…………………………………………………………………………………………………………………………………………………………………
ที่ห้องอาหารหลงที่มีมังกรสองตัวกำลังขดอยู่กลางห้องโถงนั้นสามารถเห็นถึงความหรูหราตั้งแต่ที่ไกลๆ ด้านนอกของมันก็มีหน่วยรักษาความปลอดภัยรูปร่างกำยำยืนอยู่ถึงสี่คนพร้อมกับพนักสาวต้อนรับสาวสวยที่กำลังยิ้มอยู่ขณะที่เธอกำลังต้องรับแขกระดับวีไอพี
ที่หน้าประตูทางเข้า
เต็มไปด้วยรถหรูหราเต็มไปหมดแต่เมื่อเห็นว่ามีรถแท็กซี่แล่นมาจอดตรงนี้นั้นก็ได้กลายเป็นจุดสนใจของคนทั้งหมดในทันที
ถังซิ่วได้ลงมาจากรถพร้อมกับเฉินเหว่ยที่ท่าทางแปลกๆขณะที่เดินไปที่หน้าทางเข้าแล้วพูดว่า
“ขอโทษทีฉันลืมเอาบัตรสมาชิกมา ”
พนักงานต้อนรับสาวสายเองก็ทำท่าทางขอโทษออกมาพร้อมพูดว่า
“ท่านค่ะ ที่นี่จำเป็นต้องแสดงบัตรสมาชิกทุกคน ยกเว้นว่าคุณเป็นลูกค้าประจำของที่นี่ คุณ………”
ท่าทางของเฉินเหว่ยนั้นเปลี่ยนไปทันที หน้าตาของเธอนั้นกลายเป็นน่าเกลียดอย่างรวดเร็ว เธอกำลังข่มใจตัวเองไม่ให้หันหลังเดินกลับออกไป
น่าขายหน้า!
นี่มันน่าขายหน้าเกินไปแล้ว !
เพราะว่าเธอได้ตระหนักว่าถังซิ่วไม่ได้มีบัตรสมาชิกของที่นี่และต้องการที่จะหลอกลวงเพื่อเข้าไปในนั้น
คิ้วของถังซิ่วขมวดเข้าหากันก่อนที่จะมองไปที่หน่วยรักษาความปลอดภัยทั้งสี่คนที่เขาเคยพบ เขาได้โบกมือให้แก่พวกเขาแล้วพูดว่า
“พวกนายมานี่”
หน่วยรักษาความปลอดภัยที่ได้เห็นว่าถังซิ่วกำลังโบกมือเรียกอยู่นั้นก็ได้เดินเข้ามาแล้วพูดอย่างนอบน้อมว่า
“คุณถัง มีเรื่องอะไรให้เรารับใช้งั้นหรอครับ?”
ถังซิ่วได้พูดออกมาว่า
“บอกเธอไปว่าฉันเป็นลูกค้าประจำของที่นี่”
หน่วยรักษาความปลอดภัยก็ได้มองไปที่พนักงานต้อนรับก่อนที่จะพูดว่า
“คุณถังนั้นมาที่นี่บ่อยๆและเป็นแขกผู้ทรงเกียรติของเรา เขายังเป็นเพื่อนของนายน้องหลงเช่นกัน”
ท่าทางของพนักงานต้อนรับเปลี่ยนไปทันทีก่อนที่เธอจะพูดออกมาด้วยความเคารพว่า
“คุณถัง ต้องขออภัยสำหรับเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ เชิญค่ะ”
ถังซิ่วได้พยักหน้าขณะที่มองไปที่ท่าทางงงงวยของเฉินเหว่ย เขาได้ก้าวเท้าเข้าไปข้างในทันที
เฉินเหว่ยเองก็ไม่คิดเลยว่าสถานการณ์จะกลับกันถึงขนาดนี้ เขามองไปที่ถังซิ่วอย่างไม่อยากจะเชื่อก่อนที่จะรีบวิ่งตามเขาไป
“สวรรค์ ที่นี่มันช่างหรูหราเกินไปหรือเปล่า ? นี่มันหรูยิ่งกว่าโรงแรมห้าดาวตั้งหลายเท่า ถังซิ่ว นายเป็นสมาชิกของที่นี่จริงๆงั้นหรอ ? ”
เฉินเหว่ยได้มองไปรอบๆก่อนที่จะถามออกมาด้วยท่าทางสงสัย
ถังซิ่วได้ตอบกลับไปว่า
“หากว่าฉันไม่ใช่สมาชิกของที่นี่แล้วเธอคิดว่าเราจะสามารถเข้ามาได้งั้นหรอ ? ”
เฉินเหว่ยเองก็ได้ถามออกมาด้วยความรู้สึกสงสัยว่า
“แต่คนขับรถแท็กซี่บอกว่าคนที่จะเป็นสมาชิกของที่นี่ได้จะต้องเป็นคนที่มั่งคั่งและมีอำนาจ แล้วนาย….”
ถังซิ่วได้แสยะออกมาแล้วพูดว่า
“เธอคิดว่าฉันไม่ใช่คนใหญ่คนโตงั้นหรอ ? ”
เฉินเหว่ยได้พูดออกมาด้วยท่าทางหงุดหงิดว่า
“คนใหญ่คนโตบ้าอะไรห๊า ? อย่างมากก็แค่นักเรียนดีเด่นเท่านั้นแหละ !”
ถังซิ่วส่ายศีรษะด้วยรอยยิ้ม
“สมองเธอน่าจะมีปัญหาอย่างแท้จริง อ๊า ช่างมันเถอะนอกจากปากที่ไวของเธอแล้วฉันก็ไม่ได้คาดหวังว่าเธอจะมีสมองอยู่แล้ว ไปกันเถอะ ! ”
เฉินเหว่ยได้มองไปที่ถังซิ่วด้วยความโกรธแต่ก็พบว่าเขาไม่ได้สนใจเธอแล้วพร้อมกับเข้าไปข้างในทันที เธอก็ทำได้เพียงแค่ระงับอารมณ์โกรธเอาไว้แล้วเดินตามเขาไป
ห้อง presidential suite ! ถังซิ่วไม่ต้องการมันเพราะว่าเขาคิดว่าแค่ห้องส่วนตัวก็น่าจะเพียงพอต่อการสร้างความบันเทิงให้เธอแล้ว ยิ่งไปกว่านั้นคือมันมีราคาที่สูงเสียดฟ้าเขาจึงไม่ต้องการที่จะใช้จ่ายเงินมากมายนัก
“หรูหรา ! โครตจะหรูหรา !!! นี่มันกว้างเกินไปแล้ว นอกหน้าต่างนี่เราสามารถมองเห็นเมืองๆนี้ได้เกือบครึ่งเมืองเลยนะ !”
ถังซิ่วได้แต่ส่ายศีรษะของเขาพร้อมกับมองไปที่พนักงานที่กำลังอมยิ้มอยู่และพูดว่า
“เอาชุดพิเศษมาให้เรา ขอเป็นเนื้อและปลาพร้อมซุปด้วย ”
“ค่ะ โปรดรอสักครู่ ”
พนักงานได้เดินออกไปจากห้องพร้อมนำชามาเสิร์ฟโดยทันที
เฉินเหว่ยที่กำลังมองออกไปยังทิวทัศน์ด้านนอกนั้นก็ได้ถอนหายใจออกมา
“เกิดเป็นคนรวยนี่มันดีจริงๆ อ๊า ! หากว่าป้าคนนี้ไปได้ไม่ดีก็แค่หาสามีรวยๆเท่านั้น ทุกๆวันก็อยู่แบบสบายๆ ร้องเพลงไปวันๆ”
ถังซิ่วได้พูดออกมาด้วยรอยยิ้มว่า
“ฉันรับประกันเลยว่าเธอจะต้องรับผิดชอบชีวิตของตัวเองไม่ได้อย่างแน่นอนเมื่อถูกผู้ชายของเธอทุบตี”
“นายนั่นแหละที่รับผิดชอบตัวเองไม่ได้ ! อ่อใช่ ห้องน้ำอยู่ไหน ? ก่อนที่จะทานอาหารฉันจะไปแต่งหน้าเสียหน่อย”
เฉินเหว่ยได้ตอบโต้ทันทีก่อนที่เธอจะถามออกมา
ถังซิ่วได้ตอบกลับไปว่า
“เดินไปถามพนักงานข้างนอกได้เลยแล้วพวกเขาจะนำทางเธอเอง”
“ดี !”
เฉินเหว่ยได้ปฏิบัติตามพร้อมกับเดินออกไปด้านนอกนั้น
หลังจากผ่านไป45นาที เสียงเรียกเข้าของโทรศัพท์ถังซิ่วก็ดังขึ้นแต่เมื่อเขาหยิบมันออกมาดูนั้นก็ถึงกับงงงวยและขมวดคิ้วทันทีเพราะเจ้าของหมายเลขนั้นคือเฉินเหว่ย
“อย่าบอกนะว่าเธอไม่ได้เอาแพมเพิสคนแก่เข้าไป ? บอกไว้ก่อนเลยนะว่าฉันเป็นสุภาพบุรุษและไม่มีทางเข้าไปในห้องน้ำผู้หญิงโดยเด็ดขาด !”
ถังซิ่วอดไม่ได้ที่จะหยอกล้ออกมา
“ถัง…..ถังซิ่ว ฉันได้สร้างปัญหาใหญ่แล้ว !นายมาช่วยฉันทีสิ”
เสียงที่หวาดกลัวของเฉินเหว่ยได้ถูกส่งผ่านมาทางปลายสาย
ท่าทางของถังซิ่วเปลี่ยนเป็นเยือกเย็นโดยทันทีก่อนที่เขาจะถามออกมาว่า
“เกิดอะไรขึ้น? ตอนนี้เธออยู่ที่ไหน ? ”
เฉินเหว่ยได้ตอบกลับไปว่า
“ที่ทางเดินข้างหน้าห้องน้ำ …..ฉัน ..ก่อนหน้านี้ฉันได้ทำกระถางบอนไซแตกใส่ชายคนหนึ่งและอีกฝ่ายก็จะให้ฉันจ่ายเงิน”
ถังซิ่วได้ตอบกลับไปว่า
“เธอรออยู่ที่นั่นแหละ ฉันกำลังไป”
เมื่อวางสาย ถังซิ่วก็ได้ลุกออกไปจากห้องอย่างรวดเร็วพร้อมกับถามทางไปห้องน้ำโดยทันที
“จ่ายมาซะ เสื้อฉันราคา58000 รองเท้า 26000 รวมทั้งหมดเป็น84000 ขาฉันเองก็รู้สึกเจ็บมากเพราะงั้นเธอต้องเสียค่ารักษาให้ฉัน ฉันจะขอเรียก16000ก็พอ รวมทั้งหมดเป็น100000หยวน หากว่าไม่สามารถจ่ายได้ก็คงไม่จบแค่ที่เธอโดนตบเท่านั้นหรอกนะ !”
เสียงที่ฟังดูหยิ่งผยองได้ดังอยู่ที่ทางเดิน
“รอสักครู่ได้ไหม เพื่อนของฉันกำลังมาที่นี่ ?”
เฉินเหว่ยได้ตอบกลับไปด้วยท่าทางหวาดกลัว
“อะไร ฉันบอกเธอไว้เลยว่าต่อให้เป็นเทพองค์ไหนจุติลงมาก็ไม่สามารถช่วยเธอได้หรอก วันนี้เธอจะต้องเสียเงิน ”
ท่าทางของชายคนนั้นก็ยังคงโอหังอยู่เช่นเคย
ถังซิ่วที่อยู่ห่างออกไปไม่ไกลนั้นได้มองไปที่รูปลักษณ์ของฝ่ายตรงข้ามและสิ่งที่ไม่คาดคิดก็เกิดขึ้นเพราะเขาเองก็ได้เคยสั่งสอนชายคนนี้ไปแล้ว
“โอ้อวดดีหนิ ฉันเองก็อยากจะเห็นเหมือนกันว่าจะเกิดนอะไรขึ้นหากเธอไม่ยอมจ่ายเงิน ”
ถังซิ่วได้พูดขึ้นเสียงดังขณะที่เขากำลังเดินเข้ามา
ฮูหว่านจุนที่กำลังโกรธหนักอยู่นั้นได้หันหน้ามาโดยทันทีก่อนที่จะเห็นรูปร่างของถังซิ่ว ทันใดนั้นนัยน์ตาของเขาก็หดเล็กลงโดยทันทีพร้อมกับท่าทางที่หวาดกลัวเริ่มปรากฏขึ้นในสายตาของเขา เขาได้ยินเรื่องของซางดี่ขวินและซางหยงจินมาแล้วแม้กระทั่งพวกเขาเองก็ได้ร่วมมือกันแต่ตอนนี้ยังไม่รู้เลยว่าพวกเขาหายตัวไปอยู่ที่ไหนแล้ว เขาคิดว่าเรื่องเหล่านี้น่าจะมีความเกี่ยวข้องกับถังซิ่ว
“เป็นนายได้ไง ? ”
ถังซิ่วได้แสยะออกมาว่า
“ทำไมถึงเป็นฉันไม่ได้ ? เธอเป็นเพื่อนของฉันและฉันได้ยินมาว่ามีใครบางคนสร้างปัญหาให้เธอ ”
ฮูหว่านจุนที่ปกติจะพึ่งพาแต่อำนาจของตระกูลนั้นรู้ดีว่าถังซิ่วมีพลังรบที่แข็งแกร่งเป็นอย่างมากแต่เพื่อไม่ให้เขาเสียหน้าจึงพูดขึ้นว่า
“ก็แล้วทำไมล่ะ ? คนที่ผิดไม่ใช่ฉันแต่เป็นเธอเพราะเธอได้ทำให้กระถางนั่นตกใส่ฉันและการที่จะเรียกเงินจากเธอนั้นเป็นเรื่องที่ยุติธรรมแล้ว”
ถังซิ่วก็ได้พูดออกมาอย่างราบเรียบว่า
“ต้องการเงินเท่าไหร่ ฉันจะจ่ายเอง”
ฮูหว่านจุนจ้องมองไปที่เฉินเหว่ยก่อนที่จะพูดออกมาอย่างมีความสุขว่า
“100000หยวน”
ถังซิ่วได้หยิบบัตรเงินสดออกมาทันทีพร้อมกับยื่นให้แก่ฮูหว่านจุนแล้วพูดว่า
“ในบัตรนี้มีเงินอยู่ล้านหยวน ฉันชดใช้ให้นายสิบเท่า นายพอใจไหม ? ”
ฮูหว่านจุนจ้องมองอยู่ครู่หนึ่งก่อนที่จะคิดว่าถังซิ่วกลัวเขา จากนั้นเขาก็ยิ้มออกมาพลางพยักหน้าแล้วตอบว่า
“ช่างมันเถอะ ฉันไม่ถือสา !”
ถังซิ่วได้พูดต่อว่า
“นายพอใจแล้วแต่ฉันยังไม่พอใจ หากว่าฉันเดาไม่ผิดคนที่เป็นคนตบเธอน่าจะเป็นนายใช่ไหม ? ร่างกายของเพื่อนฉันนั้นล้ำค่ายิ่งกว่าทองคำ หากว่าใครทำให้ขนสักเส้นบนตัวเธอร่วงฉันก็จะไม่ปล่อยไปอย่างแน่นอนไม่ต้องพูดถึงการที่เธอถูกตบเลยดังนั้นนายก็จะต้องจ่ายค่ารักษาพยาบาลเธอเช่นกัน ”
รอยยิ้มบนใบหน้าของฮูหว่านจุนหายไปทันที เขามองไปที่ถังซิ่วและบัตรเงินสดในมือของตัวเองด้วยความไม่อยากจะเชื่อก่อนที่จะตะโกนออกมาว่า
“ถ้าไม่ให้แล้วนายจะฆ่าฉันงั้นหรอ ? ”
ถังซิ่วได้แสยะออกมาว่า
“หากว่าฉันจะฆ่านายจริงๆตอนนี้ศพของนายก็น่าจะลอยอยู่แถวๆมหาสมุทรแปซิฟิกแล้ว ฉันจะให้โอกาสนายได้ชดใช้ค่าเสียหายให้เพื่อนของฉันและจบเรื่องนี้ลงแต่หากว่าไม่ฉันก็จะไม่ปล่อยนายไปแน่นอน!”
ท่าทางของฮูหว่านจุนได้เปลี่ยนไปก่อนที่มองไปที่ห่างไกลพร้อมกับถามออกมาว่า
“นายต้องการเงินเท่าไหร่ ? ”
ถังซิ่วได้ตอบกลับไปว่า
“11ล้านหยวน”
“เฮื้อก……”
ใบหน้าของฮูหว่านจุนได้ซีดลงทันทีส่วนเฉินเหว่ยเองก็กำลังเต็มไปด้วยความรู้สึกไม่อยากจะเชื่อ
ถังซิ่วได้พูดต่อว่า
“ฉันจะให้เวลานายหนึ่งชั่วโมงและหากว่านายยังไม่เอาเงินมาให้ฉันรับประกันได้เลยว่าตระกูลของนายจะหายไปจากเมืองนี้เหมือนกับตระกูลซางอย่างแน่นอน จำคำขู่นี้ไว้ให้ขึ้นใจล่ะ ”
เมื่อพูดจบถังซิ่วก็ได้จับข้อมือของเฉินเหว่ยพร้อมกับนำเธอกลับมายังห้องอาหาร
เฉินเหว่ยที่กำลังโดยลากอยู่นั้นไม่ได้ขัดขืนแม้แต่น้อย เธอรู้สึกอบอุ่นภายในหัวใจของเธอแต่ภายในความรู้สึกอบอุ่นนั้นก็ยังมีความรู้สึกถึงอันตรายเช่นกัน
กลับมาที่ห้องอาหาร
เฉินเหว่ยที่ท่าทางซีดเซียวนั้นได้ถามออกมาว่า
“ถังซิ่ว นายคิดว่าเขาจะยอมจ่ายงั้นหรอ ? เมื่อกี้นายเพิ่งจะให้เขาไปล้านหยวนนะ ! ล้านหยวน !”
ถังซิ่วได้พูดออกมาอย่างสงบว่า
“เขาไม่กล้าที่จะไม่ให้หรอกแต่ฉันก็หวังจริงๆที่เขาจะไม่ให้”
เฉินเหว่ยได้กลืนน้ำลายของเธอกลับลงไปพร้อมกับไม่ได้พูดอะไรออกมาอีกเลย
ตรงทางเดิน
ฮูหว่านจุนที่กำลังกำบัตรเงินสดอยู่นั้นก็รู้สึกเหมือนว่ามันเป็นมันเผาร้อนๆที่อยู่ในมือ ก่อนหน้านี้เขาไม่ได้สนใจคำขู่ของถังซิ่วแม้แต่น้อยแต่หลังจากที่ได้ยินเขาพูดถึงตระกูลซางแล้วนั้นก็ทำให้เขารู้สึกหวาดกลัวและสั่นสะท้านโดยทันที อย่าบอกนะว่าที่ตระกูลซางล่มสลายนั้นเป็นเพราะถังซิ่ว ?
