หยวนชูหลิง (ไออ้วนเพื่อนสนิท)
ฮั่นชิงหวู (อาจารย์ประจำชั้นห้องสิบ)
ซางหยงจิน (เจอที่หมู่บ้านเขาล้อม)
Land rover https://goo.gl/uEgQ4P
…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
หลังจากออกจากช่องแช่แข็ง ถังซิ่วรู้สึกเสียใจกับการกระทำที่ฟุ่มเฟือยของเขาเล็กน้อย
ถังซิ่วได้รับเงินจากห้องพนันทั้งสิ้นกว่า 290,000 หยวน เขาได้เอาเงินใส่กระเป๋าของเขาไว้ 10,000 หยวน และเหลืออีก 280,000 หยวนในบัตรเอทีเอ็มของเขา เขาซื้อโทรศัพท์มือถือของเขาโดยใช้บัตรเอทีเอ็ม แต่สำหรับสิ่งที่จำเป็นที่เขานำขึ้นไปบนเนินเขา เขาจ่ายเงินสดให้กับพวกเขา
จาก 290,000 หยวน ถังซิ่วที่ได้รับมานอกเหนือจาก 7,000 หยวนที่เขาใช้สำหรับซื้อโทรศัพท์มือถือและ 10,000 หยวน ,เขาได้ให้เงินที่เหลือทั้งหมดไปกับบั่นโฉ่วและคนอื่นๆ
“โลกนี้ไม่ใช่ดินแดนแห่งนิรันดร์ ฉันไม่ใช่คนที่ยิ่งใหญ่ที่มีความมั่งคั่งอย่างไม่สิ้นสุดเหมือนตอนนั้นอีกต่อไปแล้ว ดังนั้นฉันจึงต้องวางแผนการใช้จ่ายอย่างระมัดระวังหลังจากนี้!”
การเรียนการสอนในช่วงเช้าได้สิ้นสุดลงแล้วหลังจากที่เขามาถึงโรงเรียน
หลังจากที่เขาโยนกระเป๋าลงบนโต๊ะเรียน ,ถังซิ่วมุ่งตรงไปยังห้องทำงานของฮั่นชิงหวู
“อะไรนะ ?! เธอต้องการจะลาอีกแล้ว ? และเธอจะลาตั้ง 20 วัน ?! เฮ้ ! นี้เธอเข้าใจในสิ่งที่กำลังขออยู่หรือเปล่า ? ”
ตอนแรกฮั่นชิงหวูนั้นอยากจะวิจารณ์ถังซิ่ว เกี่ยวกับการกระทำของเขาที่ขอลาพักไปก่อนหน้านี้ แต่เธอก็ไม่เคยคิดว่าเมื่อเธอยังไม่ได้พูดถึงเรื่องนี้ถังซิ่วนั้นได้คว้าโอกาสไปก่อนแล้ว หลังจากที่ได้ยินคำขอของเขาแล้วนั้น เธอโกรธเป็นอย่างมากพร้อมตะโกนดังลั่น ถึงขนาดที่สามารถได้ยินไปทั้งห้องทำงานของตึกนี้
“ครูฮั่น ผมรู้ตัวดีว่าผมกำลังพูดถึงอะไร ผมอยากจะหาสถานที่ที่เงียบสงบในการศึกษาและทบทวนขณะที่รอเข้ารับการทดสอบจากวิทยาลัย แทนที่จะใช้เวลาอยู่ในห้องเรียนที่มีแต่เสียงดังและวุ่นวาย”
ถังซิ่วตอบอย่างสงบด้วยเสียงนุ่ม ๆ ท่ามกลางการ สอบสวนของฮั่นชิงหวู
ฮั่นชิงหวูรู้สึกตะลึงและยืนแข็งทื่ออยู่ครู่หนึ่ง เห็นได้ชัดว่าเธอไม่ได้คาดหวังว่าถังซิ่วจะตอบกลับมา
“ถังซิ่วฉันรู้ว่าเกรดของเธอนั้นออกมาดี แต่เพราะเหตุนี้เธอต้องไม่อิ่มเอมใจและหยิ่งยโส เธอไม่ต้องการให้ตัวเองล้มเหลวในช่วงเวลาที่สำคัญใช่มั้ย? ไม่อย่านั้นเธอจะต้องเสียใจไปตลอดชีวิต ”
หลังจากที่เงียบอยู่นาน, ฮั่นชิงหวูได้ให้คำแนะนำอย่างจริงใจกับเขาว่า
” ถังซิ่วเธอยังเด็กอยู่และยังมีอะไรที่เธอยังไม่เคยประสบพบเจอ เธอยังไม่สามารถที่จะคิดอย่างละเอียดได้ แต่ฉันได้ผ่านร้อนผ่านหนาวมามากแล้วมีประสบการณ์หลายสิ่งหลายอย่างและแน่นอนว่าฉันจะไม่ผลักเธอลงไปในหลุม ”
ความรู้สึกแปลกๆที่ไม่สามารถจินตนาการนั้นได้หลั่งออกมาจากหัวใจของถังซิ่ว เมื่อได้ยินคำพูดของฮั่นชิงหวู, เขาได้รับการยกย่องว่าเป็นสัตว์ประหลาดเฒ่าอย่างแท้จริงในดินแดนแห่งนิรันดร์แต่เขากลับถูกเรียกว่ายังเป็นเด็กโดยฮั่นชิงหวู , จริงๆแล้วใครกันแน่ที่เด็กกว่ากัน ?
อย่างไรก็ตามเขายังรู้สึกว่าคำแนะนำของฮั่นชิงหวูนั้นเพื่อประโยชน์สำหรับตัวเขาเองอย่างแท้จริง หากว่าฮูฉิวเชงเป็นคนพูดกับเขาแบบนี้นั้นเขาคงจะเดินออกไปแล้ว
“ถังซิ่วเป็นเพราะนักเรียนในห้องขาดวินัยใช่หรือไม่ ? และมันส่งผลต่อการเรียนหรือการบ้านของเธอใช่หรือไม่? หรือว่ามันเกิดจากการกลั่นแกล้งโดยเพื่อนร่วมชั้นของเธอ? ”
ฮั่นชิงหวูรู้สึกเหมือนได้รับการเตือนจากบางสิ่งบางอย่าง ในขณะที่เธอถามเขาด้วยท่าทางเต็มไปด้วยความวิตกกังวลเนื่องจากเธอเห็นว่าถังซิ่วนั้นเอาแต่เงียบเพียงเท่านั้น
“ครูฮั่น การตัดสินใจของผมนั้นถือเป็นที่สิ้นสุดแล้ว และที่ผมมาวันนี้ก็เพื่อที่จะแจ้งให้คุณทราบเท่านั้น ไม่ว่าคุณจะยอมรับหรือไม่ หลังจากที่ผมพูดกับคุณผมก็จะยังคงไม่มาเรียนเหมือนเดิม ! ถ้าคุณไม่ยอมให้ผมไป ผมก็จะไปคุยกับอาจารย์ใหญ่ ถ้าเขายังไม่ยอมให้ไปอีก ผมก็จะย้ายไปเรียนที่โรงเรียนอื่น โปรดทำความเข้าใจกับความลำบากใจของผมด้วยเถอะ ”
ถังซิ่วพูดทิ้งท้ายไว้อย่างรวดเร็ว เพราะเขารู้สึกว่าการพูดคุยกับฮั่นชิงหวูนั้น เขาคงจะไม่สามารถที่จะเปลี่ยนความคิดเธอได้
ฮั่นชิงหวูตกใจและสั่นเทาอย่างเห็นได้ชัดกับคำพูดของถังซิ่ว เธอไม่เคยคิดเลยว่าเขาจะพูดกับเธอด้วยท่าทางเย็นชาแบบนั้น ท่าทางของเขานั้นทำให้เธอมีความรู้สึกแปลกๆที่ไม่คุ้นเคยเกิดขึ้นในใจ (ทีหลังอย่าขัดใจผัวหละ 5555 )
ฮั่นชิงหวูถูกแช่แข็งด้วยคำพูดของถังซิ่วและไม่ได้ขยับแม้แต่น้อย แม้ว่าถังซิ่วจะออกจากออฟฟิศของเธอไปเป็นเวลานานแล้ว
“ลูกพี่ ! ในที่สุดนายก็กลับมา ! ฉันรอคอยนายเกือบทั้งวัน ทำไมนายถึงได้หายตัวไปล่ะ? นายกำลังทำให้ทุกคนต้องกังวลเรื่องความปลอดภัยของนายนะ ! ”
เมื่อถังซิ่วเพิ่งเข้าห้องเรียนเขาก็เจอกับหยวนชูหลิงที่เพิ่งกลับออกมาจากห้องน้ำ
หยวนชูหลิงคว้าและยึดแขนของถังซิ่ว อย่างแนบแน่นพร้อมด้วยการแสดงออกที่อบอุ่นและน่ารัก
“เฮ้ เจ้าอ้วน อย่าทำเรื่องน่าขยะแขยงสิ, จะได้ไหม ? เราทั้งคู่รู้ว่าเราเป็นเพื่อนตายกัน แต่ถ้าคนอื่นที่ไม่รู้จักมิตรภาพของพวกเรามาเห็นเข้า ,พวกเขาจะเรียกเราว่า เกย์ นายรู้ไหม ”
ถังซิ่วคลายออกจากฝ่ามือของหยวนชูหลิง ขณะที่เขายิ้มและพูดแกล้งเขา
“ให้ตายเถอะพระเจ้า! ลูกพี่ ! นายจะดูถูกฉันแบบนี้ได้อย่างไร? แต่ฉันจะยอมแปลงเพศเพื่อนาย ถ้านายต้องการละก็นะ ! ”
ตอนแรกหยวนชูหลิงทำเสียงดังแปลกๆตามมาด้วยเสียงหัวเราะคิกคักในโทนเสียงต่ำ
” ไปตายซะไป๊ !”
ถังซิ่วตะโกนกลับไปหาเขาอย่างอารมณ์ดี ในขณะที่เขาคว้ากระเป๋าเรียนบนโต๊ะและเดินออกไป
“เฮ้ ชั้นเรียนกำลังจะเริ่มแล้ว ! ทำไมนายถึงออกไปข้างนอกหละ เป็นไปได้มั้ยว่านายจะขอลาอีกแล้วหรอ ? ”
หยวนชูหลิงรู้สึกท้อแท้เมื่อได้เห็นการกระทำของถังซิ่ว
“ฉันรังเกียจนาย ฉันควรจะออกไปข้างนอกและอยู่ห่างจากนายเพื่อให้อาการดีขึ้น นายคิดว่าฉันไม่ควร ? ”
ถังซิ่วโบกมือของเขาไปที่หยวนชูหลิงพร้อมหยุดเดิน
ใบหน้าของหยวนชูหลิงหงุดหงิดเล็กน้อยเมื่อได้ยิน ในขณะที่ดวงตาของเขายังสัมผัสกับความรู้สึกสับสนและงงงวย เขาไม่ค่อยรู้หรือไม่ว่าถังซิ่วกำลังพูดความจริงหรือแค่ล้อเล่นกับเขา (โอ๋เอ๋ อ้วนขี้งอล)
ในช่วงถัดไป ใบหน้าของหยวนชูหลิงก็ปรากฏรอยยิ้มและหัวเราะขึ้น เพราะเมื่อถังซิ่วเดินมาถึงประตูห้องเรียน เขาหยิบลูกบาสเก็ตบอลจากกระเป๋านักเรียนของเขาและโยนมันที่เขา
“เจ้าอ้วน นี่คือของขวัญวันเกิดของนาย ฉันหวังว่านายจะชอบมัน”
เป็นความจริงที่ว่าเหตุผลที่ถังซิ่วมาโรงเรียนวันนี้ก็เพื่อจะมาลาพัก แต่เหตุผลที่แท้จริงของเขาก็คือ เขาก็จำได้ว่าวันนี้เป็นวันเกิดของหยวนชหลิง,ถังซิ่วรู้สึกว่าเขาต้องพูดหรือหรือทำอะไรบางอย่างหยวนชูหลิง เพราะว่าเขานั้นเป็นเพื่อนเพียงคนเดียวของเขาที่โรงเรียน เขาได้แต่รู้สึกว่าเขาต้องให้บางสิ่งบางอย่างกับเจ้าอ้วน,จากนั้นเขาก็ซื้อของที่หยวนชูหลิงชอบเป็นอย่างมาก นั้นก็คือลูกบาสเก็ตบอลมาให้เขา
ในอีกด้านหนึ่งเมื่อฮั่นชิงหวูฟื้นตัวจากอาการที่เธอได้รับจากคำพูดของถังซิ่ว ,เธอก็รีบมุ่งไปที่ห้องเรียน เธออยากจะจับตัวถังซิ่วไว้แต่เธอไม่สามารถมาทันเขาได้ ครู่หนึ่งที่ใบหน้าของเธอเปลี่ยนไปในขณะที่ดวงตาเธอจางลงและเริ่มมีน้ำ
“ไอเวร หน้าไม่อายเอ๋ย!!! แกนี้มันเป็นเหมือนสุนัขตัวเล็กที่ไม่เห็นคุณค่า! แกไม่มีความกตัญญูต่อความปรารถนาดีของผู้อื่น ถ้าแกล้มเหลวในการสอบเข้ามหาวิทยาลัย, แกนั้นก็สมควรแล้ว ! อ๊ากกกก !!!! ”
ในมุมที่ว่างเปล่าของตึกฮั่นชิงหวูที่กำลังโกรธจนกระทืบเท้า ขณะที่เธอสาปแช่งเขาและขบฟัน
ฮั่นชิงหวูไม่ได้ตระหนักว่าทัศนคติของเธอในตอนนี้นั้นไม่เหมือนกับครูเลย แต่กลับเหมือนนักเรียนหญิงที่กำลังโกรธ
หลังจากออกจากโรงเรียนแล้ว, ถังซิ่วกำลังกังวลเรื่องปัญหาที่น่าลำบากใจ
ตอนนี้เขาสามารถที่จะบ่มเพาะวิชาเชื่อมต่อศิลปะแห่งสวรรค์ได้และเขาก็ยังมีการเพิ่มความแข็งแรงของร่างกายเขาเช่นเดียวกับการมีวัสดุสำหรับสร้างน้ำยาปรับสภาพร่างกาย แต่เขาควรจะไปที่ไหนเพื่อสร้างน้ำยานั้นและนำมาใช้หละ ?
การสร้างน้ำยาปรับสภาพร่างกายจะทำให้เกิดการส่งเสียงครั้งใหญ่ และถังซิ่วไม่ต้องการถูกเข้าใจผิดว่าเป็นผู้ก่อการร้ายโดยคนอื่นและถูกจับกุม ในขณะที่หลังจากใช้น้ำยาปรับสภาพร่างกายนั้น เขาต้องเก็บตัว และจะใช้เวลาอย่างน้อย 2-3 วันหรือ 10 ถึง 15 วัน ภายใต้สถานการณ์นี้ เขาจะต้องไม่ถูกพบโดยใคร
ถ้าเป็นในดินแดนแห่งนิรันดร์, ถังซิ่วจะไม่ต้องปวดหัวเพื่อแก้ปัญหานี้ แต่ในโลกนี้มันกลายเป็นปัญหาใหญ่
“ส้นตีนเอ๋ย ! ถ้าฉันมีที่ดินและคฤหาสน์ของตัวเองในย่านชานเมืองนี้ มันคงจะไม่เป็นปัญหาหรอก “สถานที่ที่มีเส้นชีพจรวิญญาณในหมู่บ้าน เขาล้อมนั้นได้แว๊บเข้ามาในสมองของเขาทันที แต่เขาจำได้ว่าเขาได้พบกับวัยหนุ่มที่เป็นลูกคนรวยหลายคน ดังนั้นเขาจึงได้แต่รู้สึกกังวล
ถังซิ่วจมไปกับปัญหานี้มากเกินไป จนถึงขั้นที่เขาไม่ได้สังเกตว่ารถออฟโรดได้วิ่งฝ่าไฟแดงมาอย่างรวเร็ว
ทันใดนั้นเสียงเบรกที่แหลมคมได้แทงหูของเขา ทำให้เขาตื่นจากความคิดขึ้นอย่างฉับพลัน
ในช่วงเวลาสั้นๆ ถังซิ่วนั้นตื่นตระหนกมากขณะที่ Land Rover สีดำแทบที่เกือบจะชนเขาถ้าไม่ได้เหยียบเบรค
“เย็* แ* ! ไอแม่เย็* ! แกอยากจะตาย? แกตาบอดหรืออะไร? เหี้*เอ้ย ถ้าแกตาย แกก็สมควรแล้ว!
“แกต้องการที่จะแกล้งถูกชนและเรียกค่าชดเชยใช่ไหม ไอพังค์ ? แกนั้นสมควรที่จะถูกชนถ้าแกต้องการจะแกล้งเพื่อขอค่าเสียหาย ! แต่พ่อแกคนนี้ ไม่เชื่อว่าแกถูกชนและจะไม่ให้เงินใดๆกับแก !
“เหี้*เอ้ย ! ฉันโชคร้ายจริงๆ! นี้ถ้าฉันตอบสนองสายเกินไปฉันคงจะได้เห็นเลือดแล้วในวันนี้ และแน่นอนว่าจะสูญเสียการเล่นการพนัน! โชคดีที่ฉันเพิ่งเห็นปฏิทินสีเหลืองก่อนที่ฉันจะออกไปข้างนอกและคอยเตือนตัวเองตลอดเวลา! ”
เมื่อถังซิ่วได้ยินเสียงเบรกฉุกเฉิน มันก็เหมือนกับระเบิดดังขึ้นในใจของเขา ความทรงจำอันแสนเจ็บปวดจากอุบัติเหตุรถยนต์ปรากฏขึ้นอย่างฉับพลัน เขาไม่สามารถทนรับความเจ็บปวดนี้ได้ ทำให้หน้าของเขาบิดเบี้ยวอย่างรุนแรง เหงื่อท่วมออกมาจากหน้าผากของเขา เขาไม่ได้ได้ยินคำสาปแช่งจากคนขับรถเลยแม้แต่น้อย
“ไอพังค์ อย่าทำเป็นใบ้! ฉันได้ติดตั้งกล้องวิดีโอสำหรับขับขี่ไว้แล้ว ฉันจะพาแกไปที่โรงพยาบาลเพื่อตรวจร่างกายของแก! ไม่มีทางหรอกที่แกจะมีโอกาสแบล็คเมล์ฉัน! ”
เมื่อคนขับรถเห็นอาการบนใบหน้าของถังซิ่วเขาก็ตกใจในทันที เห็นได้ชัดว่าเขาไม่กล้าที่จะพูดจาโหดมากเช่นก่อนหน้านี้ และดูเหมือนจะสูญเสียความดุร้ายและอ่อนแอลง
นี้เป็นเวลาช่วงที่การจราจรคับคั่งที่สุด ขณะที่เกิดเหตุนี้ รถ land rover ได้ถูกล้อมรอบโดยฝูงชนทันทีและทำให้การจราจรจะแออัดยิ่งกว่าเดิม
เมื่อฝูงชนที่ล้อมรอบเห็นว่าร่างกายของถังซิ่วกำลังเหงื่อออกพร้อมกับการกระตุก พวกเขาก็คิดว่าเขาโดนชนอย่างรุนแรง, ในเวลานี้ฝูงชนได้โกรธจัดเมื่อพวกเขาได้ยินคำสาปแช่งดังกล่าวและท่าทีออกคำสั่งของคนขับ
” เย็*แม่มึงสิ…..รวยแล้วเก๋าหรอ ? ”
“ฮึ! ไอนี่มันเป็นลูกหลานคนรวย ! ทุกคน ! ช่วยกันถ่ายภาพและอัปโหลดไปบนอินเทอร์เน็ต ดังนั้นทุกคนสามารถค้นหาตัวตนของมันได้! ”
“อะไรวะเนี้ย ! มันอายุน้อยกว่า 20 ปีแต่กลับขับรถราคากว่าล้านหยวน! ใครจะไปรู้ว่าเขาได้รถนี่มายังไง บางทีพ่อแม่ของเขาคงโกงกินและรับสินบน ! ”
คนขับรถ Land Rover กลัวและตื่นตัวเมื่อได้ยินเสียงตะโกนของผู้ชม
คนขับของ Land Rover ชินกับการข่มขู่และกดขี่คนอื่นด้วยอำนาจและอิทธิพลของเขา รวมไปจนถึงการสาปแช่งถังซิ่วอย่างหยิ่งยโส, ผลก็คือเขาลืมไปโดยสิ้นเชิงว่ามีผู้คนจำนวนมากอยู่ในบริเวณโดยรอบ ในขณะที่ฝูงชนก็เหมือนกันกับถังซิ่วคนที่ด้อยโอกาสและชนชั้นล่าง คนเหล่านี้มักเห็นใจคนอื่นๆ ที่อ่อนแอและด้อยโอกาสในสังคม
หากว่าคนขับของ Land Rover ได้แสดงความจริงใจและให้เงิน เขาอาจจะออกจากที่นี้ได้ทันทีด้วยซ้ำ แต่เขาสาปแช่งและพร้อมแสดงท่าทางหยิ่งยโสซึ่งทำให้ประชาชนโห่ร้องขึ้นด้วยความรังเกียจ
“ซางหยงจิน นายบอกว่านายสามารถเปลี่ยนอารมณ์ที่ร้อนของนายได้ เขายังไม่ได้เรียกร้องค่าเสียหายเลย แม้ว่าเขาต้องการเงิน นายก็สามารถให้เขาได้และปัญหาก็จะจบ แต่ถ้านายช้าเรื่องหมู่บ้านเขาล้อม ไม่ว่านายจะมีเงินเท่าไหร่มันก็จะไม่พอ! ”
เมื่อคนขับของ Land Rover ถูกขังอยู่ในช่วงเวลาที่น่าอึดอัดและยากลำบาก เสียงที่ชัดเจนและสดใสก็โผล่ออกมาข้างหลังเขา คนขับของ Land Rover รู้สึกราวกับว่าในที่สุดเขาก็จับฟางในเส้นชีวิตของเขาและดูผ่อนคลาย
“เป็นนายนั้นเอง?!!”
“เป็นนายนั้นเอง!!!”
ถังซิ่วที่ตื่นขึ้นมาจากความทรงจำที่เจ็บปวดที่สุด จากนั้นเขาก็เห็นชายหนุ่มคนหนึ่งที่มีเสื้อลายดอกไม้ที่อยู่หลังคนขับของ Land Rover เขาไม่สามารถช่วยได้ พร้อมตะโกนเรียกด้วยความประหลาดใจ
เกือบจะในขณะเดียวกันที่ถังซิ่วได้จำถึงวัยรุ่นที่นั่งอยู่หลังรถ land rover และวัยรุ่นคนนั้นก็จำเขาได้เช่นกัน
