ที่ภูเขาข้างๆหุบเขาสายน้ำเย็น กาอัคคี 3 ขากำลังบินอยู่ในอากาศ และพ่นไฟไปที่อสรพิษยักษ์เขาเดียว ซึ่งมันเป็นไฟหลากสีอันบริสุทธิ์ ความร้อนจากเปลวไฟทำให้ป่าที่อยู่โดยรอบกลายเป็นเถ้าถ่าน

อสรพิษขดตัวอยู่บนพื้นดิน เขาของมันเปล่งแสงสีฟ้าๆพุ่งตรงไปที่เปลวไฟของกาอัคคี ขณะเดียวกันอสรพิษก็อ้าปากปล่อยไอเย็นตรงไปที่กาอัคคีจากทุกทิศทาง

กาอัคคีบินอยู่ในอากาศเงียบๆ แสงสีแดงส่องออกมาจากขนสีดำๆของมัน ตามขนทุกๆเส้นของมันมีวงเวทย์ปรากฏขึ้น แล้วหายไปอย่างรวดเร็ว เพียงแค่ความร้อนที่ออกมาจากขนของมันก็สามารถทำให้ไอเย็นของอสรพิษกะจัดกะจายออกไป

“ฮาฮ่า!”

จี้โจ้วหัวเราะเสียงดัง เขากำลังถือโล่รูปร่างประหลาดทำจากหัวกะโหลกของสัตว์ประหลาดในมือซ้าย ส่วนมือขวาของเขามีไม้เท้าขนาดใหญ่ทำจากกระดูก ร่างกายของเขาห่อหุ้มไปด้วยเปลวไฟ ทุกๆการเคลื่อนที่ของเขาก่อให้เกิดเปลวไฟจำนวนมากออกมา

“กุ้ยนาคาทมิฬ ฮาฮ่า เจ้าเป็นหนึ่งในสหายเก่าของข้า เจ้าจำพ่อกับลุงของเจ้าได้รึไหม? คนที่ฆ่าพวกมันก็คือข้าเอง!”

จี้โจ้วกวัดแกว่งไม้เท้าในมือของเขา แล้วร่ายเวทย์เปลวไฟโจมตีแบบสุ่มในขณะที่พูดยั่วยุศัตรู

หน้าซีดๆของกุ้ยนาคาทมิฬเกือบจะเปลี่ยนเป็นสีฟ้า ในมือของเขามีไม้เท้าสีดำที่ทำจากกระดูก บนผิวหนังของเขามีรอยสักรูปงูจำนวนมาก พวกมันกำลังขยับไปมาราวกับมีชีวิต มีสายลมขนาดใหญ่พัดออกมาจากร่างของเขา หลังจากนั้นไม่นานกลุ่มของน้ำแข็งสีดำ ปรากฏขึ้นในอากาศและรวมตัวกันกลายเป็นกำแพงน้ำแข็งอยู่ด้านหน้าเขาทันที

โดยปรกติกำแพงน้ำแข็งของกุ้ยนาคาทมิฬ แข็งแกร่งหาอะไรเปรียบ แม้แต่นักรบขั้นสูงระดับแรก 10 คนรวมพลังกัน ก็ไม่สามารถทำอะไรกำแพงของเขาได้

แต่ทว่าจี้โจ้วแข็งแกร่งอย่างไม่น่าเชื่อ เพียงแค่การโจมตีเพียงครั้งเดียว เขาก็สามารถพังกำแพงน้ำแข็งได้แล้ว ในชั่วพริบตากุ้ยนาคาทมิฬสร้างกำแพงน้ำแข็งออกมานับร้อย เพื่อป้องกันการโจมตีจากทุกทิศทาง แต่ทว่าจี้โจ้วก็กวัดแกว่งไม้เท้าของเขานับพันครั้งเพื่อทำลายกำแพงอย่างต่อเนื่อง

กำแพงน้ำแข็งถูกทำลายอย่างต่อเนื่อง จี้โจ้วเริ่มรู้สึกตื่นเต้นกับการต่อสู้ เขาคำราวออกมา ลาวากับเปลวไฟเริ่มหมุนวนรอบๆตัวของเขา บนร่างของเขาเริ่มมีจุดแสงเปล่งออกมา เขาปลดปล่อยพลังทั้งหมดของเขา ร่างกายของเขาเริ่มขยายขนาดใหญ่ขึ้นไปอีก
จี้โจ้วใช้ไม้เท้าขนาดใหญ่ฟาดไปที่กำแพง เกิดระเบิดเสียงดัง

กุ้ยส่งเสียงครวญครางออกมาทันที ร่างที่ผอมแห้งของเขาถูกส่งกระเด็นไปไกล ผิวของเขาเปลี่ยนเป็นสีแดงอย่างรวดเร็ว พร้อมกับมีลาวาไหลออกมาจากรูขุมขน

“ฮาฮ่าฮา นาคาทมิฬ…”

จี้โจ้วหัวเราะอย่างภูมิใจ แต่หลังจากนั้นไม่นานเสียงหัวเราะของเขาก็หยุดลง ท่าทีของเขาเปลี่ยนไป เขากระโดดถอยหลังกลับมาทันที

ด้วยเสียงที่เกือบจะไม่ได้ยิน มีดหยกสีดำหนาเท่าเม็ดถัว และยาวประมานนิ้วมือ พุ่งสูงขึ้นไปในอากาศและเปลี่ยนเป็นลำแสงสีดำพุ่งผ่านต้นขาซ้ายของจี้โจ้ว แล้วกลับไปที่มือของกุ้ยนาคาทมิฬ ขาซ้ายของจี้โจ้วเริ่มมีน้ำแข็งหนาๆปรากฏขึ้นมา

“นี่อีกแล้ว!” จี้โจ้วพึมพำอย่างไม่สบอารมณ์

“เจ้าไม่เคยคิดจะต่อสู้ซึ่งๆหน้า ไอ้พวกขี้ขลาด สักวันข้าจะทำลายพวกเจ้าให้หมดสิ้น”

กุ้ยนาคาทมิฬยิ้ม เขาเก็บมีดหยกและเปล่งเสียงคำรามออกมา หลังจากได้ยินเสียงอสรพิษเขาเดียวที่กำลังต่อสู้อยู่กับกาอัคคี เลื้อยกลับมาหากุ้ยทันที กุ้ยกระโดดขึ้นไปบนหัวของมันและหนีเข้าไปในป่าลึกด้วยความเร็วสูงสุด

กาอัคคี 3 ขาพยายามที่จะไล่ตามเขาไป จี้โจ้วนั่งลงกับพื้น และพูดอย่างอ่อนแรง

“อย่าไปตามเจ้าแก่นั้นให้เสียเวลาเลย ตอนนี้เขาได้รับบาดเจ็บหนัก คงออกมาก่อปัญหาไม่ได้ไปพักใหญ่ แต่สหายข้าเจ้าไม่ได้ตระเลยหรือว่าข้าเองก็ด้วย”

จี้โจ้วลูบไปที่ตันขาที่มีน้ำแข็งปกคลุม พร้อมกับยิ้มแปลกๆ

“ข้าได้รับบาดเจ็บคงไม่สามารถกลับไปที่ภูเขาทองทมิฬคำได้ ที่ที่ใกล้ที่สุดคือหุบเขาสายน้ำเย็นข้าจะไปพักที่นั่นก่อน”

จี้โจ้วขึ้นไปบนหลังกาอัคคี กาอัคคีกางปีกขนาดใหญ่ของมันและบินขึ้นไปในอากาศ พุ่งตรงไปยังหุบเขาสายน้ำเย็น

ที่หุบเขาสายน้ำเย็น ทูโอเหวี่ยงหมัดตรงไปที่หอกของจี้ฮ่าว ที่กำลังจะแทงไปที่หลังของดีหลัว หอกถูกกระแทกอย่างแรงจนเกือบหัก จากพลังหมัดของทูโอ แขนของจี้ฮ่าวสั่น เขาถอยห่างออกมา

ด้วยพลังของจี้ฮ่าวตอนนี้ เขาไม่สามารถจะต่อกรกับนักรบขั้นสูงที่ทรงพลังได้ แค่พลังจากหมัดของทูโอ ก็ทำให้เขาได้รับการกระทบกระเทือนไปถึงภายใน มีเลือดไหลออกมาจากปากของเขา

ในจุดตันเทียนของจี้ฮ่าว เปลวไฟหลากสีกำลังเผาผลาญอย่างเงียบๆ เลือดของนักรบขั้นสูงที่ถูกผนึกโดยจี้คุย ถูกปลดปล่อยออกมาเมื่อจี้ฮ่าวอยู่ในสถานการณ์คับขัน มันกำลังรวมเข้ากับเปลวไฟหลากสี และถูกดูดซับโดยร่างกายของจี้ฮ่าว

หลังจากนั้นไม่นานร่างกาย และอวัยวะภายในของจี้ฮ่าวก็ฟื้นสภาพกลับมาเหมือนเดิม ด้วยพลังจากเปลวไฟหลากสี เขาสูดลมหายใจเขาลึก และยืดคอ ระดับพลังของเขาเพิ่มขึ้นอีก 10000 หลังจากได้รับพลังจากเลือดนักรบขั้นสูง

จี้ฮ่าวไม่เสี่ยงที่จะสู้กับทูบ้า ทูโอซึ่งๆหน้า เขาซ่อนตัวในหมอก และผสานนิ้วมือเข้าด้วยกัน เพื่อรวบรวมพลังจากธรรมชาติ

ในเวลาเดียวกันจี้เซียกำลังถูกล้อมโดยดีหลัว ทูบ้า ทูโอ และเจียวนาคาทมิฬกับอสรพิษของเขา พวกเขาทั้ง 4 จู่โจมจี้เซียพร้อมๆกัน หมัด ดาบ มีดสายลม พิษและไอเย็น ทุกอย่างตรงไปที่จี้เซียเหมือนเม็ดฝน ในชั่วอึดใจจี้เซียได้รับบาดเจ็บสาหัส

แต่ทว่ามีลูกกลมๆสีขาวลอยส่องแสงอยู่เหนือจี้เซีย มันคือไข่มุกมู่เชิง สมบัติเวทย์ที่ได้รับสืบทอดมาของชิงฟู มันปลดปล่อยพลังชีวิตมหาศาลใส่จี้เซีย ร่างกายของจี้เซียฟื้นฟูอย่างรวดเร็ว ด้วยพลังของไข่มุกมู่เชิงและพลังฟื้นตัวนักรบขั้นสูง ทำให้การโจมตีทั้งหมดเหมือนกับไม่มีผล

เมื่อจี้เซียได้รับการฟื้นฟู จี้ฮ่าวที่กำลังร่ายวิชา 9 สัจธรรมอยู่ในหมอกก็มีเสียงฟ้าร้องดังขึ้น ทันใดนั้นสายฟ้านับ 10 ผ่าลงไปที่หัวของพวกเขาทั้ง 4 คน

การจู่โจมของพวกเขาทั้ง 4 ถูกขัด ดีหลัวถอยหลังออกมาด้วยความตกใจ แต่เมื่อเขามองไปรอบๆ เขาสังเกตเห็นโครงกระดูกกำลังยืนยิ้มอยู่ข้างๆเขา
โครงกระดูกจับดีหลัวกดลงกับพื้นด้วยมือขนาดใหญ่ของมัน และเหวียงเขาออกไป ดีหลัวลอยไปกระแทกเข้ากับต้นไม้ขนาดใหญ่ที่อยู่ห่างออกไปเป็นไมล์ และหมดสติไป

ทูบ้า ทูโอหยุดโจมตีใส่จี้เซีย และพุ่งไปช่วยดีหลัวทันที
เจียวนาคาทมิฬเริ่มลังเล และถอยหลังออกมา เพราะเหลือเขาเพียงแค่คนเดียวที่จะสู้กับจี้เซีย

ทันใดนั้นมีเสียงร้องของกาอัคคีดังมาจากป่าที่ห่างออกไป หน้าของเจียวนาคาทมิฬเริ่มซีดทันที เมื่อเขาได้ยินเสียงกา

“ท่านปู่แพ้งั้นรึ? แพ้ให้กับใครกัน? มันคือใคร ที่นี่ไม่น่ามีใครเอาชนะเขาได้? ถอยก่อน ถอย! นี่เป็นกับดัก ไอ้สารเลวจี้มู่! กล้าดียังไงมาหลอกข้าได้” เจียวนาคาทมิฬตะโกนสั่งถอยทัพ

เจียวนาคาทมิฬกระโดดขึ้นบนหัวของอสรพิษ เตรียมที่จะหนี แต่ทว่าก่อนที่เขาจะหนีเข้าไปในป่า ปิ่นปักผมสีดำ 3 อัน ‘หนามแห่งความเป็นและความตาย’ พุ่งออกมากจาในป่า แทงเข้าที่ลำตัวของเจียวนาคาทมิฬและอสรพิษของเขา เจียวนาคาทมิฬร้องครวญครางออกมาด้วยความเจ็บปวด ใบหน้าของเขาเปลี่ยนเป็นสีดำทันที

“ถถ ถ..อย ก่อน..!”

เขากรีดร้องอย่างตื่นตะหนก แล้ววิ่งเข้าไปในป่าพร้อมกับนักรบนาคาทมิฬที่เหลือรอด

แผนการลอบจู่โจมของพวกเขาล้มเหลวไม่เป็นท่า จี้ฮ่าวตะโกนและวิ่งไล่ศัตรูที่หนีเข้าไปในป่าพร้อมกับกาอัคคี

ติดตามผู้เเปลได้ที่ Facebook Page : https://www.facebook.com/TheMagasEra/

*** ปลด Password วันละตอนนะครับ อยากอ่านล่วงหน้ากดเข้าเพจมาเลยครับ ***