GOS ตอนที่ 117 – เล็ดรอด
ใบดาบฮิรุส่งเสียงหวีดหวิวอยู่ตลอดเวลา ขณะที่แขนทั้งสองของโรจาสั่นไม่หยุด อย่างไรก็ตาม ร่างของเขาก็ยังคงยืนหยัดอยู่ในจุดเดิมไม่กระเด็นถอยหลังไปเพราะแรงปะทะ
เปรี๊ยะ …
พื้นใต้ฝ่าเท้าทั้งสองของโรจาเริ่มเกิดรอยแตกร้าวดูราวกับใยแมงมุม เพราะทนรองรับแรงกดดันจากพลังของโดฟลามิงโก้ไม่ไหว
การโจมตีนี้รุนแรงเกินไป! รุนแรงจนก่อให้เกิดแรงกดดันมหาศาล!
“โชคดีที่คนอื่นๆได้ออกไปจนหมดแล้ว”
โรจาพึมพำออกมาโดยไม่ได้เหลียวหลังกับไปมองเหล่าทหารเรือใต้บังคับบัญชาของเขา นั่นก็เพราะโรจาสามารถสัมผัสถึงพวกเขาได้อย่างชัดเจนด้วยฮาคิสังเกตุ นั่นทำให้เขาค่อยรู้สึกคลายกังวลลงได้ว่าต่อให้ฐานทั้งฐานถูกแส้นี้ตวัดใส่จนแยกออกเป็นสองส่วนก็คงจะไม่มีใครได้รับบาดเจ็บ
อย่างไรก็ตาม ฉากนี้ทำให้เหล่าทหารเรือที่เฝ้ามองจากระยะไกลต่างพากันตกตะลึง! แม้พวกเขาจะรู้ว่าโรจานั้นแข็งแกร่ง แต่บางคนก็ยังคงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกเหลือเชื่อและจ้องมองภาพตรงหน้าด้วยความว่างเปล่า
ฐานทั้งฐานได้ถูกแส้ขนาดใหญ่ตวัดใส่จนแยกออกเป็นสองส่วน แต่สิ่งที่น่าตกใจยิ่งกว่า ก็คือการที่โรจาสามารถรับมือกับการโจมตีที่แข็งแกร่งของสัตว์ประหลาดตรงหน้าได้!
ในสายตาของบางคน ความแข็งแกร่งของโรจานั้นอยู่ในระดับที่เรียกได้ว่าสัตว์ประหลาด แต่ความแข็งแกร่งของโดฟลามิงโก้นั้นเรียกได้เลยว่า สัตว์ประหลาดในหมู่สัตว์ประหลาด!
“ท่านผู้บัญชาการ .. จะสามารถเอาชนะสัตว์ประหลาดที่แข็งแกร่งขนาดนั้นได้จริงๆนะหรือ?”
เหล่าทหารเรือที่เฝ้ามองดูฉากต่อสู้อันดุเดือดของทั้งสองที่รุนแรงจนเกือบจะทำให้ฐานทัพทั้งฐานพังทลายลง ขณะที่กำลังล่าถอยอยู่บนเรือรบ พวกเขาต่างพากันกลืนน้ำลายอึกใหญ่ และเกิดความคิดอันน่าหวาดกลัวขึ้นในจิตใจว่าหากพวกเขายังไม่ล่าถอยออกมา .. มันจะเกิดอะไรขึ้น?
การที่ต้องเผชิญหน้ากับสัตว์ประหลาดที่โดดเด่นในหมู่สัตว์ประหลาดด้วยกัน … ท่านผู้บัญชาการจะสามารถถ่วงเวลาจนกว่าเรือรบจากศูนย์ใหญ่จะมาถึงจริงๆน่ะหรือ?
…
ตูม ตูม ตูม–!
การปะทะกันระหว่างโรจาและโดฟลามิงโก้ส่งเสียงคำรามดังสนั่นอย่างต่อเนื่อง แม้เหล่าทหารเรือจะล่าถอยลึกเข้าไปถึงบนเกาะที่อยู่ใกล้เคียงแล้วก็ตาม แต่พวกเขาก็ยังสามารถได้ยินเสียงเหล่านั้นได้อย่างชัดเจน
โรจายืนอยู่ท่ามกลางเปลวเพลิงขนาดมหึมาที่ร้อนแรงจนส่งผลให้อุณหภูมิพุ่งสูงขึ้น แม้กระทั่งร่างกายอันแข็งแกร่งของโดฟลามิงโก้ก็ยังมิอาจต้านทานเปลวเพลิงเหล่านี้ได้โดยตรง และเลือกที่จะไม่พุ่งผ่านเปลวเพลิงไปโจมตีโรจาในระยะประชิด
แต่ด้วยพลังอันแข็งแกร่งของผลปีศาจที่เขาครอบครอง ทำให้โดฟลามิงโก้สามารถฉีกกระชากเปลวเพลิงของโรจาที่กำลังโถมลงมาได้อย่างต่อเนื่อง และโจมตีจากในระยะไกลไปยังโรจาที่มุดหัวอยู่อต่เบื้องหลังเปลวเพลิง
อย่างไรเสียโดฟลามิงโก้ก็คิดว่าเขานั้นยังคงได้เปรียบ! เนื่องจาก เดิมทีพลังปีศาจของเขานั้นไม่เหมาะที่จะใช้ในระยะประชิดอยู่แล้ว แต่มันเหมาะที่จะใช้โจมตีในระยะไกล!
สำหรับ เก็ทสึงะ เท็นโชของโรจา เขาสามารถใช้ใยแมงมุมป้องกันมันได้ ส่วนเปลวเพลิงของโรจา แม้จะร้อนแรง แต่มันก็ไม่อาจเข้าถึงตัวเขาได้เช่นกัน ดังนั้นจึงเป็นทางฝ่ายโดฟลามิงโก้ที่ค่อยๆกุมความได้เปรียบมากขึ้น มากขึ้นเรื่อยๆ และกดดันโรจาโดยการเสริมฮาคิเกราะของเขาลงไปเส้นด้ายแล้วโจมตีไปยังโรจาอย่างต่อเนื่อง
“คมดาบของแกไม่สามารถเข้าถึงตัวฉันได้ แม้กระทั่งเปลวเพลิงที่แกแสนจะภาคภูมิใจ ก็ยังไม่อาจทำอันตรายใดๆแก่ฉัน ตอนนี้แกน่าจะรู้ตัวแล้วนะ ว่าไม่มีความจำเป็นใดๆที่จะต้องต่อสู้อีกต่อไป วิชาดาบทั้งหมดของแกมันไร้ประโยชน์เมื่อเมื่อต้องเผชิญหน้ากับฉัน! … แกไม่มีโอกาสชนะในการต่อสู้ครั้งนี้!”
โดฟลามิงโก้ได้ปลดปล่อยพลังปีศาจของเขาออกไปโจมตีโรจาอย่างต่อเนื่อง แม้บางครั้งโรจาจะใช้เก็ทสึงะ เท็นโชโจมตีสวนกลับมา แต่มันก็ถูกหยุดลงด้วย ใยแมงมุมแทบทุกครั้ง
อย่างไรก็ตามดูเหมือนว่าท่าทีของโรจากลับยังคงสงบและเต็มไปด้วยความผ่อนคลาย
“จะใช่อย่างนั้น จริงๆน่ะหรือ?”
โรจาที่ในเวลานี้ดูราวกับเป็นจักรพรรดิแห่งเพลิง ได้จ้องมองไปยังโดฟลามิงโก้ที่อยู่ห่างออกไปหลายก้าวผ่านกำแพงเพลิงขนาดยักษ์
เขารู้ดีว่าพลังเปลวเพลิงในปัจจุบันนั้นยังแข็งแกร่งไม่มากพอ แม้แต่เก็ทสึงะ เท็นโชที่ปลดปล่อยออกไปด้วยมือทั้งสองข้างก็ยังไม่อาจทะลวงการป้องกันของโดฟลามิงโก้ได้ และสลายหายไปในที่สุด
แต่ … วิชาดาบของเขานั้นไม่ได้มีเพียงแค่เปลวเพลิงและเก็ทสึงะ เท็นโช!
“การอุ่นเครื่องจบลงเพียงเท่านี้”
โรจาจ้องมองไปยังโดฟลามิงโก้ ก่อนที่ดวงตาของเขาจะเป็นประกาย แล้วยื่นฮิรุออกไปยังเบื้องหน้า
“อุ่นเครื่อง ..?”
โดฟลามิงโก้จ้องมองไปยังโรจาที่จู่ๆก็ยื่นดาบออกมาเบื้องหน้า ก่อนที่เขาจะเผยให้เห็นถึงสีหน้าแปลกๆออกมา
ทันใดนั้นเอง
ฮาคิสังเกตของโดฟลามิงโก้ก็พลันสัมผัสได้ถึงพลังงานแปลกๆที่กำลังพลุ้งพล่านออกมาจาก 12ดาบชั้นเลิศที่อยู่ในมือของโรจา … มันเป็นพลังอันน่าแปลกประหลาดแต่ก็แฝงไว้ซึ่งความแข็งแกร่งและกำลังจะถูกปลดปล่อยออกมาจากใบดาบของฮิรุ!
พลังนี้ดูเหมือนจะแข็งแกร่งเสียยิ่งกว่าเปลวเพลิงและคลื่นจันทร์เสี้ยวก่อนหน้านี้อย่างสิ้นเชิง โดฟลามิงโก้คาดเดาว่ามันอาจจะเป็นพลังจากผลปีศาจที่เขาไม่รู้จัก
โรจาได้แหงนหน้าขึ้นไปมองโดฟลามิงโก้ซึ่งสูงกว่าเขาเกือบสองเท่า แต่ในเวลานี้ กลับกลายเป็นโดฟลามิงโก้เสียเองที่จู่ๆก็รู้สึกราวกับว่า เป็นเขาที่กำลังกำลังแหงนหน้ามองโรจาที่ยืนอยู่เบื้องบน!
“จงโปรยปราย เซมบงซากุระ!”
น้ำเสียงที่เกือบจะฟังดูไร้อารมณ์ได้เอ่ยออกมาจากปากของโรจา ทันใดนั้นใบดาบสีขาวราวกับหิมะของฮิรุก็พลันแปรเปลี่ยนเป็นกลีบดอกซากุระ
“เอ๋?”
เมื่อเห็นฉากนี้ ท่าทีของโดฟลามิงโก้ก็เปลี่ยนเป็นระมัดระวังทันที … หน่วยข่าวกรองของเขาที่ไปสืบเรื่องของโรจามาในก่อนหน้านี้ ไม่ได้กล่าวถึงข้อมูลของพลังแปลกๆนี่!
ดาบในมือของโรจาเห็นได้ชัดว่ามันเป็นดาบขาวฮิรุ ซึ่งถูกค้นพบโดยดองกี้โฮเต้แฟมิลี่ และโดฟลามิงโก้มั่นใจว่ามันไม่ได้มีพลังที่จะเปลี่ยนตัวเองเป็นกลีบดอกซากุระ ดังนั้นเขาจึงมั่นใจว่านี่น่าจะเป็นพลังจากผลปีศาจหรือวิชาดาบของโรจา!
กลีบดอกซากุระบนท้องฟ้า ค่อยๆโปรยปรายลงไปยังโดฟลามิงโก้
สายตาของโดฟลามิงโก้เหลือบมองไปยังกลีบดอกซากุระที่กำลังล่องลอยอยู่กลางอากาศด้วยความระมัดระวัง พร้อมกับรีบก้าวถอยหลังออกมา ก่อนที่จะกางนิ้วมือทั้งห้าแล้วเกร็งแน่นจนคล้ายกับกงเล็บและวาดมันออกไปยังกลีบดอกซากุระเหล่านั้น!
ฉัวะ ฉัวะ—!
เส้นด้ายกว่าสิบเส้นถูกวาดออกไปกลางอากาศ ก่อนที่จะขึงรวมกันเป็นตาข่าย แล้วพุ่งเข้าเชือดเฉือนกลีบดอกซากุระที่โปรยปรายอยู่บนท้องฟ้า
และหากสังเกตดีๆ นี่มิใช่เพียงเส้นด้ายธรรมดาๆ แต่มันเป็นเส้นด้ายสีดำหมึกที่เสริมฮาคิเกราะลงไป ทำให้มันมีความแข็งแกร่ง ยืดหยุ่น และทนทานยิ่งกว่าเหล็กกล้า! เส้นด้ายเหล่านี้ ต่อให้เป็นเก็ทสึงะ เท็นโชของโรจาก็ยังยากที่จะทำลายมันลงได้
แต่ .. เซมบงซากุระนั้นไม่เหมือนกับเก็ทสึงะ เท็นโช
กลีบดอกซากุระนั้นมีความรวดเร็วที่ค่อนข้างสูง และควบคุมได้ง่ายยิ่งกว่าเส้นด้ายของโดฟลามิงโก้ ดังนั้นมันจึงสามารถลอดผ่านตาข่ายสีดำหมึกได้อย่างง่ายดาย และพุ่งลงไปยังโดฟลามิงโก้ที่ยืนอยู่เบื้องล่าง
และวินาทีต่อมา บนท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยเมฆครึ้มจนบัดบังแสงอาทิตย์เบื้องบนก็พลันสว่างไสวขึ้น!
กลีบดอกซากุระอันสวยงามจู่ๆก็พลันลุกโชน กลายเป็นเปลวเพลิงขนาดเล็ก ที่กำลังโปรยปรายอยู่บนท้องฟ้าดูราวกับเป็นงานศิลปะอันสวยงามที่แสนตระการตา และไม่น่าจะมีภัยคุกคามใดๆ แต่มันกลับทำให้โดฟลามิงโก้รู้สึกตื่นตระหนกและตื่นตัวเต็มที่
“นี่มันพลังจากผลปีศาจชนิดไหนกัน?”
เมื่อเห็นว่ากลีบดอกซากุระได้ลอดผ่านตาข่ายสีดำหมึกของเขา โดฟลามิงโก้จึงสร้างใยแมงมุมเป็นข่ายป้องกันขนาดใหญ่เสริมเข้าไปอีกชั้น
ความทนทานของใยแมงมุมนั้นแข็งแกร่งมากพอที่จะต้านทานเก็ทสึงะ เท็นโชของโรจาได้ ดังนั้นโดฟลามิงโก้จึงคาดว่ามันก็น่าจะป้องกันกลีบดอกซากุระได้เช่นกัน
ฉัวะ—!
โดฟลามิงโก้สะบัดตัวถอยหลังออกไปอย่างรวดเร็ว แต่โชคร้าย .. ที่กลีบดอกซากุระกลีบหนึ่งที่ลุกโชนไปด้วยเปลวเพลิงได้เฉือนลงบนใบหน้าของเขาและทิ้งรอยแผลเล็กๆเอาไว้
อย่างไรก็ตาม บาดแผลดังกล่าวนั้นไม่มีเลือดหยดย้อยลงมาเนื่องจากปากแผลของมันได้ถูกเปลวเพลิงเผาผลาญจนแห้งสนิท!
“แก .. ไอ้บัดซบ!”
โดฟลามิงโก้สบถสาปแช่งโรจาอยู่ในจิตใจ ในที่สุดเขาก็เข้าใจได้อย่างชัดเจนว่ากลีบดอกซากุระอันสวยงามที่กำลังล่อลอยอยู่บนท้องฟ้านั้นคืออะไร!
ภายใต้การเผชิญหน้าจากการโจมตีของเซมบงซากุระ ดูเหมือนว่าพลังจากผลปีศาจของเขาที่สามารถต้านทานคลื่นจันทร์เสี้ยวของโรจาได้นั้น จะไม่สามารถต้านทานการโจมตีจากกลีบดอกซากุระพวกนี้ได้!
