…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
ชายตุ๊ดนั้นอยากจะถอยแต่เมื่อชายตาเดียวตัดสินใจอะไรบางอย่างแล้วเขาก็จะไม่ถอนคำพูด,เขาต้องการช่วยชีวิตตาเดียวไว้และนั่นหมายความว่าเขาต้องหาโอกาสหนีไปตามลำพังตราบเท่าที่เขาสามารถวิ่งหนีจากถังซิ่วได้ในโลกใหญ่เช่นนี้เขาสามารถหนีไปได้ทุกที่
ถ้า…
ถ้าเขาไม่ตายที่นี่มันจะไม่สายเกินไปที่จะชำระความแค้นกับถังซิ่วหลังจากที่เขาได้รู้จักคนที่มีอำนาจ!
“ปัง……”
ห่างจากกองซากรถไปสิบเมตรได้มีเสียงดังออกมา
“ตรงนั้น!”
ท่าทางของพวกเขาเปลี่ยนไปและพวกเขาก็ตื่นตัวเป็นอย่างมากตาของพวกเขาจ้องไปที่แหล่งกำเนิดเสียง,ตาเดียวรวบรวมความกล้าและส่งสัญญาณไปหาเพื่อนร่วมทีมอีกสองคนของเขาขณะที่เดินไปด้านข้าง,ขณะที่มือซ้ายถือมีดและเดินไปตามทิศทางของเสียง,พวกเขาไม่ได้สังเกตเห็นว่าดวงตาคู่หนึ่งกำลังจ้องพวกเขาเหมือนเหยื่ออยู่ที่หลังรถถัดจากพวกเขาไปสิบเมตร
“พี่ตาเดียว,สองมือกำปั้นไม่สามารถเอาชนะได้สี่มือได้เรามีมีดสามเล่มและปืนสองกระบอกถึงแม้มันจะมีพลังมากก็ตามแต่มันก็ไม่ใช่คู่ต่อสู้ของเรา ”
ท่าทางของชายรูปร่างกำยำปลดปล่อยจิตสังหารออกมาจากดวงตาที่ดุร้ายของเขาราวกับว่ามันสามารถดูดกลืนวิญญาณได้ในหมู่พวกเขาทั้งหมดเขาเป็นคนที่มีความสามารถในการต่อสู้ที่ทรงพลังที่สุด
อย่างไรก็ตาม …
ช่วงเวลาที่เขาเพิ่งพูดจบ,ร่างหนึ่งก็ปรากฏขึ้นอย่างรวดเร็วปานสายฟ้าร่างเงาได้พุ่งเข้ามาอย่างรวดเร็วและรุนแรงพร้อมเตะเขาจากด้านข้างชายที่กำยำยกแขนข้างซ้ายของเขาเพื่อป้องกันอย่างรวดเร็วในขณะที่เสียงกระดูกแตกหักได้ดังอออกมาอย่างชัดเจนในเวลาเดียวกันกริชพุ่งมาจากมุมอับและแทงรักแร้ของแขนซ้ายเขา
“อ๊าก ……”
เสียงกรีดร้อง,ที่อาจทำให้รู้สึกหนาวเย็นได้โหยหวนดังออกมา
เจตนาฆ่าของถังซิ่วได้ถูกปลดปล่อยออกมา,การต่อสู้ระยะประชิดของเขานั้นเชี่ยวชาญและแข็งแกร่งเป็นอย่างมากเอาดึงมีดออกจากรักแร้ชายร่างกำยำพร้อมเตะเขาไปทางชายตาเดียวและชายตุ๊ด
“เย็*แม่…”
ดวงตาของชายตาเดียวเปลี่ยนไปอย่างมากขณะที่เขาพยายามอย่างบ้าคลั่งเพื่อหลีกเลี่ยงการกระแทกจากร่างกายของชายกำยำพร้อมคว้ามีดทหารของเขาและแทงถังซิ่วอย่างดุร้ายเขาไม่ไมีความมั่นใจในการป้องกันการแทงของถังซิ่วแต่เขาเชื่อว่าตราบเท่าที่เขารั้งถังซิ่วไว้ได้ชายตุ๊ดก็จะสามารถยิงถังซิ่วด้วยปืนได้
“ปัง ปัง ปัง … ”
ตุ๊ดยิงที่ถังซิ่วจริงๆแต่มันเป็นการยิงที่รีบร้อนและถังซิ่วสามารถหลบได้อย่างงายดาย,ชายตาเดียวไม่เคยคิดเลยว่าหลังจากที่ตุ๊ดนั่นยิงถังซิ่วพลาดแล้วเขาจะวิ่งหนีออกไปทางประตูอย่างรวดเร็วและทิ้งเขาไว้คนเดียว
“น้องสาวนี่นาย … ”
ก่อนหน้านี้,ใช้ประโยชน์จากการที่ถังซิ่วหลบกระสุน,ชายตาเดียวได้หลบออกมาแต่เขาไม่นึกเลยว่าพี่น้องร่วมสาบานของเขาจะทิ้งเขาไว้และหนีไปคนเดียว,ในตอนนี้ชายตาเดียวนั้นรู้สึกเกลียดชังต่อชายตุ๊ดคนนั้นมากกว่าที่มีต่อถังซิ่วซะอีก
ถังซิ่วเองก็ไม่เคยคิดว่าชายตุ๊ดคนนั้นจะหนีไปในตอนนี้เพราะถ้าเขาไม่หนีไปมันคงจะเป็นเรื่องยากมากที่จะจัดการกับทั้งสามคนพร้อมกัน
แต่ตอนนี้…
ถังซิ่วยิ้มอย่างเย็นชาเขาได้สร้างความเสียหายให้กับทั้งชายกำยำและชายตาเดียวด้วยการโจมตีที่รุนแรงทำให้พวกเขาบาดเจ็บสาหัส
“แกหนีไม่รอดหรอก!!!!!!”
ถังซิ่วกระโดดอัดหน้าชายตาเดียวทำให้เขาหมดสติทันที,หลังจากนั้นเขารีบพุ่งออกไปข้างหน้าเพื่อตามไอตุ๊ดคนนั่นที่ห่างออกไป50-60เมตรโดยอาศัยพลังรับรู้วิญญาณของเขา
เขาเร่งฝีเท้าเพื่อไล่ล่า
ระยะห่างระหว่างพวกเขากำลังใกล้เข้ามาเรื่อยๆ …
ชายตุ๊ดที่กำลังวิ่งอยู่ด้านหน้าได้หันหน้าของเขากลับมาพร้อมใบหน้าที่ตื่นตระหนกและหวาดกลัวในขณะที่เขาได้เห็นถังซิ่วไล่ตามมาอย่างรวดเร็วพร้อมทั้งที่เขได้สาปแช่งชายทั้งสองที่ไม่สามารถถ่วงเวลาได้แม้แต่นิดเดียว
รถยนต์!
ดวงตาของเขาเปลี่ยนไป! เขารีบวิ่งไปข้างหน้าVolkswagenหลังจากที่เขารีบเข้าไปในรถเขาก็รีบล็อคประตูรถ
“ลาก่อน!”
ขณะที่รถกำลังสตาร์ทเขาก็ได้หัวเราะเยาะเย้ยถังซิ่ว
“ฮึม!”
ถังซิ่วแสยะยิ้มอย่างเย็นชาและโยนกริชออกไปอย่างรวดเร็ว,ด้วยพลังของแขนขวาน้ำหนัก1500กก.กริชเจาะทะลุผ่านกระจกหน้าเบาะคนขับและปักเข้าที่คอของชายตุ๊ดอย่างแม่นยำ
“ปัง…”
Volkswagenได้สตาร์ทแล้วแต่เมื่อขนขับถูกมีดแทงทะลุลำคอรถก็ได้พุ่งไปชนรถกระบะข้างหน้า
“ฉันบอกแกแล้วว่าแกไม่สามารถหนีได้!”
ถังซิ่ววิ่งเข้าหาที่นั่งคนขับรถขณะที่เขาจับผมของตุ๊ดเขากระชากศีรษะของชายคนนั้นออกมาจากหน้าต่างและชกหน้าอย่างรุนแรง
หลังจากจัดการตุ๊ดคนนั้นแล้วถังซิ่ววกลับมาที่โรงรถถึงแม้ว่าเขาจะแก้ปัญหาอาชญากรเหล่านี้แต่เขาต้องการข้อมูลจากพวกเขาเกี่ยวกับเจ้าหน้าที่ตำรวจในสำนักงานรักษาความปลอดภัยสาธารณะซึ่งได้แอบแจ้งข้อมูลให้คนพวกนี้
“อย่าพยายามขัดขืน! วันนี้พวกแกต้องตายข้อแตกต่างเพียงอย่างเดียวคือแกสามารถตายอย่างมีความสุขหรือตายอย่างทุกข์ทรมาน!ฉันรู้ว่าพวกแกรู้แล้วว่าตัวเองจะต้องตายเพราะงั้นฉันจะให้โอกาสสุดท้ายแก่พวกแกก่อนที่จะไปสู่ประตูนรก ”
คนที่มีร่างกายกำยำแสยะยิ้มหลังจากมองที่บาดแผลของตนเองและพูดออกมาว่า
“แกต้องการที่จะทรมานฉันให้ตาย?ฉันมีอาการบาดเจ็บสาหัสขนาดนี้ถึงแม้ว่าแกต้องการ … ค๊อก….แกก็ไม่สามารถยื้อชีวิตฉันได้อย่ามาเล่นลิ้นกับฉัน ! ”
ถังซิ่วหลับตาลงขณะที่นิ้วชี้กดจุดที่ใกล้กับบาดแผลของชายกำยำในทันที
“นี่แก .. ?”
นัยน์ตาของชายหนุ่มแข็งทื่อและใบหน้าของเขาเปลี่ยนไปบาดแผลของเขาไม่ได้เลือดไหลออกมาอีกต่อไปหลังจากที่ถังซิ่วใช้นิ้วชี้กดจุดของเขาสักสองสามครั้ง
ถังซิ่วพูดอย่างเย็นชา
“แม้ว่าแกจะไม่เชื่อ แต่ฉันก็จะทำให้แกเชื่อแกจะไม่ตายเร็วๆนี้อย่างน้อยแกยังสามารถมีชีวิตอยู่ได้1-2ชั่วโมงในช่วงเวลานี้ฉันจะหั่นแกและประคองสติของแกไว้แกจะได้เห็นเลือดและเนื้อของแกหายไปทีละส่วน ”
ชายที่มีร่างกำยำกลืนน้ำลายลงในขณะที่เขาพูดด้วยความรู้สึกที่หวาดกลัว
“จุด … เทคนิคกดจุดนั่น แกเป็นใครกันแน่?”
ถังซิ่วตอบว่า
“หือ? ไม่คิดเลยว่าแกจะรู้เกี่ยวกับเทคนิคการกดจุด ”
ชายที่กำยำได้กระอักเลือดออกมาและปรากฏสีหน้าที่ตื่นตาตื่นใจในดวงตาของเขา,เขาตอบว่า
“อาจารย์สอนมวยของฉันเคยฝึกกังฟูมาก่อนแม้ว่าทักษะของเขาจะไม่ได้น่ากลัวเหมือนในตำนานแต่มันก็มีประสิทธิภาพมาก! แต่ว่าเขานั้นไม่ต้องการที่จะสอนวิถีบ่มเพาะพลังให้กับฉัน!!”
“ทำไม?”
ความอยากรู้ของถังซิ่วได้ถูกกระตุ้น
ชายคนนั้นตอบอย่างขมขื่นว่า
“จะเพราะอะไรอีกหละ?ไอแก่นั่นคิดว่านิสัยของฉันเลวร้ายและไร้ความปรานีแต่ฉันจะอยู่รอดและทำให้ชื่อเสียงโด่งดังได้อย่างไรในสภาพแวดล้อมที่โหดร้ายนี้ถ้าฉันไม่ไร้ความปรานีพอ? ”
นิสัยเสีย?
ถังซิ่วก็ตระหนักทันทีว่านี่เป็นกรณีของผู้ฝึกศิลปะการต่อสู้บนโลก,สังคมนี้นั้นไม่อนุญาตให้ผู้ฝึกใช้ศิลปะการต่อสู้อย่างเหี้ยมโหดและไร้ความปรานีอย่างไรก็ตามเขาไม่ได้มีหลักการเดียวกันสถานการณ์ของโลกที่เขาจากมาโหดร้ายกว่าโลกตั้งไม่รู้เท่าไหรมันไร้มนุษยธรรมโดยแท้จริง เฉพาะคนที่มีความแข็งแกร่งและโหดร้ายพอจะสามารถอยู่รอดและอาศัยที่นั่นได้เขาเหยียบลงบนกองภูเขาซากศพและผ่านการนองเลือดนับไม่ถ้วนเพื่อที่จะกลายเป็นหนึ่งในนิรันดร์สูงสุดในโลกนั้น
“กลับมาที่คำถามของฉันบอกมาว่าใครเป็นหนอนของแกในกรมตำรวจ?ทำใจให้สบายคำพูดของฉันมีน้ำหนักเสมอตราบใดก็ตามที่แกยอมบอกมาแกจะไม่ตายอย่างทรมาน! ”
“ผู้ชนะคือกษัตริย์เสมอตั้งแต่ฉันแพ้แกฉันก็จะบอกแต่แกต้องสัญญากับฉันเรื่องหนึ่ง ”
ถังซิ่วตอบอย่างเฉื่อยชาว่า
“แกไม่มีคุณสมบัติที่จะพูดคุยเกี่ยวกับเงื่อนไขกับฉันได้”
ผู้ชายที่ร่างกำยำพูดอย่างตรงไปตรงมา
“ถ้าแกต้องการที่จะฆ่าฉันก็ฆ่าซะแกมีโอกาสนั่นแต่อย่างน้อยก็ฟังฉันก่อนที่ฉันจะตายดังนั้นฉันจะได้ไม่เหลือความคับข้องใจและตายอย่างสงบ ”
ถังซิ่วขมวดคิ้วเขาไม่ต้องการเสียเวลาที่นี่เซ่าจิงได้รับการช่วยเหลือแล้วและเขาเชื่อว่าเธอได้รายงานเรื่องนี้ต่อตำรวจแล้ว,มันจะใช้เวลาไม่นานก่อนที่ตำรวจจำนวนมากจะมาถึงที่นี่,หลังจากกลับมาสู่โลกใบนี้แล้วเขารู้ดีว่าการฆาตกรรมนั้นจะต้องเป็นไปตามกฎหมายแม้ว่าจะทำเพื่อช่วยผู้อื่นแม้ว่าคนที่เขาฆ่ามีความชั่วช้ามากแต่เขาก็กระทำผิดกฎหมายร้ายแรงและมันจะทำให้เขาลำบากมาก
“บอกเงื่อนไขของแกมา”
ถังซิ่วตอบอย่างเฉยเมย
ด้วยความรู้สึกขมขื่นเขาพูดออกมาว่า
“จริงๆแล้วมันไม่ใช่เงื่อนไขอะไรเป็นเพียงคำขอของฉันเท่านั้นพี่ชายตาเดียวและฉันนั้นเหมือนกันเราถึงฆาตแล้วแต่เมื่อเราตายแล้วฉันหวังว่าเมื่อแกมีเวลาบ้างแกสามารถไปทางเหนือของเมืองเฟิงเชิง,ยายของพี่ตาเดียวยังคงมีชีวิตอยู่ที่นั่นและยังเป็นสมาชิกในครอบครัวเพียงคนเดียวของเขาในขณะนี้ ”
ถังซิ่วกล่าวว่า
“และสิ่งที่แกต้องการให้ฉันทำคือ?”
“ฉันได้สะสมเงินสดไว้มากกว่าแสนหยวนถ้าคุณพบยายขอให้มอบมันกับเธอ ”
“ฉันตกลง”
ถังซิ่วพยักหน้ามนุษย์มีลักษณะสองด้านอยู่เสมอไม่ว่าพวกเขาจะไร้ความปรานีและชั่วร้ายในชีวิตทั้งหมดของพวกเขา,พวกเขาก็ยังคงมีจุดอ่อนที่ลึกลงไปภายในใจเช่นตัวเขาเองเขาได้ฆ่าคนนับไม่ถ้วนในขอบเขตที่เขาได้ถูกเรียกได้ว่าเป็นฆาตกรเลือดเย็นแต่คนที่เขากังวลมากที่สุดคือแม่ของเขา
ชายที่กำยำก็พยักหน้าอย่างหนัก
“หลี่เต่า, ลูกสมุนของเราในแผนกการสื่อสารหลี่เต่า”
ถังซิ่วไม่ได้พูดคุยต่อเขาหยิบมีดของกองทัพขึ้นมาจากพื้นและทำให้ชายคนนั้นตายอย่างรวดเร็วจากนั้นเขาก็ปลุกชายตาเดียว
“คุณ … แกเป็นใครกันแน่?”
ตาเดียวตื่นขึ้นมาจากสภาพที่เป็นหมดสติของเขาจากนั้นเขาก็เห็นว่าชายที่กำยำได้กลายเป็นศพไปเรียบร้อยแล้วหัวใจเหมือนหลุดลงไปในห้วงเหวลึก
ถังซิ่วกล่าวว่า
“บอกฉันว่าใครเป็นหนอนของนายในกรมตำรวจ?”
ความเกลียดชังที่เต็มไปในสายตาตาเดียวขณะที่เขาตระโกนขึ้นอย่างบ้าคลั่ง
“ไปหามันในฝันของแกเถอะ! ไม่มีทางที่ฉันจะบอกแก!แกรอได้เลย!แม้ว่าเราจะต้องตายไปเราก็จะหาทุกวิถีทางที่จะแก้แค้นแกไม่ช้าก็เร็วนี้หนี้เลือดนี้จะได้ชดใช้ด้วยชีวิตของแก!
ถังซิ่วพูดอย่างเย็นชา
“ทางเหนือของเมืองเฟิงเชิงคุณยายของแก”
อะไร?
ตาเดียวมองไปที่ถังซิ่วด้วยท่าทางที่ไม่เชื่อเมื่อคลื่นแห่งความกลัวได้กระหน่ำไปที่เส้นประสาททั้งหมดในร่างกายของเขาไม่มีใครในแก๊งของเขารู้เรื่องยายเว้นแต่ …
แต่…
ไอ้ห่านี้ตรงหน้าเขารู้เรื่องนี้ได้อย่างไร ?
“แก … แกเป็นตัวอะไรกันแน่? แกเป็นมนุษย์หรือเป็นผี? ”
ถังซิ่วยิ้มให้ตาเดียวและพูดว่า
“ถึงแม้ว่าผีจะไปสวรรค์ถ้าฉันต้องการฉันก็ยังสามารถที่จะกำจัดผีเหล่านั้นได้”
