GOS ตอนที่ 134 – จนกว่าเธอจะตกลง

 

“เน่ซามะ …”*(ท่านพี่)

 

“ชายคนนั้น … ”

 

เหงื่อเย็นเยียบผุดขึ้นเต็มหน้าผากน้องสาวทั้งสองคนของแฮนค็อก ก่อนที่พวกเธอจะค่อยๆล่าถอยกลับไปอยู่ข้างๆแฮนค็อก พลางจ้องมองไปยังโรจาที่ยืนอยู่บนเรือรบด้วยความตื่นตระหนก

 

โรจายังคงยืนอยู่ตรงนั้นพร้อมกับค่อยๆเรียกจิตคุกคามของเขากลับมาอย่างช้าๆ ก่อนที่จะเหลือบมองลงมายังแฮนค็อกที่อยู่เบื้องล่างแล้วกล่าวอย่างแผ่วเบาว่า

 

“ตอนนี้พอใจแล้วรึยัง?”

 

โรจานั้นชื่นชมในตัวแฮนค็อก ไม่ว่าจะเป็นเสน่ห์หรือนิสัยของเธอ เขาจำได้ดีจากในความทรงจำว่ามันสมบูรณ์แบบขนาดไหน แต่จุดเดียวที่เป็นปัญหาก็คือแฮนค็อกนั้นดื้อรั้นมากเกินไป

 

อายุของแฮนค็อกในเวลานี้คือ 19 ปี ซึ่งมันน้อยกว่าอายุของเขาในโลกใบนี้ 1 ปี โดยทั่วไปแล้วมันก็แทบจะไม่แตกต่างกัน ดังนั้นโรจาจึงขบคิดและได้ข้อสรุปว่า หากเธอยังคงทำตัวดื้อรั้น เขาก็จะทำตัวดื้อรั้นบ้างเช่นกัน

 

แฮนค็อกจ้องมองไปยังโรจา พร้อมกับขบฟันสีเงินระเรื่อของเธอแน่น แต่ก็ไม่รู้ว่าจะกล่าวอะไรตอบกลับไปดี

 

นั่นก็เพราะว่าคำถามนี้ไม่มีคำตอบที่ทำให้ตัวเธอเองดูดีได้เลย! ไม่ว่าจะตอบว่าพอใจแล้วหรือไม่พอใจ มันก็เท่ากับแฮนค็อกได้ยอมรับว่าเธอนั้นกำลังทำตัวเป็นเด็กที่ดื้อรั้น ซึ่งเธอจะไม่ยอมให้มันเป็นแบบนั้นอย่างแน่นอน

 

“ทำไมในโลกใบนี้ถึงยังมีผู้ชายที่สามารถต้านทานเสน่ห์ของฉันได้ … ”

 

ดวงตาสีฟ้าคู่โตของแฮนค็อก อดไม่ได้ที่จะเผยให้เห็นถึงความรับไม่ได้อย่างสิ้นเชิง เนื่องจากเธอกินผลปีศาจเมโร เมโรเข้าไป ทำให้เธอสามารถควบคุมเสน่ห์ของเธอได้อย่างอิสระ ผสมผสานกับความงดงามและรูปร่างหน้าตาของเธอ … นี่เป็นครั้งแรกที่เธอต้องเผชิญหน้ากับคนที่ไม่ได้รับผลกระทบจากมัน!

 

เสน่ห์ของแฮนค็อกนั้นส่งผลกระทบต่อทุกผู้คน แต่ผลกระทบของมันก็จะแตกต่างกันออกไป อย่างเช่น ผลกระทบต่ออาโอคิยิ หรือคิซารุ ที่เป็นพลเรือเอกนั้น เสน่ห์ของเธอจะส่งผลกระทบเพียงแค่เล็กน้อยถึงเล็กน้อยมากๆเท่านั้น เนื่องจากพวกเขาใช้ฮาคิข่มพลังของเธอเอาไว้ ขนาดพลเรือเอกยังได้รับผลกระทบจากพลังของเธอ ดังนั้นเธอจึงทำใจเชื่อไม่ได้ว่าโรจาจะไม่รู้สึกอะไรเลยจริงๆ

 

“ใช่แล้ว .. เขาจะต้องใช้ฮาคิข่มพลังของฉันเอาไว้แน่ๆ”

 

แฮนค็อกพยายามที่จะคิดให้ได้ข้อสรุปออกมาแบบนี้ ถึงแม้มันจะขัดแย้งกับในตอนที่เขาโดนคลื่นรูปหัวใจของเธอไปแต่กลับยังไม่กลายสภาพเป็นหินก็ตาม

 

เพราะท่าเมโร เมโร ของเธอ .. ไม่สามารถข่มได้โดยการใช้ฮาคิ

“อยากให้ฉันไปเป็น 7 เทพโจรสลัดแล้วร่วมมือกับรัฐบาลโลกอย่างงั้นหรอ …  นั่นไม่มีทางเป็นไปได้!”

 

แฮนค็อกสูดหายใจลึก ก่อนที่จะค่อยสงบสติอารมณ์ของเธอแล้วจึงเอ่ยปากพูด

 

ได้ยินแบบนั้น โรจาจึงส่ายหัวเล็กน้อยแล้วกล่าวว่า

 

“สถานะของ7เทพโจรสลัดเป็นอะไรที่สำคัญมากๆสำหรับเธอ เพราะมันจะเป็นเกราะกำบังที่จะช่วยให้ปกป้องเกาะแห่งนี้เอาไว้ได้”

 

ในเวลานี้ ยายเนียวที่ถูกแฮนค็อกจับโยนหายไป ได้ปรากฏตัวขึ้นมาอีกครั้ง และจ้องมองไปยังโรจาด้วยความรู้สึกลึกซึ้ง แต่ก็แฝงไว้วึ่งความหวาดกลัว ก่อนที่จะหันไปหาแฮนค็อกแล้วกล่าวว่า

 

“เฮบิฮิเมะ … เขากล่าวได้ถูกต้องแล้ว … ถ้าหากเธอยังคงยืนกรานที่จะปฏิเสธตำแหน่ง 7 เทพโจรสลัด แล้วครั้งต่อไปพวกกองทัพเรือได้ส่งเรือรบมาปราบปรามพวกเรา … เกรงว่าแค่ 5 ลำก็เพียงพอที่จะทำลายเกาะของพวกเราทั้งเกาะแล้ว”

 

ยายเนียวตกตะลึงเป็นอย่างมากเมื่อเห็นว่าโรจาที่เป็นทหารเรือแต่กลับสามารถใช้ฮาคิราชันย์ได้ เธอแทบจะไม่อาจข่มใจเชื่อได้เลยจริงๆ

 

บุคคลที่ครอบครองฮาคิราชันย์ ปรากฏขึ้นในกองทัพเรือได้อย่างไร?

 

เรื่องนี้ทำให้เธอรู้สึกงงงวยเป็นอย่างมาก แต่ภายใต้สถานการณ์แบบนี้ มันคงจะไม่เป็นการดีที่เธอจะถามเรื่องนี้ออกไป แต่อย่างน้อยการครอบครองฮาคิราชันย์ก็แสดงให้เห็นว่าโรจานั้นแตกต่างจากทหารเรือคนอื่นๆ!

 

และจากในมุมมองของเธอการที่โรจาสามารถครอบครองฮาคิราชันย์อันน่าพรั่นพรึงได้ นั่นหมายความว่าเขาจะต้องไม่ใช่สุนัขของพวกรัฐบาลโลกอย่างแน่นอน! เพราะพวกสุนัขของรัฐบาลโลกนั้นไม่มีทางที่จะมีคุณสมบัติแห่งราชัน!

 

“ยิ่งไปกว่านั้น ไม่ต้องกล่าวถึงในตอนที่ทางกองทัพเรือส่งเรือรบมาปราบปรามเราถึงที่นี่ เพียงแค่ความแข็งแกร่งของชายผู้นี้เพียงคนเดียว พวกเราก็ไม่อาจต้านทานได้แล้ว”

 

ยายเนียวพยายามเกลี้ยกล่อมแฮนค็อก

 

“ต่อให้เกาะแห่งนี้จะต้องถูกทำลาย ฉันก็จะไม่มีทางไปเป็น 7 เทพโจรสลัดเด็ดขาด!”

 

แฮนค็อกสูดหายใจลึก และเผยให้เห็นถึงท่าทีที่ยากจะอธิบายได้ อาจจะเป็นเพราะเธอนั้นเป็นถึงเฮบิฮิเมะ และครอบครองฮาคิราชันย์ ซึ่งมีเพียงผู้ที่ดื้อรั้นและมีความคิดเป็นของตัวเองเท่านั้นที่จะครอบครองมันได้ เธอจึงยังคงยืนกรานที่จะปฏิเสธ … นี่คือเจตจำนงของเธอในฐานะจักพรรดินีโจรสลัด!

 

เมื่อได้เห็นความดื้นรั้นของแฮนค็อก  ที่ไม่ยอมจำนนเสียที แม้จะไม่สามารถต่อสู้กับเขาได้ก็ตาม .. มันยิ่งทำให้โรจารู้สึกชื่นชมเธอมากยิ่งขึ้นไปอีก

 

แน่นอน โรจารู้ว่า ความดื้อรั้นของเธอนั้นเป็นเพียงการเสแสร้ง แท้จริงแล้วเธอต้องการที่จะยอมรับตำแหน่งนี้ เพียงแต่เธอไม่ต้องการที่จะยอมจำนนต่อหน้าทุกคน เธอช่างให้อารมณ์ความรู้สึกราวกับนางฟ้าที่อยู่ในคราบของปีศาจอันทรงเสน่ห์ — ต้องแบบนี้สิถึงจะเหมาะสมกับตำแหน่งจักพรรดินีแห่งโจรสลัด โบอา แอนค็อกผู้แสนงดงาม!

 

อย่างไรก็ตาม

 

เวลานี้ ภารกิจของเขาคือการเดินทางมายังเกาะอเมซอนลิลลี่เพื่อทำให้แฮนค็อกกลายเป็น 7 เทพโจรสลัด ซึ่งเขาต้องทำให้ได้เพราะนี่เป็นภารกิจแรกในฐานะพลเรือโทของเขา แถมในมังงะพลเรือโทที่มาเกลี้ยกล่อมเธอยังสามารถทำได้ ดังนั้นยิ่งเป็นโรจายิ่งไม่ต้องกล่าวถึง

 

“เอาอย่างงั้นก็ได้”

 

โรจาที่ยืนอยู่บนเรือรบได้จ้องมองไปยังแฮนค็อกก่อนที่จะส่ายหัวเล็กน้อย แต่เขาก็ยิ้มออกมาเช่นกัน … มันเป็นรอยยิ้มที่แฝงไปด้วยความลึกลับ

 

“ถ้าเธอยังคงดื้อรั้น ฉันก็คงไปจากที่นี่ไม่ได้ ดังนั้นฉันจะอยู่ที่นี่กับเธอ และจะรอจนกว่าเธอจะตอบตกลง”

 

เมื่อต้องปะทะคารมกับแฮนค็อกที่ตรงกันข้ามกับเขาราวน้ำกับไฟ โรจาก็เกิดความรู้สึกบางอย่างขึ้นในจิตใจ หากจักรพรรดินียังคงแสร้งทำตัวดื้อรั้น ถ้าอย่างนั้น เขาจะมอบบทเรียนให้แก่เธอเอง!

 

สำหรับวิธีการที่โรจาจะมอบบทเรียนให้แก่แฮนค็อกนั้น มีทั้งไม้อ่อน และไม้แข็ง มีทั้งแบบนุ่มนวล และหยาบกระด้าง … เขานั้นมีตัวเลือกมากมาย!

 

“หึ!”

 

เมื่อเห็นโรจาประกาศเจตจำนงออกมาแบบนั้น เธอก็แสยะยิ้มออกมา

 

“อยากจะอยู่ก็เชิญ!”

 

เมื่อแฮนค็อกเห็นว่าโรจา ไม่มีความคิดที่จะโจมตีเธออีกต่อไป และเธอเองก็ไม่ต้องการที่จะสู้กับเขาเช่นกัน ที่เธอทำก็เพียงแค่เหลือบมองเหล่านักรบหญิงที่นอนหมดสติอยู่ทุกหนทุกแห่ง และไม่ลังเลที่จะหันหลังเดินจากไป

 

เธอไม่ได้ตอบตกลงเรื่อง 7เทพโจรสลัด และไม่ได้สนใจเลยว่าโรจาที่เป็นพลเรือโทจะอยู่ที่นี่

 

“เฮบิฮิเมะ นี่เธอ …”

 

ยายเนียวต้องการที่จะใช้ไม้เท้างูของเธอเขกหัวแฮนค็อกเสียจริงๆ แต่เธอก็เข้าใจถึงจุดยืนของแฮนค็อกดีเพราะครั้งหนึ่งเธอก็เคยเป็นถึงจักพรรรดินีของเกาะแห่งนี้เช่นกัน

 

เมื่อมองไปยังแฮนค็อกที่กำลังเดินจากไป ยายเนียวก็รู้สึกปวดหัวเป็นอย่างมากก่อนที่จะถอนหายใจออกมา แล้วหันไปมองโรจาที่ยืนอยู่บนเรือรบด้วยความระมัดระวัง

 

“เอ่อ …”

 

“สบายใจได้ ภารกิจของฉันคือทำให้แฮนค็อกเป็น1ใน7เทพโจรสลัด ไม่ใช่การทำลายล้างเกาะอเมซอนลิลลี่ แต่จนกว่าเธอจะยอมรับ ฉันจะไม่ออกไปจากเกาะแห่งนี้”

 

โรจากล่าว ขณะที่เหลือบมองไปยังเหล่าทหารที่กลายเป็นหิน

 

ผู้ใต้บังคับบัญชาของเขา ไม่อาจทนรับเสน่ห์ของแฮนค็อกได้ และทำให้เกิดความคิดชั่วร้ายขึ้นมาจิตใจ จนสุดท้ายก็กลายเป็นหิน ตอนนี้ก็ปล่อยเจ้าพวกนี้เอาไว้ก่อน ไว้รอให้เขามอบบทเรียนให้แก่แฮนค็อก จนเธอต้องยอมจำนนต่อเขาเสียก่อน แล้วค่อยสั่งให้เธอคืนสภาพพวกที่กลายเป็นหินให้ก็ได้

 

และอย่างไรเสีย เขาก็เหมาะที่จำทำอะไรคนเดียวอยู่แล้ว

 

“โอ้ ถ้าอย่างนั้นฉันจะไปเกลี้ยกล่อมเฮบิฮิเมะอีกครั้ง”

 

เมื่อได้ยินคำตอบของโรจา ยายเนียวก็ถอนหายใจออกมาอย่างโล่งอก

 

โรจาผู้ซึ่งมีฮาคิราชันย์ นั้นเป็นคนประเภทที่ยากจะคาดเดาความคิดได้ และพวกคนอื่นๆก็เช่นกัน พวกที่มีคุณสมบัติแห่งราชันมักจะมีลักษณะนิสัยเช่นเดียวกันคือ ชอบกระทำสิ่งต่างๆตามความพอใจของตนเอง

 

บางคนก็ไม่ใส่ใจสิ่งใดเลย ตัวอย่างเช่น แชงคูส ต่อให้เขาโดนสาดเหล้าใส่ เขาก็ไม่รู้สึกโกรธเลยแม้แต่น้อย ในขณะที่บางคนไม่สามารถที่จะถูกพูดจาดูหมิ่นใส่ได้แม้จะเพียงเล็กน้อย ไม่อย่างนั้นพวกเขาจะระบายความโกรธโดยการทำลายเกาะทั้งเกาะ เพียงเพื่อต้องการสนองความสะใจ!

 

แม้ว่า ยายเนียวจะถูกแฮนค็อกจับโยนออกไป จนไม่อาจเห็นสิ่งที่เกิดขึ้นบนเรือรบ แต่เธอก็สามารถเห็นได้อย่างชัดเจนว่า ความขัดแย้งระหว่างแฮนค็อกและโรจานั้นรุนแรงขนาดไหน