ขณะที่จี้ฮ่าวกำลังกินเนื้อลงไปนั้น จี้เซียและชิงฟูกำลังแอบมองเขาอยู่ ชิงฟูยิ้มเมื่อเห็นร่างกายของจี้ฮ่าวเหมือนจะมีพลังมากขึ้น
จี้เซียยิ้มและโดดออกจากหน้าต่าง แล้ววิ่งตรงเข้าไปในป่า เขาต้องไปล่าสัตว์เพิ่ม เพื่อเอาเนื้อมาให้จี้ฮ่าวเพราะจี้ฮ่าวมีความกระหายอย่างมาก
จี้เซียเเข็งแกร่งและว่องไว เขาพุ่งไปด้วยความเร็วจนไม่มีใครสังเกตเห็น หลังจากที่เขาวิ่งลึกเข้าไปในป่า เขาพึมพำกับตัวเอง
“เยี่ยม เยี่ยมมาก… ”
“ยิ่งเขากินมากเท่าไหร่ เขายิ่งแข็งแกร่งขึ้นเท่านั้น เขากำลังกลายเป็นผู้ชายเต็มตัว! ”
จี้เซียหายใจเข้าแล้วหัวเราะ

“สมกับที่เป็นลูกชายของข้า เขามีความลับซ่อนเร้นตั้งแต่เด็ก เขาไปร่ำเรียนวิชาอะไรมากันแน่? ”

“แต่มันจะอะไรก็ช่าง มันเหมือนจะเป็นพลังที่ดี ”

ตอนรุ่งอรุณ ป่าถูกปกคลุมโดยหมอกยามเช้า ผู้คนในเผ่าอีกาอัคคีเริ่มตื่น และทำกิจวัตรประจำวันของพวกเขา
บนยอดของเขาทองคำทมิฬ อีกาอัคคีนับพัน กระพือปีกอันสง่างามของพวกมัน และบินตรงไปยังก้อนเมฆสีทองบนท้องฟ้า ข้างล่างภูเขาอีกาอัคคีตัวน้อยจำนวนนับไม่ทั่ว กำลังส่งเสียงร้อง และพยายามบินขึ้นจากต้นหม่อน

กลุ่มนักรบของเผ่าอีกาอัคคีกำลังถืออาวุธพร้อมกับขี่สัตว์ที่เป็นพาหนะ มุ่งหน้าเข้าไปในป่าเพื่อล่าสัตว์ ผู้หญิงในเผ่าก็งานยุ่งไม่แพ้กัน พวกเธอต้องถลกหนังสัตว์ และทำความสะอาดหนังสัตว์ แล้วคัดแยกโลหะจากเหมืองที่ได้จากทาส และยังต้องทอเส้นใยพืชเป็นจำนวนมาก

ฟ้าเริ่มสว่างมากขึ้น

จี้ฮ่าวยืนอยู่บนหลังคาบ้าน หันหน้าไปทางทิศตะวันออก ยืนหายใจเข้า ออก ลึกๆอย่างช้าๆ กลิ่นหอมและไอระเหยของดอกลาเวนเดอร์ ลอยมากจาทางทิศตะวันออก จี้ฮ่าวสูดดมไอระเหยของดอกลาเวนเดอร์ช้าๆ เป็นพลังงานที่บริสุทธิ์จากธรรมชาติ ที่จะได้รับเพียงแค่ยามเช้าเท่านั้น

จี้ฮ่าวพึมพำเวทย์เก้าสัจธรรม หลิน, ปง, ซ่, เจี๋อ, จี้, เซียน, ชิง,.. นิ้วมือของเขาผสานกันอยู่บริเวณหน้าอก เขาคอยเปลี่ยนลักษณะการผสานของนิ้วมือไปเรื่อยๆ พลังงานอันบริสุทธิ์ถูกจี้ฮ่าวดูดกลืนเข้าไปในตัวของเขา

ก่อนที่ร่างกายของเขาจะได้รับเลือดมังกรและฟินิกซ์ จี้ฮ่าวเพียงดูดซับพลังชีวิตจากไอระเหยของดอกลาเวนเดอร์เพียงแค่ชั่วครู่พลังของเขาก็เต็มเปี่ยมแล้ว แต่หลังจากที่เขาได้รับมันมา ตอนนี้เขาดูดซับไอระเหยเข้าไปมากสามเท่าของปรกติ แต่เขารู้สึกเหมือนว่ายังไม่ถึงขีดจำกัด และยังสามารถดูดซับต่อไปได้

“มหัศจรรย์ ”
จี้ฮ่าวรู้สึกพอใจเป็นอย่างมาก ต่อการแลกเปลี่ยนกับชายลึกลับ เหมือนจะเป็นทางเลือกที่ดีที่สุดในตอนนี้

“พี่ฮ่าว ” เด็กนับร้อยเดินผ่านจุดที่จี้ฮ่าวยืนอยู่ พวกเขาตะโกนและกำลังวิ่ง โดยที่แต่ละคนแบกก้อนหินขนาดใหญ่ไปด้วย จี้ฮ่าวหยุดการฝึกของเขาและโบกมือทักทายเด็กๆพวกนั้น

บนผิวของก้อนหินพวกนั้น มีอักขระพิเศษ สีเหลืองเรืองแสงอยู่ อักขระพวกนี้ถูกทำขึ้นโดยจอมเวทย์ มันจะเพิ่มน้ำหนักของก้อนหินอีกสิบเท่าจากปรกติ

“เด็กๆพวกนี้อยู่ใกล้จากการเป็นนักรบฝึกหัดขั้น 1 แล้ว อีกไม่นานพวกเขาจะกลายเป็นนักรบที่แข็งแกร่ง! ” จี้ฮ่าวพูด

การฝึกฝนร่ายกายเป็นสิ่งสำคัญของการเป็นนักรบฝึกหัด ร่างกายที่แข็งแกร่งเท่านั้นถึงจะเหมาะสมสำหรับการฝึกในอนาคต มันจำเป็นสำหรับฝึกไม่ว่าจะเป็นนักรบหรือนักเวทย์ หินที่พวกเด็กๆพวกนั้นแบกอยู่ ทำมาจากหินที่แข็งที่สุด ในดินแดนรกร้างทางใต้ แต่ละก้อนมีขนาดสามลูกบาศก์ฟุต

น้ำหนักของหินยังถูกใช้วัดระดับความแข็งแกร่งของพลังอีกด้วย นักรบฝึกหัดขั้น 1 จะมีระดับพลัง 1 หมื่นก้อน และขั้น 2 จะระดับความแข็งแกร่ง 2 หมื่น

ตอนนี้จี้ฮ่าวเป็นนักเวทย์ฝึกหัดขั้น 4 แปลว่าเขามีระดับพลังความแข็งแกร่งประมาน 4 หมื่น (นักรบ นักเวทย์ นักบวช ระดับขั้นเดียวกันจะถือว่าเเข็งเเกร่งพอๆกัน)

“แต่เจ้านั้น จี้หวู่… ” จี้ฮ่าวขมวดคิ้ว หลังจากที่เขาสู้กับจี้หวู่ เขาตะหนักดีว่าจี้หวู่มีพลังมากกว่าอย่างเห็นได้ชัด ความแข็งแกร่งและระดับพลังที่ออกมาจากตัวจี้หวู่ มันแสดงให้เห็นว่าพลังของจี้หวู่สูงถึงนักรบฝึกหัดระดับ 10 ถ้าพัฒนาต่อไปอีก 2 ขั้น เขาจะไปถึงระดับ นักรบขั้นเเรก

ด้วยระดับพลังในตอนนี้ของจี้ฮ่าว กับเวทย์มนต์คาถาที่เขาร่ำเรียนมา มันไม่ใช่เรื่องยากที่เขาจะใช้มันให้เป็นประโยชน์และได้เปรียบในการต่อสู้ แต่ถ้าเป็นการต่อสู้ซึ่งๆหน้า โอกาสชนะของจี้ฮ่าวจะมีไม่มาก

“ข้าต้องดูดกลืนสัตว์ที่มีพลังมากกว่านี้ … ”
“ถ้าไปขอให้เจ้ากาช่วยละ พลังของเจ้ากาอยู่ในระดับนักรบขึ้นสูง ถ้าขอให้ไปล่าสัตว์ที่มีระดับนักรับขั้นเเรกมาให้ข้าล่ะ… ”

ขณะที่กำลังคิด กลิ่นของเนื้อลอยมาเตะจมูกของจี้ฮ่าว
ชิงฟูเดินมาที่ลานกว้าง โบกมือไปทางจี้ฮ่าวและพูดว่า “ ฮ่าว ลงมาได้แล้ว พ่อของเจ้าออกไปล่าอสรพิษมาให้เป็นอาหารเช้าให้แล้ว ” จี้ฮ่าวมองไปที่ชิงฟูและกระโดดลงมาจากหลังคา แล้วเดินเข้าไปในบ้าน

หมีขนทองแดงสัตว์แห่งพันธสัญญาของจี้เซีย นอนอยู่ที่หน้าประตู จ้องไปที่งูและน้ำลายไหล จี้เซียชำเลืองมองไปที่มันและปาฟืนขนาดใหญ่ไปที่เจ้าหมี เจ้าหมีถูกฟืนเข้าอย่างจัง มันร้องด้วยความเจ็บปวดแล้วกลิ่งออกไป เหมือนก้อนขนสัตว์

“ออกไป เจ้าอ้วน! ” จี้เซียพูด
“สิ่งเดียวที่แกเข้าใจก็คือการกิน อีกไม่นานถ้าแกอ้วนจนเดินไม่ไหว ข้าจะกินแก แล้วไปหาสัตว์แห่งพันธสัญญาตัวใหม่มาแทน ” ขณะที่จี้เซียตะโกนไปที่เจ้าหมี

จี้ฮ่าวเดินเข้ามาในห้องและชำเลืองมองไปที่เนื้อ มันคืออสรพิษ กล้ามเนื้อมันค่อนข้าง โปรงใส กระดูกเหมือนเหล็ก หมายความว่างูตัวนี้อยู่ในระดับ นักรบฝึกหัดขั้นสูงสุด (12) มีสัตว์ในป่าจำนวนนับไม่ถ้วน แต่สัตว์ป่าในระดับนี้นับว่ามีไม่มากและล่ายากมาก

“ท่านพ่อ ” จี้ฮ่าวเดินไปที่เตาผิงและนั่งลง
“ฮ่าว ” จี้เซียมองไปที่จี้ฮ่าวและยิ้ม “ ลูกกินเนื้อไปจนหมดเมื่อคืน พ่อกลัวว่าลูกจะกินไม่พอเลยไปล่าอสรพิษขาวตัวนี้มาให้ ”
อสรพิษขาวมีพิษมาก มันยากมากที่จะแล่ไขกระดูกของมันที่มีพลังงานสูง

ชิงฟู เดินเข้ามาลูบไปที่หัวของจี้ฮ่าวและพูดว่า

“ฮ่าว ลูกกินเนื้อมากขนาดนั้นเมื่อวาน แม่เห็นลูกดูแข็งแรงขึ้น มันเป็นสิ่งที่ดี ลูกควรกินมากขึ้น ”
จี้เซียและชิงฟูมองไปที่จี้ฮ่าว พวกเขายิ้มอย่างมีความสุข พวกเขาไม่แม้แต่จะเอ่ยถามถึงเรื่องเมื่อคืน
จี้ฮ่าวมองไปที่พ่อ แม่ เขารู้สึกประทับใจอย่างมาก พวกเขาไม่เคยสงสัยในตัวจี้ฮ่าว พวกเขาค่อยแต่จะปกป้องและสนับสนุนจี้ฮ่าวเสมอ

“ข้ารู้สึกหิวเล็กน้อย ขอบคุณท่านพ่อกับ ท่านแม่มาก ” จี้ฮ่าวหัวเราะ
เขาหยิบมีดและตัดไปที่หางอสรพิษขนาดเท่าถัง กลืนลงคอไปโดนแทบไม่ต้องเคี้ยว

เมื่อจี้ฮ่าวกินอสรพิษเข้าไป เขารู้สึกเหมือนว่า กระดูกและเนื้ออสรพิษ เปลี่ยนเป็นไอร้อนเข้าไปรวมกับเปลวไฟที่จุดตันเถียนของเขา มันดูดซับพลังจากอสรพิษเข้าไป
จี้เซียและชิงฟูสังเกตเห็นกล้ามเนื้อของจี้ฮ่าวมีขนาดใหญ่ขึ้น ในเวลาเดียวกันพวกเขาได้เห็นกระดูกของจี้ฮ่าวดูสูงกว่าก่อน พวกเขาหัวเราะอย่างมีความสุข

“ดี ดีมาก ฮ่าว แค่กินอะไรก็ตามที่ลูกต้องการ พ่อสามารถล่าได้ทุกอย่าง ” จี้เซียพูด
ชิงฟูลูบหัวของจี้ฮ่าว พร้อมกับลอยยิ้มบนใบหน้าของเธอ

ทันใดนั้นมีคนมาเคาะประตู
“ชิงฟูอยู่ที่บ้านนี้ใช่ไหม ข้ามีปัญหาเกี่ยวกับการทำยาสมุนไพร อยากจะขอคำปรึกษาจากเจ้า ”