อสรพิษเป็นสิ่งมีชีวิตที่ทรงพลัง โดยเฉพาะอสรพิษขาว ยิ่งมีพลังมากเป็นพิเศษ พละกำลังของมันนั่น แข็งแกร่งกว่านักรบฝึกหัดขั้นสิบนับสิบเท่า
จี้ฮ่าวกินอสรพิษขาวทั้งตัว ความแข็งแกร่งทางร่างกายของเขาเพิ่มขึ้นไปอีกขั้น เขายืดตัวที่ลานกว้างและตะโกนไปที่ท้องฟ้า เขาสัมผัสได้ถึงพลังไหลที่ผ่านกระดูกและกล้ามเนื้อ

เมื่อวานจี้ฮ่าวเพิ่งจะกลายเป็นนักเวทย์ฝึกหัดระดับสี่ และวันนี้เขาได้รับพลังเพิ่มอีกสี่หมื่น หลังจากกินอสรพิษขาวทั้งตัว

เขาตะโกนอย่างมีความสุข ถ้าเขากินสัตว์ที่แข็งแกร่งแบบนี้อีกสักสิบตัว ก่อนถึงพิธีบูชา จี้หวู่จะไม่ใช้คู่ต่อสู้เขาอีกต่อไป

“อสรพิษขาวได้พลังสี่พัน” จี้ฮ่าวบอกกับตัวเอง ขณะออกกำลังอยู่ที่ลานกว้าง เขาสูดหายใจเข้าลึกๆ จากนั้นก็ผิวปากส่งเสียงดัง ด้วยพลังภายใน

ของเขา จากการฝึกเวทย์เก้าสัจธรรมทำให้เสียงผิวปากของเขา ส่งผ่านเข้าไปในป่าโดยไม่จางหายไปสะก่อน

ในภูเขาทองคำทมิฬบนยอดต้นหม่อน อีกาอัคคีตัวใหญ่บินพุ่งไปบนท้องฟ้าสูง และกระพือปีกบินตรงมาที่จี้ฮ่าว ขณะที่ขนของมันเปลี่ยนเป็นเปลวไฟ อีกาเก็บปีกและกลายเป็นลูกไฟ พุ่งตรงลงมาที่ลานกว้างที่จี้ฮ่าวอยู่ในชั่วอึดใจ

จี้เซียยืนอยู่หน้าประตู เขาพยักหน้าด้วยความจริงใจไปที่อีกาอัคคี และพูดว่า

“ขอบคุณเจ้ากา ที่ค่อยช่วยเหลือและดูแล จี้ฮ่าวเสมอมา” เจ้ากากระพือปีกและเอียงคอของมัน แล้วร้อง กา กา อยู่หน้าจี้เซีย

จี้ฮ่าวกระโดดขึ้นไปบนหลังของเจ้ากา เขาหัวเราะและพูดว่า

“เจ้ากาไปได้ วันนี้เราจะไปไกลกันหน่อย ไปในที่ที่เราเคยพบ รังของผึ่งปีกทอง”

เจ้ากาบินขึ้นไปบนฟ้าและเก็บปีกของมัน จากนั้นก็เปลี่ยนเป็นเปลวไฟ พุ่งหายไปอย่างรวดเร็ว ชิงฟูเดิมออกมาจากประตูอย่างช้าๆ และดูจี้ฮ่าวกับเจ้ากาหายไป นางขมวดคิ้วและพูดกับจี้เซีย
“เจียงเหยามาที่บ้านเราวันนี้ และพยายามทำร้ายจี้ฮ่าว เซีย พวกเขาต้องการให้พวกเราตายจริงๆ”

จี้เซียพยักหน้า เขาขึ้นไปขี่เจ้าหมี และออกไปโดยที่ไม่พูดอะไรสักคำ แต่มีแสงไฟอ่อนๆปรากฏอออกมาจากตัวเขา

เจ้าหมีส่งเสียงคำรามและวิ่งตรงไปในป่า จี้เซียผิวปาก 2-3 ครั้ง จากนั้นมีกลุ่มนักรบรูปร่างกำยำ ออกมาจากที่พัก เมื่อได้ยินเสียงผิวปาก พวกเขาต่างคนต่างขี่สัตว์เเห่งพันธสัญญาณของตนตามจี้เซียไป

ชิงฟูยืนพิงขอบประตู ขณะที่ทำหน้าบึงตึงและจ้องมองไปบนท้องฟ้า มีควันสีเขียวดำปรากฏระหว่างคิ้วของเธอชั้วขณะ

“เจียงเหยา…” นางพูดด้วยเสียงอันแผ่วเบา

บนท้องฟ้าเจ้ากากำลังบินไปทางตะวันตกเฉียงใต้ จี้ฮ่าวลูบหัวเจ้ากา มันหยุดเคลื่อนที่และกระพือปีกอยู่กับที่ แล้วมันหันหัวไปมองที่จี้ฮ่าว มันร้อง กา กา

“เจ้ากา ข้ารู้ว่าบรรพชนของเรามีกฎให้เราต้องปฏิบัติตาม ดังนั้นข้าจะไม่ขอให้เจ้าไปสู้กับจี้ซูและพวกของเขา แต่ถ้าข้าทำมันไม่ว่าอะไรก็ตาม เจ้าจะไม่เอาไปบอกคนอื่นใช่ไหม?”

จี้ฮ่าวพูดขณะที่ลูบหัวเจ้ากาไปด้วย

เจ้ากากระพริบตาและร้อง กา กา เสียงดัง แสดงถึงว่ามันตอบรับจี้ฮ่าว

“ดี ดีมาก! พวกเราเป็นอะไรกัน? พวกเราคือพี่น้อง! เจ้ารู้จักข้ามาตั้งแต่เล็ก ตอนนี้มีคนต้องการจะให้ท่านพ่อ ท่านแม่และตัวข้าตาย เจ้าจะไม่ปล่อยให้พวกเขาทำใช่ไหม?”

จี้ฮ่าวยืนจ้องมองไปที่ภูเขาทองคำทมิฬและพึมพำ

“ข้าเป็นคนที่จะแก้แค้น ใครก็ตามที่ทำให้ข้าไม่พอใจ แม้จะเพียงเล็กน้อย! ตาต่อตา ฟันต่อฟัน ข้าไม่ต้องการรอจนกระทั่งพรุ่งนี้ ”

จี้ฮ่าวชี้นิ้วบอกทิศทางเจ้ากา มันกางปีกและพุ่งไปทางทิศที่จี้ฮ่าวบอก หลังจาก 15 นาที เจ้ากาบินลงบนภูเขา ห่างจากภูเขาทองคำทมิฬร้อยไมล์ จี้ฮ่าวลงจากหลังเจ้ากา

หลังจากนั้นเขาก็ลากกิ่งไม้และเถาวัลย์ออกมา ทางเข้าถ้ำก็ปรากฏให้เห็น ถ้ำลับซ่อนอยู่หลัง เถาวัลย์ มันมีรัศมีประมานร้อยเมตร มีไหใบใหญ่ถูกวางเรียงรายอยู่ในถ้ำ ทุกๆใบถูกปิดผนึกด้วยดินเหนียว

จี้ฮ่าวตรวจดูมันทีละใบ แล้วเลือกมันอย่างระมัดระวัง และแบกมันไปบนบ่าของเขา หลังจากจี้ฮ่าวขนไหออกมา เข้าก็ปิดซ่อนถ้ำด้วยเถาวัลย์อีกครั้ง เขาถือไหโดยและขึ้นไปบนหลังเจ้ากา เจ้ากากางปีกและบินขึ้นไปบนท้องฟ้าหลังจากนั้น ไม่กี่นาที เจ้ากาก็ล่อนลงที่ภูเขาถัดจาก ภูเขาเมื่อกี้ 2-3ไมล์

ภูเขาดูเงียบสงบ มีก้อนหินสีขาวอยู่ทุกๆที่ จี้ฮ่าวคุ้นเคยกับสถานที่นี้เป็นอย่างดี เขาเดินบนก้อนหินก้อนใหญ่ที่อยู่ใจกลางของภูเขาและเตะมันอย่างแรง ภูเขาสั่นสะเทือนเล็กน้อย มีเสียงดังเหมือนฟ้าผ่าก้อนหินก้อนใหญ่ลอยขึ้นไปบนอากาศ ในชั่วอึดใจก้อนหินก้อนอื่นๆ ก็กลิ้งเข้าไปรวมกับก้อนใหญ่และแปรสภาพเป็นหินสีขาวขนาดมหึมา
ทันใดนั้นก้อนหินก็ได้หดมีขนาดเล็กลง มันบีบอัดตัวเองอย่างต่อเนื่อง หลังจากนั้นไม่นานก้อนหิน ก็มีรูปร่างและหน้าตา เหมือนมนุษย์ ขนาดเท่าๆจี้ฮ่าว

“ฮ่าว เจ้าเด็กซน เจ้ากำลังหาข้า?” มนุษย์ที่มีใบหน้าที่ขรุขระ ลืมตาขึ้นมาแล้วมองไปที่จี้ฮ่าว ทันใดนั้นมันเหลือบไปเห็นไหที่จี้ฮ่าวถืออยู่

“ละละลา เหล่านี่! ดี มาก! อะไร ..ทืที่ เจ้า . ต้อง.การ..ให้ข้า..ทำคราวนี้? คุ้มครองคน?” มนุษย์หินพูด พร้อมกับเขย่าตัวจี้ฮ่าว

“คราวก่อน ข้าเกือบจะถูกเจ้าต้นไม้แก่ นั่นฆ่าตาย รอบนี้ข้าต้องการสองไห ไม่งั้นเลิกคุย”

“เฮ้ ใครเป็นคนสอนให้เจ้ารู้จักต่อรองเนี่ย” จี้ฮ่าวดูประหลาดใจ

“ตกลง พรุ่งนี้ข้าจะเอามาให้อีกไห เอานี่ของเจ้าและเจ้าต้องทำอะไรให้ข้านิดหน่อย” จี้ฮ่าวส่งไหให้มนุษย์หิน

ไหบรรจุสุราที่ทำจากผลไม้ มันมีสีส้มและกลิ่นหอม มนุษย์หินเปิดมันและดื่มทันที เขาดื่มมันหมดในช่วงอึดใจและขว้างมันลงพื้น พร้อมตะโกนอย่างพอใจ

“ว่ามา คราวนี้อะไร” มนุษย์ตีไปที่หน้าอกและพูดต่อ

“เราจะไปตัดกิ่งไม้แก่? หรือขโมยของ? หรือทำอะไรอย่างอื่น?”

จี้ฮ่าวทำสีหน้าจริงจัง “ไม่ วันนี้เราไม่ได้มาเล่นเหมือนเด็กๆ มีคนต้องการให้ท่านพ่อ ท่านแม่ของข้าตาย ข้าต้องการฆ่าพวกมันก่อน และเจ้าต้องมาคุ้มครองข้า”

จี้ฮ่าวหยุดพูดชั้วขณะและ จับไปที่ไหล่ของมนุษย์หินและพูดต่อ

“เราต้องการผู้ช่วยอีกสักสองคน ปีศาจสาวอยู่ที่ไหน ตอนนี้นางอยู่ที่บ้านไหม?”

“กา กา” เจ้าการ้องเสียงดัง เมื่อมันได้ยินจี้ฮ่าวพูดถึง “ปีศาจสาว”