขาคุ้นเคยกับพฤติกรรมของกู่หยูเต่ามานานแล้วและเห็นได้ชัดเกี่ยวกับพฤติกรรมของเขาจากการอาศัยอิทธิพลของพ่อตัวเองเขาสร้างเรื่องไปทั่วเมืองนี้สามารถอธิบายได้ว่าคือความหยิ่งจองหองและทำตัวเป็นเจ้านายเขาได้สร้างเรื่องเลวร้ายอย่างมากมายในช่วงไม่กี่ปีที่ผ่านมานี้ ถ้าพ่อของเขาไม่คอยตามเช็ดก้นให้เขา,ชีวิตของเขาคงจะจบลงอยู่ในคุก
“เขามาแล้ว!”
7ถึง8นาทีต่อมาหลงเซ้งหยูก็มีความสุขในขณะที่เขารีบลุกขึ้นและเดินไปข้างหน้าเพื่อทักทายถังซิ่ว
“พี่ชายหลง!”
ความรู้สึกแปลกๆและตลกขบขันเต็มไปหมดหัวใจของถังซิ่วถ้านับรวมอายุ10,000 ปีของเขาอาจเรียกเขาได้ว่าเป็นปีศาจเฒ่าเลยด้วยซ้ำแต่เขากลับเรียกชายหนุ่มที่อายุ20กว่าๆว่าพี่ชาย
หลงเซ้งหยูหัวเราะ
“น้องชายถังนายเป็นหนึ่งในคนที่พบตัวได้ยากยิ่งกว่าขึ้นสวรรค์ด้วยซ้ำน้องชายฉันหลงเซ้งหลินได้โทรหานายตั้งหลายครั้งแต่นายกลับไม่รับสายเลยด้วยซ้ำ ”
ถังซิ่วตอบด้วยท่าทางขอโทษว่า
“อ่าฉันขอโทษจริงๆฉันไม่ค่อยใช้โทรศัพท์มือถือของฉันเท่าไหร่ไม่ต้องพูดถึงว่าแบตเตอรี่มันหมดและฉันไม่สามารถหามันได้อย่างไรก็ตามนี่ใคร? ”
หลงเซ้งหยูเหลือบไปที่กู่หยูเต่าและตอบว่า
“เขาคือกู่หยูเต่าเพื่อนของฉันเหตุผลที่ฉันมาที่เมืองประตูทิศใต้เป็นเพราะเพื่อนของฉันต้องการขายวิลล่าของเขาและกู่หยูเต่าเป็นคนที่ต้องการซื้อ ดังนั้นฉันจึงมาเพื่อเจรจาให้พวกเขา ”
ถังซิ่ว รู้ทันทีขณะที่เขาพยักหน้าไปที่กู่หยูเต่าและถามว่า
“ฉันไม่ได้รบกวนคุณใช่ไหม?”
หลงเซ้งหยูหัวเราะ
“มันไม่เป็นไรหรอก”
กู่หยูเต่าไม่เคยคาดหวังว่าเพื่อนที่หลงเซ้งหยูให้ความสนใจเป็นอย่างมากนั้นจะเป็นเด็กวัยรุ่นแม้ว่าเขาจะสามารถบอกได้ว่าเด็กน้อยคนนี้มีบุคลิกที่พิเศษแต่เขาไม่สามารถช่วยได้แต่รู้สึกเกลียดชังภายในเขาเพียงพยักหน้าและถามว่า
“น้องชายถังดูเด็กมาก อยากรู้ว่าอาชีพที่น่านับถือที่คุณทำคืออะไร? ”
น้องชายถัง ?!
คิ้วของ ถังซิ่วขมวดเล็กน้อยเพราะเขารู้สึกไม่แยแสต่อกู่หยูเต่าเขาอาจยอมรับหลงเซ้งหยูที่เรียกเขาว่า “น้องชายถัง”เนื่องจากเขามีมิตรภาพกับเขามากรวมทั้งเพื่อเห็นแก่หน้าของหลงเซ้งหลินแต่สิ่งที่กู่หยูเต่ามองนั้นเป็นเพียงรูปลักษณ์ภายนอกของเขาเท่านั้นและเขาก็พูดด้วยคำพูดและน้ำเสียงที่ไม่ลื่นหูซักเท่าไหร่นั้นทำให้เขารู้สึกแย่
“นักศึกษา!!!!”
เห็นแก่หน้าของหลงเซ้งหยู,ถังซิ่วตอบเขาด้วยความรู้สึกไม่แยแส
กู่หยูเต่าได้รับรู้ถึงท่าทีของถังซิ่วอย่างละเอียดความโกรธก็เพิ่มขึ้นในหัวใจของเขาอย่างไรก็ตามเนื่องจากเขายังไม่ทราบภูมิหลังที่แท้จริงของถังซิ่วเขาก็ต้องอดทนต่อความรู้สึกโกรธนี้ไว้จากนั้นเขาก็พูดเบาๆว่า
“น้องชายถังตั้งแต่นายน้อยหลงได้ยอมรับคุณเป็นเพื่อนคุณควรมีภูมิหลังที่ใหญ่มากใช่หรือเปล่า?”
ภูมิหลัง?
ตอนนี้สายตาของถังซิ่วสว่างขึ้น
เขาเป็นผู้บ่มเพาะพลังจากดินแดนแห่งนิรันดร์และเขาได้ฆ่าเหล่านายน้อยที่หยิ่งยโสพวกนี้เนื่องจากเขามีความรังเกียจอย่างมากเกี่ยวกับเหล่านายน้อยที่มีภูมิหลังพวกนี้มีคำพูดว่า “คนที่หลบอยู่หลังพ่อแม่ของพวกเขา,ไม่มีวันที่พวกเขาจะสามารถกลายเป็นชายที่แท้จริงได้” คนที่สามารถเป็นชายแท้ได้ถ้าพวกเขาสามารถต้านทานกับความยากลำบากและมุ่งมั่นอย่างต่อเนื่องเพื่อปรับปรุงตัวเองจิตวิญญาณการต่อสู้ของพวกเขาจะไม่ผงะแม้ว่าพวกเขาจะต้องต่อสู้กับสวรรค์
นอกจากนี้ถ้าคนให้ความเคารพเขาหนึ่งนิ้วเขาจะให้ความเคารพกลับไปสิบนิ้ว
ถังซิ่วไม่ค่อยจะหาเรื่องคนอื่นแต่ถ้าคนอื่นกระตุ้นเขา,เขาพร้อมเสมอที่จะจ่ายเลือดด้วยเลือดและแลกฟันด้วยฟันดังนั้นเขาจึงเลือกที่จะไม่สนใจไอตัวไร้ค่าที่อยู่ตรงนี้
“พี่ชายหลงเกี่ยวกับเรื่องผู้จัดการมืออาชีพมีอะไรผิดพลาดหรือไม่?”
หลงเซ้งหยูรู้สึกโกรธที่ได้เห็นทัศนคติของกู่หยูเต่าอย่างไรก็ตามเขาเป็นนักธุรกิจและเป็นเรื่องหลีกเลี่ยงไม่ได้ที่จะต้องติดต่อและทำข้อตกลงกับผู้คนจากรัฐบาลไม่จ้องพูดถึงว่าธุรกิจของตระกูลหลงมีขนาดใหญ่และเชื่อมโยงกับรัฐบาลหลายอย่างต่อให้พ่อของกู่หยูเต่าจะไม่มีอำนาจแต่เขายังคงเป็นเลขานุการของพรรคระดับชาติพร้อมมีสถานะพิเศษและไม่ใช่คนที่จะถูกละเมิดได้ง่ายๆ
แต่นับตั้งแต่ที่เขาเห็นถังซิ่วไม่สนใจต่อกู่หยูเต่าเขาก็ไม่ให้ความสนใจเรื่องนี้อีกต่อไปจากนั้นเขาก็มองไปที่ถังซิ่วและพูดว่า
“ไม่มีอะไรผิดพลาดหรอกแต่ฉันมีเรื่องสำคัญที่ต้องปรึกษานาย”
จากนั้น …
เขาเชิญถังซิ่วนั่งและพูดต่อว่า
“ไม่กี่วันก่อนเพื่อนที่ดีจากปักกิ่งมาที่ออฟฟิศของฉันฉันได้ยินมาจากพวกเขาว่าเมื่อ3ปีที่แล้วผู้จัดการมืออาชีพที่ติดอันดับทองคำคังเซี่ยนที่เคยทำงานอยู่ที่ศูนย์กลางตลาดหลักทรัพย์ได้กลับมาและตอนนี้ได้ลาออกจากปิงกรุ๊ปของปักกิ่งถ้าเป็นไปได้นายสามารถไปที่กรุงปักกิ่งและขอเชิญเธอเองได้ ”
“คังเซี่ยน?”
ถังซิ่วสับสน
“คนนี้เก่งจริงๆ?”
“เธอเก่งมาก!”
หลงเซ้งหยูตอบด้วยความรู้สึกอย่างจริงจัง
ชายวัยกลางคนที่ยืนอยู่ข้างๆกู่หยูเต่าท่าทางเปลี่ยนไปจากนั้นเขาก็พูดว่า
“คังเซี่ยนเป็นคนเก่งมากเธอเป็นตำนานในแวดวงธุรกิจเธอประสบความสำเร็จในการควบรวมกิจการหลายอย่างรวมถึงกิจการทางการเงินด้วย,ได้พัฒนาโครงการใหม่ๆและสร้างช่องทางการตลาดมากมายเธอมีชื่อเสียงที่ไม่อาจโต้แย้งได้และมีชื่อเสียงในตลาดหลักทรัพย์เป็นอย่างมาก”
“เมื่อ 3 ปีที่แล้วเธอกลับมาที่ประเทศของเราและได้รับการว่าจ้างจากปางกรุ๊ปให้ดำรงตำแหน่งซีอีโอด้วยราคาที่สูงมากในเวลาไม่ถึง3ปีเธอประสบความสำเร็จในการเพิ่มสินทรัพย์ทั้งหมดของปางกรุ๊ปถึง4เท่า ถ้าไม่ใช่เพราะไอเด็กบ้าลูกคนที่สองของปางกรุ๊ป,ปางกรุ๊ปอาจจะสามารถเข้าสู่50 อันดับแรกในประเทศของเราในอีกไม่กี่ปีข้างหน้านี้ ”
หลังจากพูดถึงตรงนี้ชายวัยกลางคนเผยสีหน้าดูถูกและยิ้มเยาะ
“แม้แต่บริษัทที่สำคัญๆของประเทศพยายามทำทุกอย่างเพื่อจ้างคังเซี่ยนซึ่งแม้แต่บางคนก็ได้มาเสนอหุ้นของบริษัทขนาดใหญ่ให้กับเธอแต่ก็น่าเสียดายล้มเหลวน้องชายตัวน้อยนี้ฉันคิดว่าคุณมองตัวเองสูงเกินไปคังเซี่ยนได้ละเลยคนชั้นสูงเหล่านั้นไปคิดว่าเธอจะมองมาที่นาย?”
ถังซิ่วเงียบไม่กี่วินาทีในขณะที่เขามองไปที่ หลงเซ้งหยูและพูดว่า
“เอาวิธีติดต่อเธอมา”
“ได้เลย!”
เกิดประกายแสงที่แตกต่างออกไปในดวงตาของหลงเซ้งหยูเขามีความรู้สึกลึกซึ้งในการไว้วางใจถังซิ่วหลังจากประสบปัญหาการเล่นการพนันครั้งล่าสุดคนอื่นอาจไม่มีโอกาสแต่เขาเชื่อว่าถังซิ่วสามารถสร้างความแตกต่างและทำให้เขาประหลาดใจได้
หลังจากที่เขาให้เบอร์ของคังเซี่ยนแก่ถังซิ่ว,หลงเซ้งหยูก็พูดว่า
“น้องชายถัง,ฉันสามารถซื้อหุ้นสำหรับบริษัทที่นายต้องการตั้งได้หรือไม่?ฉันจะจัดหาเงิน20ล้านหยวนเพื่อซื้อหุ้นที่คุณจะให้ได้! ”
ซื้อหุ้น?
คิ้วของเขาขมวดขึ้นเล็กน้อย
หลงเซ้งหยูกล่าวอย่างรวดเร็วว่า
“ถ้านายคิดว่าเงินนี้น้อยเกินไปฉันจะเพิ่มมันมากขึ้นน้องชายถังนายไม่เคยทำธุรกิจใดๆมาก่อนมีหลายอย่างที่นายยังไม่รู้จักต้องมีการจัดการปัญหาที่หลากหลายในการดำเนินธุรกิจตระกูลดำเนินธุรกิจมานานในเมืองสตาร์ซิตี้นี้และสามารถช่วยแก้ปัญหามากมายให้กับบริษัทที่นายจะตั้งขึ้นใน เมืองนี้”
ถังซิ่วมองลึกตาของหลงเซ้งหยูก่อนที่เขาจะพยักหน้าและกล่าวว่า
“หุ้น 5%!นายไม่สามารถได้ไปมากกว่านั้นถ้าคังเซี่ยนมาและเธอไม่รู้เกี่ยวกับสถานการณ์ที่นี่นายต้องไปช่วยเธอ! ”
ณ ตอนนี้…
ถังซิ่วรู้เกี่ยวกับความปรารถนาดีของหลงเซ้งหยูและเขาก็รู้สึกดีกับเขา,เขาได้บอกหลงเซ้งหยูเกี่ยวกับธุรกิจเครื่องสำอางที่เขากำลังจะตั้งขึ้นแต่ไม่ได้บอกรายละเอียดใดๆเลยแต่หลงเซ้งหหยูเชื่อเขาอย่างสุดใจและทำให้หัวใจของเขาอบอุ่นขึ้น
ด้วยการแสดงออกที่แปลกประหลาดกู่หยูเต่าสังเกตหลงเซ้งหยูและยิ้มเยาะ
“นายน้อยหลงคุณมีทรัพย์สมบัติที่จะละลายจริงๆใช่มั้ย?คุณจะมีความสุขในการใช้จ่ายเงินของคุณอย่างโง่เขลาได้อย่างไร?20ล้านหยวนสำหรับหุ้นเพียง 5%?และคุณต้องสร้างความสัมพันธ์ด้วย? คุณเสียสติไปแล้วหรือเปล่า?เด็กนี่บอกว่าจะสามารถเชิญคังเซี่ยนมานั่นจะเป็นไปได้อย่างไรที่เขาจะทำได้โดยตัวคนเดียว?หรือเขาคิดว่าเขานั้นเป็นลูกหลานของผู้นำประเทศนี้? ”
ใบหน้าของ หลงเซ้งหยูเปลี่ยนไปเป็นเย็นชาขณะที่เขาตอบด้วยเสียงรังเกียจว่า
“ฉันบ้าหรือไม่นายจะรู้เกี่ยวกับเรื่องนี้ในภายหลัง”
“แปร๊นๆๆๆๆๆ … “(เสียงแตรรถนี้มันต้องเป็นยังไงดี 55555555 นี้เหมือนเสียงช้างร้องมากกว่า)
ในเวลานี้เสียงแตรรถดังขึ้น …
รถลีมูซีนMercedes-Benzสีดำสองคันขับเข้ามาช้าๆและหยุดรถใกล้ๆขณะที่ชายวัยกลางคน2ลงมาเมื่อพวกเขาเห็นหลงเซ้งหยูท่ามกลางผู้คนพวกเขาก็ยิ้มและเดินเข้ามาหา
“พ่อทำไมพ่อถึงมาที่นี่?”
หลงเซ้งหยูเข้ามาและทักทายเขาขณะที่ถามด้วยท่าทางแปลกๆและสงสัย
แววตาของหลงฮานเหวินกวาดไปทางถังซิ่วและกู่หยูเต่าในขณะที่เขาหัวเราะและพูดว่า
“วันนี้พ่อว่างดังนั้นพ่อจึงมากับคุณลุงหลี่เพื่อดื่ม”
หลงเซ้งหยูหันไปทางชายวัยกลางคนอีกคนอย่างรวดเร็วและทักทายว่า
“คุณลุงหลี่สบายดีไหมครับ?”
เขาหัวเราะและตอบว่า
“หยูน้อยเธอเก่งมากเมื่อเร็วๆนี้ฉันได้ยินมาว่าเธอได้แสดงผลงานที่สำคัญและทำให้เยาวชนอื่นๆอีกสองสามคนในสตาร์ซิตี้เข้าพบกับความน่าสังเวช พ่อที่เป็นเสือไม่มีทางได้ลูกที่เป็นหมาจริงๆ! ”
หลงเซ้งหยูตอบด้วยรอยยิ้มอ่อนน้อมถ่อมตนว่า
“ลุงหลี่ชมผมเกินไปอันที่จริงแล้วผู้ที่ได้รับเครดิตในการชนะการพนันครั้งนั้นเป็นน้องชายของผมพ่อผมแนะนำให้พ่อรู้จักนี่ถังซิ่ว”
หลงฮานเหวินค่อยๆจ้องมองถังซิ่วขณะที่ตรวจสอบเขาสักสองสามครั้งจากนั้นเขาก็พยักหน้าและพูดว่า
“มีคนเคยพูดไว้ว่าวีรบุรุษจะเกิดขึ้นในหมู่เยาวชนถังซิ่วเธอน่าทึ่งจริงๆน่าทึ่งมากๆหลังจากนี้ถ้าเธอมีเวลาฉันจะขอหยูน้อยและหลินน้อยพาเธอไปเยี่ยมบ้านของเราป้าของเธอจะเตรียมอาหารอร่อยสำหรับเธอ! “(*ป้าในที่นี้หมายถึงเมียหลงฮานเหวิน)
ถังซิ่วพยักหน้า
“ถ้างั้นก็ต้องขอบคุณคุณลุงหลง”
ฮานเหวินพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
หลงเซ้งหยูพูดต่อว่า
“พ่อถังซิ่วกำลังเตรียมที่จะตั้งบริษัทและผมต้องการซื้อหุ้นบางส่วน”
การจัดตั้งบริษัท?
การอัดฉีดเม็ดเงินและซื้อหุ้น?
หลงฮานเหวินมองไปที่ถังซิ่วด้วยความรู้สึกประหลาดใจเขาได้สืบสวนประวัติของถังซิ่วและรู้ว่าเยาวชนคนนี้มาจากชนบทเขาไม่ค่อยมีทุนในการอวดตัวและเป็นเพียงเด็กนักเรียนมัธยมเท่านั้นตอนนี้เขาต้องการตั้งบริษัทเป็นไปได้ไหมที่เขาต้องการเงินค่าขนม?
หลงฮานเหวินคิดสักครู่ก่อนที่เขาจะยิ้มและตอบว่า
“ถ้างั้นก็ซื้อหุ้นเลย!แม้ว่าถังซิ่วยังเด็กอยู่แต่ฉันก็บอกได้ว่าเขามีความเป็นผู้ใหญ่และมีความมั่นคงเขาจะเป็นคนที่มีความสามารถและมีความสำคัญในอนาคต”
“หยุดก่อน!”
ถังซิ่วรู้สึกค่อนข้างประทับใจกับหลงฮานเหวินแม้ว่าจะเป็นการรู้จักกันสั้นๆแต่คำพูดนั้นเป็นความจริงที่ว่าพ่อที่ดีจะมีลูกชายที่โดดเด่นหลงเซ้งหยูโดดเด่นและพ่อของเขาก็ยอดเยี่ยมทำความรู้จักกับหลงฮานเหวินอาจช่วยให้จุดประสงค์และแผนการของเขาสำเร็จในภายหลัง
หลงฮานเหวินสับสน
“เธอมีอะไรที่ต้องการจะบอกอีก?”
ถังซิ่วพยักหน้าเบาๆขณะที่ดวงตาของเขาหล่นลงบนร่างของชายวัยกลางคนซึ่งชื่อว่าลุงเฉินเขาพบว่าชายวัยกลางคนชื่อเฉินมีปัญหาภายในร่างกายของเขาหลังจากได้สังเกตอย่างระมัดระวังแล้วเขาก็บอกได้ว่าข้อสังเกตของเขานั้นเป็นจริง
“ยืดข้อมือของคุณออกมา”
ชายวัยกลางคนที่ชื่อว่าเฉินและอีกสองคนนั้นไม่มีความรู้เรื่องนี้เขามองไปที่หลงฮานเหวินและหลงเซ้งหยูก่อนแต่ถึงแม้ว่าเขาจะรู้สึกประหลาดใจกับเป้าหมายของถังซิ่วเขาก็ยังยื่นมือซ้ายออกมา
ภายใต้การมองด้วยความรู้สึกสงสัยของคนรอบข้างถังซิ่วได้ตรวจสอบชีพจรของชายที่ชื่อว่าเฉิน,10วินาทีต่อมานิ้วของเขากดที่จุดบนข้อมือเขาแล้วพูดด้วยน้ำเสียงลึกว่า
“พยายามหายใจ”
