บทที่ 16
ฉินห่าวต่อสู้และถูกฆ่าตายไปตลอดทาง แต่นี่ช่วยไม่ได้ เพราะคู่ต่อสู้โจมตีได้รุนแรงเกินไป โดยเฉพาะอย่างยิ่งเมื่อพวกมันโดนใบหน้าล่อบาทาแล้วพุ่งเข้ามาเต็มกำลัง เลยทำให้เขาตายไปแล้วมากกว่าสิบครั้ง แต่ผลการเก็บเกี่ยวก็นับว่าน่าประทับใจเช่นกัน
[ติ๊ง]
[ได้รับค่าความเกลียดชัง +240]
เสียงระบบดังขึ้นในหัวฉินห่าว
ยอดเยี่ยมมาก!
ฉินห่าวตรวจสอบค่าความเกลียดชังเพื่อเตรียมอัพเกรดฐานบำเพ็ญเพียรต่อไป และพบว่าตอนนี้มีอยูา่ประมาณสามพัน
“ ยังน้อยอยู่แฮะ เสียดายจังที่เจอแค่สัตว์ร้าย ถ้าเจอคน นอกจากได้ค่าความเกลียดชังแล้วยังสามารถชิงอาวุธของพวกเขาได้ด้วย” ฉินห่าวส่ายหัวและถอนหายใจ มุ่งหน้าสู้ต่อไป
ปัจจุบันไม่ทราบว่าเขาฆ่าและโดนฆ่ามานานกี่วันแล้ว เพราะในถ้ำแห่งนี้ไม่มีแสงอาทิตย์ และตอนนี้ไม่มีสิ่งมีชีวิตใดในรัศมีหลายสิบลี้นอกจากตัวเขาเอง
….
[ค่าความเกลียดชังสะสมหกพันแต้ม!]
เบื้องหน้าฉินห่าวในตอนนี้คือทางเข้าพื้นที่เสี่ยงส่วนลึกสุด เขาลังเลเล็กน้อย สุดท้ายตัดสินใจอัพเกรดฐานบำเพ็ญเพียรตัวเอง
ขอบเขตขจัดสิ่งโสมมขั้น 4!
“ ‘เจ้าสิ่งนั้น’ อยู่ข้างในจริงๆหรือ?”
“หลังจากนี้คือพื้นที่เสี่ยงส่วนลึกแล้ว มันอันตรายมากเกินไป ข้าว่าพวกเราควรรีบล่าถอยหลังจากจับมันได้”
ณ ขณะนี้ เสียงฝีเท้าดังมาจากด้านหนึ่ง สีหน้าของฉินห่าวแปรเปลี่ยนไป รีบซ่อนตัวแล้วเขาก็เห็นกลุ่มคนชุดดำปรากฏตัวต่อหน้า รวมทั้งสิ้นเก้าคน
และในกลุ่มมีสองคนที่เป็นเหมือนผู้นำซึ่งแผ่แรงกดดันน่าสะพรึงออกมา
ขอบเขตแก่นทองคำ!
“ ไม่รู้ว่าเจ้าเซี่ยโฉวมันไปอยู่ที่ไหน หายหัวไปตั้งนานแล้วยังไม่กลับมา!”
“รอเขาไม่ไหวแล้ว เราต้องรีบดำเนินการให้เร็วที่สุด ใต้เท้ารอต่อไปไม่ได้”
ทั้งเก้าคนไม่พบฉินห่าว พวกเขายืนอยู่หน้าทางเข้าพื้นที่เสี่ยงส่วนลึกพักหนึ่ง หลังจากลังเลไม่นาน ก็เดินเข้าไปอย่างรวดเร็ว
“นี่คงเป็นคนของกองกำลังลึกลับใช่ไหม? แล้วพวกเขาตั้งใจจะจับตัวอะไร?” ฉินห่าวตามมาติดๆ
ในพื้นที่เสี่ยงส่วนลึก อันตรายมากยิ่งขึ้น และสัตว์ร้ายทรงพลังยิ่งกว่าเดิม ขอบเขตแก่นทองคำสามารถพบเห็นได้ทั่วไป และอาจเจอได้กระทั่งสัตว์ร้ายในขอบเขตก่อเกิดจิต
กองกำลังลึกลับทั้งเก้าคนไม่มีใครสนทนาอะไรต่อกัน เมื่อเห็นอันตรายล่าถอยอย่างรวดเร็ว ไม่ยอมสู้เลย วัตถุประสงค์ของพวกเขาชัดเจนมาก
ฉินห่าวลอบติดตามอย่างระมัดระวัง ไม่มีเสียงใดเล็ดลอดออกมา
ไม่นาน ทุกคนมาถึงทางแยกโพรงถ้ำ หลายคนมองหน้ากัน เลือกทางหนึ่งในสองแล้วรีบวิ่งเข้าไปข้างใน
บรึ้ม!
“อ๊าาาา! ทางนี้เป็นกับดัก!”
เพิ่งเข้ามา จู่ๆก็ได้ยินเสียงกรีดร้อง
ฉินห่าวยืนอยู่นอกทางเข้าโพรงถ้ำ เฝ้ามองด้วยรอยยิ้ม ดั่งสำนวนตั๊กแตนจับจักจั่น นกขมิ้นอยู่ข้างหลัง อีกฝ่ายอยากทำอะไรก็ทำไป เขาไม่รีบอยู่แล้ว
พลังปราณภายในถ้ำผันผวนอย่างรุนแรง แรงกดดันที่น่าสะพรึงกลัวสองสายปะทุออกมา โดยไม่มีการเก็บงำแม้แต่น้อย
“ พวกเราติดกับ! เจ้าสิ่งนั้นไม่ได้อยู่ที่นี่ด้วยซ้ำ!”
“บัดซบ!”
บรึ้ม!
เกิดเสียงดังสนั่น โพรงถ้ำเริ่มพังทลายโดยไม่มีการแจ้งเตือนล่วงหน้าใดๆ ทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก พริบตาฝังทุกสิ่ง
ฉินห่าวเฝ้าดูอย่างตกตะลึง นี่ผู้บำเพ็ญเพียรแก่นทองคำสองคนตายข้างในหรือ? พวกเขาไม่มีแม้โอกาสจะหลบหนี?
ด้วยพลังรบในปัจจุบันของฉินห่าว เขายังแทบสู้กับขอบเขตแก่นทองคำไม่ได้ อีหรอบนี้ หากฝืนเข้าไปคงได้ตายเพิ่มอีกเป็นร้อยรอบแน่นอน
“ว่าแต่พวกเขากําลังวางแผนจับอะไรกันอยู่?”
ฉินห่าวสังเกตอยู่พักหนึ่ง ให้แน่ใจว่าทุกคนตายหมดแล้ว ก็ไม่มัวอ้อยอิ่ง หลีกเลี่ยงทางถ้ำถล่ม และตรงเข้าไปในพื้นที่เสี่ยงส่วนลึก
หากนับตั้งแต่ปากถ้ำซึ่งถูกเรียกว่าพื้นที่เสี่ยง ข้างในนี้จะแบ่งออกเป็นสามส่วน นั่นคือพื้นที่ส่วนนอก พื้นที่ส่วนกลาง พื้นที่ส่วนลึก และยิ่งเข้ามาไกลก็ยิ่งอันตราย
ฉินห่าวดำดิ่งลึกลงไปเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งเจอสัตว์ดุร้ายน่ากลัวมากขึ้นเท่านั้น
ระหว่างทาง มีหลายครั้งที่เขาเจอสัตว์ร้าย และหลีกเลี่ยงการต่อสู้ไม่ได้ แต่ด้วยพลังรบที่มี ต่อให้เขาสู้จนตายเป็นร้อยแปดสิบครั้งก็ยังฆ่ามันไม่ได้ เพราะระดับนี้ไม่ใช่คู่ต่อสู้ที่ความอมตะเพียงอย่างเดียวจะเอาชนะได้อีกต่อไป
ตลอดทาง ฉินห่าวได้รับบาดเจ็บและตายไปแล้วตั้งเท่าไหร่ก็ไม่รู้ เขาเดินวนไปเรื่อยๆ เดินอยู่นานจนรู้สึกตัวว่าไม่ได้เจอสัตว์ร้ายมาซักพักแล้ว
กรณีนี้สิ่งที่เกิดขึ้นได้มีเพียงอย่างเดียว นั่นคือที่นี่คือดินแดนของสัตว์ร้ายที่แก่กล้ากว่าตัวอื่นๆ
อย่างไรก็ตาม ฉินห่าวไม่มีวันตายอยู่แล้ว เขาจึงเดินสำรวจต่อไป
จนในที่สุก็พบโพรงถ้ำตรงหน้าก็แตกต่างจากที่อื่นๆ
มันคือจัตรัสขนาดใหญ่!
และในส่วนลึกที่สุดของจัตุรัส มีประตูเหล็กลึกลับตั้งอยู่ บนประตูปรากฏลวาดลายลึกลับทอแสงว่ายวนไปมา
อย่างไรก็ตาม ที่สะดุดตาฉินห่าวที่สุดไม่ใช่ประตูเหล็ก ตอนนี้เขาแอบหลบหลังก้อนหินก้อนหนึ่ง มองสิ่งตรงหน้าด้วยสีหน้าแปลกๆ
เพราะใก้ลกับประตู มีบางสิ่งบางอย่างที่มีสีขาวสลับดำนั่งอยู่ ฉินห่าวรู้จักเจ้านี่เป็นอย่างดี
หากพูดให้ชัด ๆ ต้องบอกว่าหากมีใครข้ามมิติมาทุกคนย่อมรู้จักมัน
เจ้าสิ่งนี้มีชื่อเสียงก้องไปทั่วโลก
หมีแพนด้า!
