ฮั่นชิงหวูก็โผล่มาที่ทางเดินโดยไม่มีใครทันสังเกต
หลังจากที่ผ่านมากว่าหนึ่งปี ตัวตนของฮั่นชิงหวูนั้นได้สลักอยู่ภายในใจนักเรียนห้องสิบ
นั้นทำให้นักเรียนรักเธอเป็นอย่างมาก
“ถังซิ่ว, รู้ไหมทำไมอาจารย์ถึงเรียกเธอออกมา ?”
หลังจากที่พบกับฮั่นชิงหวู่ที่หน้าระเบียง เธอได้เอ๋ยปากถามเค้าด้วยน้ำเสียงที่เบา
“ถ้าผมเดาไม่ผิด น่าจะเป็นเพราะว่าคะแนนสอบของผมสินะ ? ”
ด้วยสมองของถังซิ่วที่ตอนนี้สามารถสั่งการได้เร็วกว่าคนปกติ เขารับรู้ได้ทันทีว่าที่ฮั่นชิงหวูเรียกเขาออกมานั้นเป็นเพราะเรื่องอะไรและรู้ว่าจะจัดการแก้ไขยังไงดี
เมื่อได้ยินคำพูดของถังซิ้วแล้วนั้น ฮั่นชิงหวูตกอยู่ในความเงียบอยู่พักหนึ่งพร้อมใช้ตาคู่งามจ้องมองอย่างเป็นประกายไปที่ถังซิ่ว
หลังจากพักหนึ่งถังซิ่วจึงได้ยอมแพ้
สายตาของฮั่นชิงหวูที่มองมานั้นมันช่างบริสุทธิ์เกินไป ถังซิ่วไม่ใจร้ายถึงขนาดที่จะไม่สนใจความบริสุทธิ์นั้น
“อาจารย์ฮั่น, กระดาษคำตอบของผมวิชาอังกฤษและคณิตศาสตร์นั้นถูกตรวจโดยคุณสินะ ? หลังจากที่ได้เห็นผลคะแนนแล้ว คุณคิดว่าผมนั้นโกงข้อสอบแต่ไม่อยากให้ผมอับอายต่อหน้านักเรียนคนอื่น ถึงได้อยากจะปกป้องผม ผมพูดถูกไหม ? ”
แม้ว่าฮั่นชิงหวูนั้นจะไม่ได้พูดอะไรแต่เขาก็สามารถที่จะเข้าใจความคิดของเธอได้
“เธอ…….เธอไม่ได้โกงข้อสอบจริงๆใช่ไหม ? ”
เมื่อได้ยินคำตอบจากปากถังซิ่วแล้วนั้น ร่างกายที่บอบบางของเธอได้สั่นไหวพร้อมแววตาที่ผิดหวัง
“อาจารย์, อาจารย์ยังจำคำที่ผมพูดก่อนหน้าที่จะถึงช่วงสอบได้ไหม ? ”
ถังซิ่วไม่ได้ตอบคำถามของเธอ แต่กลับตอบเธอกลับด้วยคำถาม
หลังจากที่เธอได้ยินคำถามของถังซิ่วแล้ว แก้มของเธอถึงกับร้อนผ่าว เธอจะจำไม่ได้เช่นไร
ก่อนที่จะสอบถังซิ่วไม่ใช่แค่จูบเธอ พร้อมหลอกล่อเพื่อให้เธอนั้นปกป้องเขาอีกและดูแลเขาไปตลอดชีวิต
“อาจารย์ฮั่น, ก่อนจะสอบนั้นผมได้บอกว่าการสอบในเดือนนี้นั้นผมจะตั้งใจทำอย่างดีและจะทำให้ฮูฉิวเชงนั้นต้องเสียใจและเสียใจถึงขั้นที่หน้าเขียว, คุณคงยังไม่ลืมหรอกนะ ”
เมื่อเห็นท่าทางของฮั่นชิงหวูที่กำลังเขินอายอยู่นั้น ถังซิ่วยังคงไม่รู้ว่าเธอกำลังคิดอะไรอยู่ในใจ จึงได้พูดเพื่อเตือนสติเธอ
“นี้ยังจำได้อีกหรอว่าตัวเองได้พูดอะไรไว้ อ๊ะ? แล้วทำไมถึงได้แสดงการกระทำอย่างนั้นตอนสอบหละ นั่งอ่านบทความไปร้องไห้ไปนี้ยังไม่เท่าไหร่ แต่การออกจากห้องสอบก่อนเวลาตั้งครึ่งชั่วโมง ? นี้จะไม่ทำให้ฉันผิดหวังได้ไง ? ”
เมื่อได้ยินคำพูดของถังซิ่วทำให้อารมณ์ของเธอเริ่มใส่อารมณ์มากขึ้นเรื่อยๆ
เมื่อถังซิ่วได้ยินเธอพูดแบบแล้ว ทำให้ช่วยไม่ได้เลยที่ใบหน้าเขาจะแสดงความประหลาดใจและต้องยิ้มจางๆพร้อมจับไปที่จมูกของเขา
“อาจารย์ฮั่น, ขั้นตอนนั้นมันไม่เห็นสำคัญเลย สิ่งสำคัญที่สุดนั้นคือผลลัพธ์ ตราบใดที่ผลลัพธ์นั้นออกมาดีทุกอย่างก็โอเคแล้วไม่ใช่หรอ หรือไม่จริง ? ”
ถังซิ่วได้หันหน้าไปทางห้องเรียนพร้อมบุ้ยปากและตอบด้วยเสียงนุ่นนวล
“ผลลัพธ์ดีบ้างเอ็งสิ คะแนนเธอมันเว่อร์เกินไปแล้วคะแนนสอบภาษาจีนได้ 140 คะแนน และยังได้คะแนนเต็มทั้งอังกฤษและคณิตศาสตร์ ส่วน 272 สำหรับวิทยาศาสตร์ ด้วยคะแนนรวมของนายที่ 712คะแนน คะแนนของนายนำโด่ง หยางเจียงที่เป็นอันดับหนึ่งโดยการสอบได้ด้วยคะแนน 633 ด้วยซ้ำพร้อมมากกว่าเขาตั้ง 79 คะแนน!!!!”
“นี้แสดงให้เห็นว่าผมฉลาดกว่าเขา อ๊า, อาจารย์ฮั่น, คุณควรจะมีความสุขไม่ใช่หรอ ? ทำไมคุณถึงได้ดูโมโหจัง ? ”
ถังซิ่วถามกลับด้วยความรู้สึกสงสัย
“ฉันนั้นมีความสุขมากและมากเกินไปด้วยซ้ำ อย่างไรก็ตาม ไอเวรฮูฉิวเชงมันบอกว่าเธอนั้นโกงการสอบ ฉันเลยได้เอาวิดีโอในห้องสอบมายืนยัน มันก็ยังค้านว่าโกหก เขาเชื่ออยู่ตลอดว่าเธอนั้นไม่มีทางทำข้อสอบได้ด้วยคะแนนแบบนั้น อย่าว่าแต่เขาเลยอาจารย์ทั้งระดับชั้นแทบไม่มีใครเชื่อเลยเหมือนกัน !! ”
หลังจากที่เห็นว่าถังซิ่วยังคงไม่รู้ถึงปัญหานั้น ฮั่นชิงหวูถึงกับคำรามออกมา
“อาจารย์, ใจเย็นๆคุณต้องใจร่มๆนะ ”
เมื่อเห็นว่าเริ่มมีหัวเพื่อนร่วมห้องโผล่ออกมาทางประตู และห้องอื่นๆที่ถูกดึงดูดโดยเสียงคำรามของฮั่นชิงหวู, ถังซิ่วจึงรีบเตือนสติเธอทันที
“เธอนั้นแหละที่ต้องใจเย็น เจ้าปีศาจตัวพ่อ!, ตอนนี้ไอฮูฉิวเชง นั้น ไม่ยอมรับว่าเธอได้คะแนนดีในการสอบ ซ้ำยังบอกว่าเธอนั้นได้เคยเห็นกระดาษข้อสอบมาก่อนแล้ว แถมมันยังโยนความผิดมาให้ฉัน มันว่าฉันนั้นไม่สามารถที่จะยอมรับความพ่ายแพ้ในการพนันได้จึงได้แอบปล่อยกระดาษข้อสอบออกไปให้เธอดู ตอนนี้เธอบอกฉันหน่อยสิ ว่าจะจัดการเรื่องนี้ยังไง ? ”
ฮั่นชิงหวูมองตรงไปที่นัยน์ตาของถังซิ่ว พร้อมด้วยความโกรธที่น่ารักและน่าหลงใหล
ฮั่นชิงหวูนั้นยังไม่ตระหนักว่าตอนนี้นั้นเธอไม่ได้เป็นตัวของตัวเธอเองเลยในตอนนี้
เมื่ออยู่ตรงหน้าของถังซิ่วแล้วนั้น ฮั่นชิงหวูดูไม่เหมือนอาจารย์เขาเลย แต่กลับเหมือนเพื่อนคู่หนึ่ง
“อะไรกัน ทำไมมันถึงได้หน้าด้านแบบนี้กัน ?”
ถังซิ่วไม่คิดเลยว่าการกระทำของเขานั้น จะทำให้เกิดผลต่อต้านขึ้นมากเช่นนี้
ก่อนหน้านี้เขาเองก็คิดว่าจะซ่อนพลังของตัวเอง ค่อยๆเพิ่มคะแนนสอบขึ้นทีละน้อยทำให้มันดูเหมือนเป็นธรรมชาติและคนอื่นๆจะเชื่อมันง่ายขึ้น
แต่เมื่อทุกครั้งที่เขานึกถึงหน้าไอคนเสแสร้ง ฮูฉิวเชงแล้วความโกรธประทุขึ้นภายในใจเขา ยังไม่พูดถึงไอหยานเจียงและกลุ่มคนอื่นๆอย่างซูเชียงเฟยที่ถูกดูถูกเหยียดหยามเขาและสร้างความอับอายให้เขา นั้นเป็นเหตุผลที่ทำให้เขายกเลิกความคิดนั้น
แม้เขาได้คะแนนกลางๆในการสอบ ตราบใดที่เขานั้นมีความก้าวหน้าขึ้น เขาจะต้องถูกสงสัยว่าโกงหรือลอกข้อสอบอยู่แล้ว
นอกจากนี้ ผลคะแนนสอบของคนอื่นๆก็อยู่ในช่วงกลางๆ ,นั้นทำให้คนอื่นๆนั้นสามารถที่จะสงสัยว่าเขาลอกข้อสอบคนอื่นและโกง นอกซะจากว่าเขาเด้งขึ้นมาแค่ระดับเดียว ไม่อยากนั้นคนก็สงสัยว่าเขาลอกหรือโกงข้อสอบอยู่ดี แต่เมื่อเขานั้นได้คะแนนสูงสุด ใครกันที่จะเป็นเป้าให้เขาลองข้อสอบได้กันหละ ?
หลังจากที่ได้ยินคำพูดอธิบายของ ฮั่น ชิงหวู นั้น ถัง ซิ่ว ก็ตระหนักได้ถึงเรื่องที่ว่า ทำหรับคนที่มีคุณธรรมแม้ว่าคุณจะยิงเขาจากด้านหลัง เขาก็จะแค่สงสัยว่าปืนนั้นลั่นเองโดยอุบัติเหตุ, แต่สำหรับคนที่หน้าไม่อายนั้น เขาจะหาเหตุผลร้อยแปดมาเมื่อทำให้คุณเสียชื่อเสียง
“ถัง ซิ่ว ถ้าเธอบอกกับฉันว่าเธอมั่นใจว่าคะแนนของเธอนั้นเป็นจริงและถูกต้อง ฉันมีวิธีที่จะยืนยันคำพูดของเธอ ดั่งนั้นไอเวร ฮู ฉิวเชง นั้นจะต้องมาขอโทษเธอ”
หลังจากที่ได้เห็นท่าทางของ ถัง ซิ่ว แล้วนั้น , ความรู้สึกแปลกๆก็ได้ไหลเข้าไปในตัวเธอ เธอเชื่อในทุกคำพูดของ ถัง ซิ่ว
ฮั่น ชิงหวู นั้นได้พูดประโยคนี้เป็นภาษาอังกฤษ, แม้ว่าเธอนั้นจะเชื่อ ถัง ซิ่ว แต่เธอก็อดไม่ได้ที่จะทดสอบเขาและดูว่าเขานั้นเป็นอย่างที่พูดหรือเปล่า
“อาจารย์ ฮั่น , จริงๆแล้วผมอยากจะบอกคุณว่า หลังจากอุบัติเหตุครั้งนั้น แม้ว่าสมองของผมจะมีปัญหาแต่ว่าความสามารถของผมนั้นไม่ได้ด้อยลง ผมแค่รู้สึกเหนื่อยกับการสอบ นั้นทำให้เกรดผมแย่เป็นอย่างมาก คุณจะเชื่อผมไหม ? ”
ถัง ซิ่ว นั้นรู้ดีว่าการที่ตัวเองกระโดดจากคะแนนท้ายห้องมาเป็นอันดับหนึ่งนั้นมันเป็นเรื่องน่าเหลือเชื่อเกินไปหน่อย เขาถึงได้กุเรื่องขึ้นมา
แน่นอนอยู่แล้วว่า ถัง ซิ่ว นั้นตอบกลับด้วยภาษาอังกฤษ
เมื่อเห็นว่า ถัง ซิ่ว นั้น ไม่ได้เพียงแค่เข้าใจสิ่งที่เธอพูด แต่เขากลับตอบเธอกลับด้วยสำเนียงอเมริกันที่คล่องแคล่วและเต็มไปด้วยความมันนั้น ทำให้ตาของเธอเป็นประกายโดยทันที
“ถัง ซิ่ว , เธอไม่ได้โกหกอาจารย์ใช่ไหม ? ”
หลังจากที่พูดอะไรไม่ออกอยู่พักหนึ่ง ฮั่น ชิงหวู ได้ตอบกลับ ถัง ซิ่ว พร้อมกับความรู้สึกดีในเป็นอย่างมาก
“อาจารย์ ฮั่น , ครั้งนี้ผมอาจจะสามารถโกหกคุณได้ แต่ผมไม่สามารถโกหกคุณในครั้งต่อไป, ไม่ว่าสิ่งที่ผมพูดไปนั้นจะจริงหรือโกหก , คุณสามารถหาคำตอบได้จากการสอบครั้งต่อไปไม่ใช่หรอ ? ”
ถัง ซิ่ว ขยิบตาพร้อมกล่าวออกมา
“ดีๆ เยี่ยมจริงๆ , ฉันสามารถเห็นภาพที่ไอเวร ฮู ฉิวเชง นั้นเสียใจและเสียดายได้เลย แม้แต่กระอักเลือดออกมา ”
หลังจากที่ได้ยินคำตอบดีๆจากปากของ ถัง ซิ่ว แล้วนั้น ฮั่น ชิงหวู อดไม่ได้ที่จะหัวเราะอย่างสะใจ พร้อมทั้งยื่นกระดาษขอสอบคืนให้เขา
หลังจากได้ได้กระดาษคืนมานั้น ถัง ซิ่ว ได้ เดินกลับเขาไปในห้องอย่างสบายใจส่วน ฮั่น ชิงหวู ก็ได้เดินจากไปอย่างหมดห่วง
เมื่อ ถัง ซิ่ว เดินกลับมาถึงแล้วนั้น เขาก็ได้ยินเสียงกระดิ่งหมดเวลาเรียนดังขึ้นทันที โรงเรียนที่เงียบสงบก็เสียงดังขึ้นทันที
ถัง ซิ่ว เก็บกวาดโต๊ะของเขาพร้อมจากโรงเรียนไป
ก่อนหน้านี้ หยวน ชูหลิง ได้บอกเขาถึงวิธีทำเงินแบบต่างๆ แม้ว่าตัวของ หยวน ชูหลิง นั้นจะดูไม่ค่อยน่าเชื่อถือซักเท่าไหร่ แต่ ถัง ซิ่ว นั้นเชื่อในคำพูดของเขา
แน่นอนอยู่แล้วว่าเขาจะไม่เลือกการปล้น หรือซื้อหวยและซื้อหุ้น
หลังจากครึ่งชั่วโมง ถัง ซิ่ว ไปโผล่อยูที่ห้องพนันแห่งหนึ่งที่ถูกเรียกว่า “สโมสรสุขภาพและความมั่งคั่ง ”
ถัง ซิ่ว นั้นรู้ถึงการมีอยู่ของห้องพนันนี้มานานแล้ว เขาเดินผ่านที่นี้บ่อยๆ แม้ว่าเขาจะไม่เคยเข้าไปก็ตาม เขารู้เพียงว่ามีนักเรียนชายมากมายติดห้องพนันนี้และใช้จ่ายเงินเก็บตัวเองบ่อยๆ พร้อมกับออกมาจากห้องพนันนั้นอย่างมีความสุขทุกครั้ง
เมื่อเขาเดินเข้ามาในห้องพนันได้ก้าวแรก ถัง ซิ่ว ถึงกับต้องอุดจมูกอย่างช่วยไม่ได้ คิ้วที่ยาวและตรงที่น่าหลงใหลของเขาถึงกับขมวดเข้าหากัน
ถัง ซิ่ว เกือบจะหายใจไม่ออก , เนื่องจากห้องพนันนั้นมีเสียงดังมาก ด้วยเสียงตะโกนและเสียงกรีดร้องเต็มไปด้วยควันที่ฟุ้งอยู่เต็มห้อง พร้อมกับกลิ่นเหม็น มันเป็นโลกที่แตกต่างจากโลกภายนอกอย่างสิ้นเชิง
ห้องพนันนั้นมีความกว้างประมาณ 400 ตารางเมตร ,เต็มไปด้วยตู้สล๊อตที่มีมากมายหลายแบบ มีขนาดใหญ่และเล็กรวมกันกว่าหกแถวรวมทั้งหมดกว่า 100 เครื่อง
เกือบจะทุกตู้นั้นมีคนล้อมอยู่ มีแม้กระทั้งกลุ่มคนยืนล้อม มันเป็นเรื่องไม่คาดคิดว่าห้องพนันเล็กๆนี้สามารถจุจนได้กว่าพันคน
และสิ่งที่ทำให้ ถัง ซิ่ว ตกใจยิ่งกว่านั้นคือ กว่าพันคน ครึ่งหนึ่งในคนเหล่านั้นล้วนสวมเครื่องแบบชุดนักเรียนและส่วนใหญ่เป็นโรงเรียนรอบข้าง
“เกี่ยวกับเด็กเหล่านี้นั้น เครื่องพนันเป็นวิธีที่หลอกลวงเกินไปสำหรับพวกเขา ในตอนแรกเด็กเหล่านั้นคิดว่าพวกเขาเพียงแค่เล่นเกมเท่านั้น ผลที่ได้คือในที่สุดพวกเขาก็ติดมัน และละทิ้งการเรียนของพวกเขา ห้องพนันนี้ถูกเปิดขึ้นกลางย่านใจกลางเมืองและไม่ได้ห้ามไม่ให้นักเรียนเข้า การสังเกตเห็นฉากที่บ้าคลั่งในห้องพนัน ความรู้สึกที่น่าขยะแขยงเพิ่มขึ้นในหัวใจของ ถัง ซิ่ว ต่อห้องพนันนี้ ”
ถัง ซิ่ว นั้นไม่ได้รีบเล่นเลย แต่เขานั่งมองวิธีที่จะเล่นเครื่องสล๊อตเหล่านั้น
ด้วยความหนาแน่นของคนที่มีมากในห้องพนัน ทำให้การกระทำของเขาไม่เป็นที่สนใจของคนอื่นๆ
หลังจากนั้นหนึ่งชั่วโมง ถัง ซิ่ว ก็ได้ไปยืนต่อแถวแลกเหรียญก่อนจะไปต่อแถวตูสล๊อต
การเล่นขั้นพื้นฐานของเครื่องสล็อตเป็นเรื่องง่ายมาก เพียงแค่ต้องใส่เหรียญและดึงที่จับ ถ้าสัญลักษณ์ในช่องกลางตรงกันทั้งหมดจะได้รับเงินรางวัล ในขณะที่มูลค่าของเงินมีความสัมพันธ์กับสัญลักษณ์ที่ได้
บางครั้งแม้ว่าสัญลักษณ์ที่ได้จะไม่ตรงกัน แต่ถ้าสัญลักษณ์เฉพาะโผล่ออกมา คุณจะยังคงได้รับรางวัลอยู่บ้าง และสัญลักษณ์นี้มักเป็นรูปเชอร์รี่, บางครั้งเครื่องจะตั้งสัญลักษณ์ “คลอบคลุม” ที่สามารถใช้แทนสัญลักษณ์อื่น ๆ ได้และรางวัลสำหรับสัญลักษณ์นี้มีค่ามากกว่ารางวัลปกติ
อย่างไรก็ตามการที่จะทำเงินจากเครื่องสล็อตนั้นเป็นสิ่งที่ยากมากและ ถัง ซิ่ว ได้เฝ้าสังเกตเป็นเวลากว่าหนึ่งชั่วโมง, คนส่วนใหญ่ที่เล่นเครื่องสล็อต โดยปกติแล้วไม่ได้รับผลตอบแทนมากนัก แม้ว่าบางคนอาจได้รับชัยชนะเล็กๆ น้อยๆ แต่ในไม่ช้าพวกเขาก็จะเสียเงินที่ได้รับนั้นไปอยู่ดี
ด้วยความเร็วในการทำงานของสมองของ ถัง ซิ่ว ที่รวดเร็วกว่าผู้คนธรรมดา เขาได้ทำความคุ้นเคยกับอัตราผลตอบแทนสำหรับแต่ละเครื่องจากการสังเกตในเวลานี้ เขายังรู้กฎของแต่ละสล็อตอยู่ในใจของเขา
“ถัง ซิ่ว เป็นแกจริงๆด้วย ! ฉันคิดว่าฉันเห็นคนผิด แกไม่มีปัญญาจ่ายค่าเล่าเรียน แต่แกรวยมากพอที่จะเล่นเครื่องสล็อตในห้องพนัน ว้าว! แกมันสุดยอดมากเลย! ”
เมื่อถึงเวลาที่ ถัง ซิ่ว กำลังจะเริ่ม , ได้มีคนเห่าออกมาจากที่ไหนไม่รู้อยู่ข้างหูของเขา ทำให้เขาช่วยไม่ได้ที่จะต้องละสายตาจากตู้สล๊อตพร้อมหันกลับไปมอง
